Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 04 Δεκεμβρίου 2016 12:41

Κοζάνη: Εκδηλώσεις για 60 χρονια της ΔΕΗ στην Κοζάνη και η ιστορία ενός επιζώντα λιγνιτωρύχου της εποχής

Γράφτηκε από τον

του Σπύρου Κουταβα

Με την η απονομή των βραβείων του Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για την ανάπλαση και επαναχρησιμοποίηση των περιοχών που χρησιμοποιήθηκαν για την εξόρυξη του λιγνίτη, κορυφώνονται σήμερα οι διήμερες εκδηλώσεις που διοργάνωσε  η ΔΕΗ στην Κοζάνη και την Πτολεμαΐδα.

Χθες το βράδυ στο κλειστό Γυμναστήριο της Λευκόβρυσης στην Κοζάνη δόθηκε μεγάλη συναυλία του Μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, για τα 60 χρόνια από την ίδρυση της πρώτης λιγνιτικής δραστηριότητας στην Κοζάνη και την Πτολεμαΐδα την ενεργειακή καρδιά της χώρας.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος  με την εικοσαμελή ομάδα των μουσικών,  της ορχήστρας «Παλίντονος Αρμονία», και με τους καταξιωμένους τραγουδιστές  όπως ο Λάκης Χαλκιάς, και ο Κώστας Μακεδόνας, αλλά και νέους όπως ο Δήμος Αναστασιάδης, η Δάφνη Ζουρνατζή,  η Μαρία Λυμπεράκου  και συνοδεία της  Μικτής χορωδίας ΔΕΗ,  ερμήνευσαν παλιά και νέα τραγούδια του διάσημου συνθέτη,  για να εισπράξουν το θερμό χειροκρότημα από την κατάμεστη πλατεία και τις εξέδρες του σταδίου.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος   από το πόντιουμ της ορχήστρας έστειλε το δικό του μήνυμα συνεργασίας συνύπαρξης και ομόνοιας: «Να ξανααγαπηθούμε όλοι μας και να προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο να'χουμε συμμάχους τον πνευματικό κόσμο στην Ελλάδα αλλά και έξω από αυτήν. Δεν είναι πιο έξυπνοι άλλοι λαοί που το έχουν πετύχει και προοδεύουν τα κράτη τους»

Πριν την έναρξη της συναυλίας προβλήθηκε ένα μικρό βίντεο που αναφερόταν σε γεγονότα από την πρώτη διάνοιξη του ορυχείου στην περιοχή το 1956 από τον επιχειρηματία Μποδοσάκη, και την δυναμική εμπλοκή της ΔΕΗ στην συνέχεια,  όπου κυριάρχησε με την παρουσία της όχι μόνο στην εξόρυξη του λιγνίτη αλλά και στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, συμβάλλοντας στον εξηλεκτρισμό και την ανάπτυξη της χώρας.

Στον σύντομο χαιρετισμό του ο πρόεδρος της ΔΕΗ χαρακτήρισε την περιοχή του ενεργειακού κέντρου το «Ρούρ της Ελλάδας», δήλωσε ότι «η ΔΕΗ στοχεύει στην ανάδειξη της εργασιακής και τεχνολογικής ιστορίας της περιοχής» και θα προχωρήσει το επόμενο διάστημα στην εκπόνηση μελέτης για την «δημιουργία πάρκου Βιομηχανικής κληρονομιάς Πτολεμαΐδας» ενώ εξετάζει προτάσεις για την ανάπτυξη του μηχανοκίνητου αθλητισμού στα παλιά εδάφη των ορυχείων και την αξιοποίηση των υποκατεστημένων εδαφών.

