Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Πέμπτη, 26 Οκτωβρίου 2017 17:12

Οι εραστές της τύχης

Γράφτηκε από την

       της ΕΥΓΕΝΙΑΣ  ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

     Μεγάλης η μικρής ηλικίας. Άνδρες ή γυναίκες. Ζουν τον δικό τους δράμα. Η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από την τύχη. Στο σκράτς ή στο κίνο, στο ποδόσφαιρο ή στο τζόκερ.

Κρύβουν ένα μεγάλο έρωτα. Μία μεγάλη αγάπη. Η άυλη τύχη   τους περιμένει αλλά δεν ξέρουν πού και πότε θα τους συναντήσει. Στήνουν καρτέρι στην άγνωστη μοίρα. Περιμένουν την στιγμή που θα τους χαμογελάσει. Θα θυμηθεί και θα ευλογήσει την ανάξια παρουσία τους. Θα ΄΄ παίξει ΄΄ επιτέλους όπως το θέλουν  αυτοί. Όπως το έχουν ονειρευτεί.

    Η μοίρα δεν τους ξεχνάει. Τους στέλνει κάπου κάπου ένα σημάδι . Αν τους ρωτήσεις αν αξίζει τον κόπο θα σου απαντήσουν ότι όλα αξίζουν για να ανέβει η αδρεναλίνη. Να ζωντανέψουν για να πάρουν το μήνυμα.  Ένα δείγμα ότι είναι αυτοί και μόνο αυτοί. Οι εκλεκτοί. Αυτοί που έχουν που την έχουν στο μικρό τους δακτυλάκι .Την θεά. Την τύχη. Μοιράζονται εμπειρίες και ιστορίες ένδοξων στιγμών. Κέρδους. Μελετάνε στατιστικές. Συγκρίνουν κέρδη. Παίρνουν πτυχίο .Στις πιθανότητες. Η τύχη όμως είναι μία όμορφη συνάμα πονηρή ερωμένη. Δεν έρχεται ποτέ εκεί που την περιμένεις. Δεν είναι ποτέ συνεπής. Δεν προγραμματίζεται. Πολλές φορές μετά από ώρες αναμονής και αποτυχίας σηκώνονται βρίζοντας την και φεύγουν. Σαν στημένες λεμονόκουπες. Άδειασαν από λεφτά και από ελπίδες. Για λίγες ημέρες ο ομφάλιος λωρίς κόβετε με το μαχαίρι. Μέχρι να ξαναγυρίσουν στα γνώριμα λημέρια. Με δικά τους  η δανεικά χρήματα. Η μοίρα τους είναι  έτσι και δεν την πολεμάνε όσο και άδικη να είναι. Αναγνωρίζουν ότι δίπλα τους παίζουν και οι   λίμπερο. Αυτοί που έχουν την τύχη του πρωτάρη. Στην ουσία οι πρωτάρηδες δεν μετράνε επειδή δεν έχουν πάνω τους το στίγμα .Του παίκτη.

           Η μέρα του ξεκινάει μονότονα και απαράλλακτα. Δουλειές και αγγαρείες. Βόλτες στο κέντρο. Πληρωμές και αναμονή. Όλα διεκπεραιώνονται γρήγορα και αποτελεσματικά. Προγραμματίζονται πάντα κοντά στο κέντρο του ενδιαφέροντος τους. Τον ναό της τύχης. Δεν ξεχνάει ποτέ που κέρδισε και φυσικά τα ποσά που γέμισαν  για λίγες ώρες την τσέπη του. Τίποτα δεν θα σταθεί μπροστά στην μεγάλη στιγμή που ανοίγουν τα προποτζίδικα. Ανάβουν οι οθόνες με τους αριθμούς και τα κέρδη. Των άλλων. Οι οθόνες με τα ποδόσφαιρα (virtual-reality)ανοίγουν πιο αργά και χρειάζεσαι να καπαρώσεις τον υπάλληλο. Για να του πεις κοφτά και γρήγορα τις προβλέψεις και τις πιθανότητες σου. Σβέλτα νευρικά και απαιτητικά θέλει την αποκλειστικότητα.Του υπαλλήλου. Δεν σηκώνει καθυστέρηση. Το τηλέφωνο κτυπάει .Κάποιος τον αναζητεί. Για μία δουλειά ή για μία οικογενειακή υποχρέωση. Η λέξη που κυριαρχεί στην ομιλία είναι ΄΄ έρχομαι τώρα ΄΄. Άσχετα αν ο παίκτης δεν φεύγει. Ξέρει ότι η τύχη έρχεται μόνο για έναν.  Το προποτζίδικο γεμίζει  κόσμο αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Οι περισσότεροι έρχονται και φεύγουν .Οι βασικοί παίκτες είναι εκεί. Έχουν μολυνθεί με τον ιό της τύχης.

Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 26 Οκτωβρίου 2017 17:16
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

       Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και  απέκτησε μία πλούσια μόρφωση  (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια  αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.  

Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος.  Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).

   Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή.  Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.