Τα δεδομένα είναι πλέον γνωστά και οι διαφορετικές προσεγγίσεις ξεκάθαρες. Όσα από τα κόμματα θεωρούν ότι η χώρα θα πρέπει να κινηθεί στο πλαίσιο της Ε.Ε. είναι υποχρεωμένα να εφαρμόσουν το μνημόνιο που ψηφίστηκε πρόσφατα από το κοινοβούλιο, αλλά και αυτά που προκύπτουν από την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις αντίστοιχες συνθήκες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για ουσιαστικές διαφοροποιήσεις. Αυτό που αλλάζει είναι ο βαθμός αξιοπιστίας και ικανότητας του καθενός. Από την άλλη πλευρά οι οπαδοί της εξόδου από την Ε.Ε θα πρέπει να παρουσιάσουν τον μοναχικό δρόμο που προτείνουν. Να πείσουν για το πώς αυτό δεν θα φέρει ολοκληρωτική καταστροφή σε όλα τα επίπεδα, καθώς σε αυτήν την περίπτωση δεν μιλάμε μόνο για ζητήματα που αφορούν την οικονομική πορεία της χώρας.
Σε αυτές τις εκλογές δεν υπάρχουν, λοιπόν, περιθώρια για αμπελοφιλοσοφίες. Οι ψευδαισθήσεις έχουν τελειώσει. Όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι δεν υπάρχει χώρος για υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Μας τελείωσαν και οι καλύτεροι διαπραγματευτές και οι ανυποχώρητοι νάρκισσοι, που θα έπειθαν για δάνειο χωρίς μνημόνιο και αυτό θα γινόταν ...μέρα μεσημέρι! Αυτά δεν υπάρχουν, για την ακρίβεια ποτέ δεν υπήρχαν. Απλώς, επειδή κανένας δεν ήθελε να παραδεχτεί την άσχημη πραγματικότητα, ήλπιζαν ότι κάτι άλλο, λιγότερο επώδυνο, μπορούσε να γίνει. Στα μεγάλα όμως κλαμπ, αν θες να συμμετάσχεις, θα πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες, που βέβαια δεν μπορείς να διαμορφώνεις όταν είσαι σε αδυναμία και σε ανάγκη.
Απʼ όλη αυτήν την περιπέτεια των τελευταίων μηνών έχει πλέον γίνει κατανοητό απʼ όλους ότι δεν υπάρχει τζάμπα συμμετοχή. Υπάρχουν κανόνες και δεσμεύσεις που έχουν τα καλά τους και τα κακά τους. Το "παίρνω ότι μου αρέσει και με βολεύει" δεν υπήρχε και δεν υπάρχει. Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα, αλλά και οι πολίτες, άργησαν να παραδεχτούν την πραγματικότητα. Τα δίδακτρα που πληρώσαμε όλοι αυτά τα χρόνια της κρίσης, για να καταλήξουμε στο αυτονόητα, ήταν υψηλά. Παραταύτα έστω και τώρα, έστω και έτσι, θα πρέπει να τραβηχτεί μια γραμμή με το παρελθόν και να κοιτάξουμε πώς θα ξεμπλέξουμε το συντομότερο δυνατό με όλα αυτά που κρατούν τη χώρα πίσω και τους πολίτες σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια.
Οι δημοσιονομικοί στόχοι που τίθενται με το μνημόνιο θα πρέπει να επιτευχθούν. Οι πλεονασματικοί προϋπολογισμοί δεν είναι κάτι που μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί. Η επίτευξη τους μπορεί όμως να γίνει τόσο με την αύξηση των φόρων όσο και με τη μείωση των δημοσίων δαπανών. Είναι προφανές ότι για να ανασάνει η οικονομία χρειάζεται σταδιακή μείωση των φόρων. Στο επίπεδο της διαφάνειας και της αξιοκρατίας χρειάζεται μια βαθειά τομή και αυτό το αντιλαμβάνονται πλέον όλοι. Η δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει την αξιολόγηση, την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και την ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος, είναι το βασικό ζητούμενο από την επόμενη κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για ολιγωρίες και πισωγυρίσματα. Τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα. Οι αδυναμίες και τα προβλήματα είναι εντοπισμένα και τα ξέρουν πλέον όλοι. Η νέα κυβέρνηση οφείλει να κάνει αυτά που απαιτούνται προκειμένου να αλλάξει σελίδα η χώρα, επιστρέφοντας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αποκαθιστώντας σταδιακά της αδικίες, φροντίζοντας ταυτόχρονα τους κοινωνικά αδύναμους. Όποιος πείσει ότι θέλει και ταυτόχρονα μπορεί θα είναι ο νικητής των εκλογών.