 Έκανε αναφορά στους αγώνες των εργαζομένων αλλά και σε όσους άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ορυχεία και στους χώρους εργασίας της ΔΕΗ. «Μόνο τα τελευταία 25 χρόνια χάσαμε σε όλη την ΔΕΗ κατά την διάρκεια της δουλειάς 64 συναδέλφους εκ των οποίων οι δεκαοκτώ είναι από την δυτική Μακεδονία. Σε όλους αυτούς στρέφουμε την σκέψη μας με ευλάβεια και ευθύνη», δήλωσε ο Μανώλης Παναγιωτάκης  και παρότρυνε  τους πολίτες και τους εργαζόμενους της επιχείρησης  με αφορμή την πορεία των εξήντα ετών «να κοιτάξουμε μπροστά να αναμετρηθούμε με τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις του σήμερα με τις δικές μας δημιουργικές δυνάμεις».


Από τις συγκινητικά μέρη  της βραδιάς ήταν η στιγμή που ο 92 άχρονος Πασχος Καραγιάννης από τους επιζώντες πρώτους λιγνιτωρύχους στο πρώτο ορυχείο της Λιπτολ του Μποδοσάκη το1956, ανέβηκε στην εξέδρα και τιμήθηκε από τον πρόεδρο της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη. υπό τα θερμά χειροκροτήματα του κόσμου.  Στο πρόσωπο του 92χρονου Πάσχου Καραγιάννη, τιμήθηκαν οι πρωτεργάτες των πρώτων οργανωμένων ορυχείων της ΔΕΗ στη Πτολεμαΐδα.

 

 

 

 

 

 

 

Ο πΑΣΧΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΛΙΛΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΓΟΝΉ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣυναντήσαμε τον γηραιό άλλα ακμαίο λιγνιτωρύχο στο φουαγέ του σταδίου με την εγγονή του Δήμητρα να παρατηρεί την έκθεση φωτογραφίας που παρουσιάζει η ΔΕΗ μέσα από το αρχείο της, όπου συμπεριλαμβάνεται σπάνιο υλικό από τις συνθήκες εργασίες εκείνης της εποχής μέχρι τις μέρες μας.

 "Πως ήταν τότε τα πράγματα, τι θυμάστε περισσότερο από εκείνα τα χρόνια", τον ρωτήσαμε. "Το πιο δύσκολο για μένα ήταν το 1962 όταν  τραυματίστηκα στην δουλειά, όπου καθαρίζοντας ένα μηχάνημα κάποιο σίδερο έπεσε στα πόδια μου και οι γιατροί μου έκοψαν τα τρία δάκτυλα του δεξιού ου ποδιού. Άλλα τα βάσανα μου δεν σταμάτησαν. Μετά έπαθα τέτανο και με τρέχανε στην Θεσσαλονίκη. Μπαινοέβγαινα για ένα χρόνο στα νοσοκομεία, με είχανε ξεγραμμένο μέχρι που κάποιος γιατρός μου είπε, ότι έπαθε ζημιά το ένα μου νεφρό από την αρρώστια και θα μου το βγάλουν. Τι να κάνω; Έκανα υπομονή παιδί μου, αλλά ευτυχώς σώθηκα".

Μετά το εργατικό ατύχημα που παρ'ολιγο να του κοστίσει την ζωή ο Πάσχος Καραγιάννης έγινε τεχνίτης. «Όταν ξαναγύρισα  στην δουλειά  το αφεντικό μου είπε ότι  από εργάτης θα γίνω τεχνίτης. Έγινα συγκολλητής ταινιόδρομων και όπου χαλούσαν οι ταινιόδρομοι τρέχαμε μέσα στην λάσπη και το χιόνι να τους φτιάξουμε».

Η ζωή του γηραιού λιγνιοτωρύχου δεν ήταν εύκολη, είχε τις δυσκολίες και τα «τυχερά» της εμφυλιοπολεμικής Ελλάδας. Υπηρέτησε τέσσερα χρόνια στον ελληνικό στρατό και το 1948 τραυματίστηκε στον εμφύλιο από σφαίρα στο δεξί του χέρι στις επιχειρήσεις ανακατάληψης του Γράμμου. Είναι ο μεγαλύτερος αδελφός σε μια οικογένεια δέκα παιδιών και για πολλά χρόνια ως ο καλύτερα αμειβόμενος από την δουλειά του στην ΔΕΗ, βοηθούσε όλη την οικογένεια και τα αδέλφια μέχρι που πήραν το δρόμο τους. «Από το 1956 δούλευα στον Μποδοσάκη, αλλά  όταν έγινε η ΔΕΗ , έδινε τα διπλάσια λεφτά και οι περισσότεροι  άρχισαν να φεύγουν για να δουλέψουν στην ΔΕΗ. Προς το τέλος πήγα και εγώ και έγινα εργάτης».

