Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2015 09:52

Δεν με θέλει η Κοπακαμπάνα….

Γράφτηκε από την

της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Μετά από 16 ώρες ταλαιπωρίας έφτασα στο Ρίο. Της Βραζιλίας. Μεγάλη υγρασία ,πολύ ζέστη. Σάουνα. Περίπου 16 εκατ. πληθυσμός. Θερμοί άνθρωποι και χαμογελαστοί.

Με πολύ χιούμορ και καλή διάθεση. Στην Βραζιλία συναντάς πολλές αποχρώσεις του μαύρου και χωρίς εμφανή ρατσιστικές τάσεις. (47% λευκοί,43% μαύροι). Ευγενικοί , απομονωμένοι από την αγγλική κουλτούρα και νοοτροπία. Ελάχιστοι μιλούν ξένες γλώσσες αλλά πρόβλημα δεν υπάρχει θα σε εξυπηρετήσουν.
Το πρωί ξεκίνησα θαρραλέα για το πρώτο μου μπάνιο. Θερμοκρασία ,27 με πολύ υγρασία. Στην ρεσεψιόν οι υπάλληλοι με κοίταξαν χαμογελαστοί και μου ευχήθηκαν καλό μπάνιο. Ήμουν η μοναδική στο γεμάτο μεγάλα κύματα Ατλαντικό. Σε τρία λεπτά βγήκα. πριν με πετάξουν τα κόμματα. Ούτε όρθια και ούτε ξάπλα δεν με ήθελε. Δυνατά και απειλητικά μου έδειξε φανερά ότι δεν με θέλει. Μα καλέ μου ρε χρυσέ μου. Ανένδοτος και εχθρικός. Απογοητεύτηκα αλλά μετά παρατήρησα ότι πολλοί ντόπιοι και ξένοι τρέχανε και περπατούσανε κοντά στην θάλασσα .Κανένας μέσα στο νερό. Και δεν ήταν θέμα ώρας.
Η Βραζιλία είναι χώρα συνύπαρξης πλουσίων και φτωχών. Πέντε μεγάλες οικογένειες συγκεντρώνουν όλο τον πλούτο της χώρας. Οι άλλοι 204.451.000 κάτοικοι απλώς επιβιώνουν. Αντικρίζεις την απόλυτη φτώχεια στους δρόμους. Δεκαπέντε χρονών παιδί, παραδομένο στα ναρκωτικά ,πέφτει μπροστά στα πόδια σου. Έτοιμο να δώσει τα πάντα για την δόση του. Τεράστια χώρα, με πολλές αντιθέσεις και ιδιαιτερότητες στην οποία εισβάλανε ,για πρώτη φορά οι ευρωπαίοι στα τέλη του 1500(γάλοι, ολλανδοί ,πορτογάλοι).Πρώτοι και ΄΄καλύτεροι΄΄ οι ιησουίτες μοναχοί. Καλόγεροι διάφορων θρησκευτικών ταγμάτων έτοιμοι να προσηλυτίσουν τους Amerindian και Guarani. Ο Pedro Alvares Cabral την κατέκτησε ,to 1500 για λογαριασμό της Πορτογαλίας και έμεινε αποικία μέχρι το 1808.Μετά το πρώτο κύμα ευρωπαίων φτάσανε οι άλλοι πορτογάλοι.Eγκληματίες και πρόσφυγες που αδυνατούσαν να κατακτήσουν τις μεγάλες φυτείες σακχαροκάλαμων. Καλοί βοηθοί των γαιοκτημόνων αφού ασχολήθηκαν αποκλειστικά με το δουλεμπόριο πουλώντας χιλιάδες αφρικανούς στα σκλαβοπάζαρο. Η Σομαλία, η Αγκόλα και το Σουδάν τροφοδοτούσαν τακτικά τις τεράστιες φυτείες της Βραζιλίας. Η πορτογάλοι είχαν επίσης σαν κύρια ενασχόληση τις απαγωγές των Guarani και την ΄΄καθήλωση΄΄ τους στην σκλαβιά και στον αφανισμό .Οι ΄΄ ευεργέτες από την Ευρώπη φέρανε πολλές ασθένειες που θέριζαν τους παρθένους οργανισμούς των ντόπιων. Οι Guarani δεν ήταν ινδιάνοι αλλά ο αυτόχθονος πληθυσμός της Βραζιλίας. Η δουλεία καταργήθηκε το 1888 από την πριγκίπισσα Ιζαμπέλα της Πορτογαλίας.
Ξαναπλησίασα τον ωκεανό αλλά πάλι δεν με ήθελε. Ζέστη αφόρητη , ατελείωτη πλαζ χωρίς ομπρέλες και ξαπλώστρες με μεγάλα κύματα που σε κρατούσαν σε απόσταση .Ο κόλπος της Guanabara (ανοιχτή αγκαλιά) φιλόξενος για τα πλοία και τα καράβια αλλά εχθρικός στους κολυμβητές. Η Copacabana, η Ipanemaκαι η πλαζ στο Botafogo (στάλα φωτιάς) είναι ξακουστές με ένα μόνιμο όγκο επισκεπτών κάθε χρόνο και πολλούς θαρραλέους σέρφερ .Οι παραθεριστές όμως προτιμάνε το ποδόσφαιρο, το μπίτς βόλεϊ ή φούτ βόλεϊ και το πατϊκα (ντόπιο παιχνίδι που παίζεται με τα χέρια με κάτι μικρές πάνινες χρωματιστές μπάλες .Μερικοί επιμένουν ότι το νερό δεν είναι .καθαρό λόγω γειτνίασης με το λιμάνι και την μαρίνα. Χαιρέτησα και έφυγα με το παράπονο. Αποδέχτηκα την ήττα μου αλλά χάρηκα με αυτά που έζησα στην Κοπακαμπάνα.

Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2015 09:55
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

       Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και  απέκτησε μία πλούσια μόρφωση  (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια  αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.  

Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος.  Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).

   Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή.  Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.