μεγάλης όπως Estados Unidas Mexicanos(έκταση 2.000.000 τ.μ. με 120.000.000 κατοίκους). Το τεράστιο πάρκο των ακριδών (Chapultepec) με πλούσια βλάστηση και τις δύο τεχνητές λίμνες του, η αρμονία ανάμεσα στα παλιά κτήρια μπαρόκ ,τα παλάτια και τις πλούσιες εκκλησίες και τους ουρανοξύστες και τα τολμηρά κτήρια που κοσμούν το κέντρο της πόλης σε πείθουν και με το παραπάνω ότι οι μεξικανοί αγαπούν την πόλη τους και την προσέχουν.

Ένα ταξίδι στο Μεξικό κρύβει λίγες κακές εκπλήξεις και συνήθως ευχάριστες .Βρήκα πάρα πολλά κοινά σημεία ανάμεσα στις δύο χώρες. Η μουσική, η παράδοση, η χαρά των γιορτών και γενικά η ομορφιά του τόπου σε κάνουν να έχεις θετικές σκέψεις και διαθέσεις. Ενθουσιάστηκα όταν διαπίστωσα ότι σε όλα τα εστιατόρια υπάρχει άφθονο λεμόνι.(lime).Από μικρή ηλικία λατρεύω το λεμόνι και αντιμετωπίζω δυσκολίες όταν ζητάω και μου φέρνουν μόνο λεπτές φετούλες. Το ξενοδοχείο μας βρίσκεται κεντρικά στην λεωφόρο Ρεφόρμα και πίσω του υπάρχει η οδός Ατένας (από το Αθήνα).Μπροστά υπάρχει το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόν (Κολόμπο0 που λίγοι ξέρουν πως δεν ανακάλυψε αυτός την Αμερική..Παρόλα αυτά εδώ υπάρχει η εθνική γιορτή και σχολική αργία για το πρώτο βήμα που έκανε επί μεξικανικού εδάφους. Στο Πασέο δε λα Ρεφόρμα 3,5 χμ μήκος κεντρική λεωφόρο υπάρχουν τέσσερεις γκλοριέττα μικρές κυκλικές πλατείες ρύθμισης κυκλοφορίας με διαφορετικά αγάλματα και με πολλά ιδιωτικά και κρατικά μουσεία. Αυτό που θα σου κεντρίσει την προσοχή είναι ο Άγγελος. της Ανεξαρτησίας. .Η ανεξαρτησία του Μεξικού υπογράφηκε στις !5.09.1821 μία χρονολογία που έχει ιδιαίτερη σημασία και για εμάς..Δεν είναι άνδρας αλλά μία χρυσή απομίμηση της Νίκης της Σαμοθράκης με ανοικτά φτερά και ένα δάφνινο στεφάνι στο δεξί της χέρι. Δύο φορές έπεσε, λόγω σεισμών, αλλά επανατοποθετήθηκε με έξοδα του κράτους. Αποτελεί το σύμβολο της πόλης και είναι στον τόπο της και όχι στο Παρίσι.

Ένα πολύ δυνατό στοιχείου του πολιτισμού της πόλης του Μεξικού είναι το Εθνικό Μουσείο Ανθρωπολογίας Μuseo Nacional de Antropologia.Θεωρείται το δεύτερο καλύτερο μουσείο στον κόσμο. Κτίστηκε το 1964 (Πέδρο Ραμίρεζ Βάσκες )και όταν αντικρίζεις τα εκθέματα του μένεις άναυδος από την ομορφιά και την αρτιότητα της αρχειοθέτησης χρονολογικής, επιστημονικής και ιστορικής. Πρώτη φορά συνειδητοποίησα την συγκίνηση που μπορεί να προκαλέσει η επίσκεψη σε ένα μουσείο όταν επισκέφθηκα το Λούβρο και είδα την Νίκη. Έζησα μία παρόμοια εμπειρία στο Μουσείο της Ακρόπολης όταν αντίκρισα τις Κόρες και χάρηκα όταν έμαθα ότι βρίσκεται στην 8η θέση αφήνοντας πίσω του άλλα διάσημα μουσεία όπως το Βρετανικό και το Λούβρο. Σε αυτό το μουσείο ένα έκθεμα μας έκανε να σκεφτούμε πολύ . και να αναλογιστούμε καταστάσεις και ομοιότητες..Ενεά σκελετούς νέων ανδρών που ανακαλύφθηκαν σε έναν χώρο στην βάση μιας πυραμίδας των Αζτέκων. Οι ανθρωποθυσίες ανήκανε στη καθημερινότητα. Αποτελούσαν σημαντικό στοιχείου του πολιτισμού τους αφού είχαν απεριόριστο πάθος τους για αίμα, θυσίες πολέμους και κατακτήσεις..Ο ένας σκελετός είχε γύρω από το λαιμό του ένα μεγάλο περιδέραιο με 7 μασέλες ενώ οι άλλοι είχαν από μία ή δύο. Στον πολιτισμό των Αζτέκων ο πολεμιστής που έχει δέκα μασέλες κρεμασμένες στο λαιμό ήταν άξιος αφού δοξάστηκε σκοτώνοντας δέκα αντιπάλους. Δέκα τελετουργικές ανθρωποθυσίες Έτσι κατέκτησε την δημόσια αναγνώριση της δύναμης του. Θυμίζει λίγο τις δοκιμές ενηλικίωσης των εφήβων σπαρτιατών που έπρεπε να γυρίσουν σαν άνδρες μόνο μετά που είχαν σκοτώσει μερικούς είλωτες. Στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε συχνά την έκφραση έτρωγε με δέκα μασέλες για κάποιον αχόρταγο και λαίμαργο που εκμεταλλεύεται καταστάσεις. Κάνοντας κατάχρηση πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και στερώντας το φαί από άλλα στόματα δεν προλαβαίνει να καταναλώσει αυτά που συγκεντρώνει γύρω από το στόμα του.

Τα κοινά στοιχεία μας με τους μεξικανούς είναι αρκετά αλλά σίγουρο όπως και εμείς ο μεξικάνικος λαός περνά τα ίδια δεινά και η οικονομική κρίση αφήνει τις ίδιες μεγάλες αντιθέσεις ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς. Τι να το κάνουμε ότι ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο είναι μεξικανός αμα ο λαός του ζει μέσα στην φτώχεια και την μιζέρια;.