 Θυμάται τον πρώτο καιρό, τα πρώτα δύο χρόνια που ξεκινούσε κάθε μέρα με τα πόδια από την Λευκοπηγή που ήταν το σπίτι του να πάει στην Κοζάνη στο σταθμό, -μια απόσταση εννέα χιλιομέτρων -για να πάρει το τραίνο όπου θα τους πήγαινε στην δουλειά στην Πτολεμαΐδα. Και το βράδυ το ίδιο πάλι δρομολόγιο επιστροφής. «Μόλις μάζεψα κάποια λεφτά πήρα ένα ποδήλατο και τον χειμώνα μέσα  από τα ρούχα που φορούσα γέμιζα το κορμί  μου με εφημερίδες για να μην με τρυπάει ο παγωμένος αέρας. Τι κάνω παιδί μου δεν είχαμε άλλα πράματα τότε»!

Ο Πάσχος Καραγιάννης δείχνει άνθρωπος απλός και αυτάρκης, μεγάλωσε και σπούδασε ένα αγόρι και απολαμβάνει μαζί με την επί 64 χρόνια γυναίκα  της ζωής του την γιαγιά Δήμητρα τα εγγόνια  και τα δισεγγονά του.

Παρόντες στη εκδήλωση ήταν όλα τα μέλη του ΔΣ της ΔΕΗ, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Μίμης Δημητριάδης, Θέμης Μουμουλίδης, Γιώργος Ντζιμάνης, ο περιφερειάρχης Θόδωρος Καρυπίδης, ο δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης, αντιπεριφερειάρχες ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ Γιώργος Αδαμίδης, εκπρόσωποι των σωματείων της ΔΕΗ και φορέων της περιοχής.

ΠΗΓΗ:
ΑΠΕ ΜΠΕ

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 05 Δεκεμβρίου 2016 23:49
ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΤΑΒΑΣ

Πτυχιούχος της ΣΤΕΦ του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας

Για 15 χρόνια ανταποκριτής στην Δυτική Μακεδονία του Mega channel, και για 12 χρόνια στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Περαστικός  από το ημερήσιο Βήμα την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και για δύο χρόνια στην εφημεριδα  ΕΞΟΥΣΙΑ. Μεγαλύτερο διάστημα στις περιφερειακές τηλεοράσεις  West channel και  Flash tv

Βρέθηκε κοντά στα γεγονότα της κρίσης στα Βαλκάνια. Την  Αλβανική εξέγερση  του 1997, τους βομβαρδισμούς στο Κοσσυφοπέδιο, το κύμα προσφύγων που δημιούργησε ο πόλεμος, και την Αλβανόφωνη εξέγερση στα Σκόπια με τους βομβαρδισμούς στο Αρατσίνοβο εως την Συμφωνια της Οχρίδας (1999-2001).

Κείμενα του στο παρελθόν έχουν φιλοξενηθεί σε αρκετές εφημερίδες της Περιφέρειας, ''Θάρρος, Πτολεμαίος και Πρωινός Λόγος''. Έχει γράψει τα κείμενα σε 9 ντοκιμαντέρ εκ των οποίων ένα συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Από τους βασικούς δημιουργούς της εφημερίδας vetonews.gr, όπου έχει την δική του στήλη στο editorial. 

Ορισμένα απο τα ρεπορτάζ στο ΑΠΕ ΜΠΕ, Mega, την Ελευθεροτυπία και οι έρευνες στο vetonews.gr έγιναν πρωτοσέλιδα στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο.