Με ένα απλό παρεό  και με βρεγμένο μαγιό ήπιαμε τα τσίπουρα και τα κρασιά μας. έχοντας την θάλασσα σε απόσταση μέτρων. Βγάλαμε τον εαυτό μας από την πρίζα των αφόρητων διεθνών  γεγονότων. Συστηματικά σβήσαμε από την μνήμη μας όλα τα δύσοσμα και άγρια της ελληνικής πραγματικότητας. Μοναδική χαρά το πρωινό μπάνιο, με σύντροφο μόνο τον ήλιο ,στην κρυστάλλινη και πεντακάθαρη  θάλασσα της Εύβοιας. Παράδεισος!

  Φυσικά όλα τα καλά τελειώνουν γρήγορα. Εξαντλημένοι από τον καυτό ήλιο αλλά ευχαριστημένοι για τις διακοπές μας γυρίσαμε στην πυρωμένη Αθήνα. Μπήκαμε στην αφιλόξενη και γεμάτη σκόνη ,αποτσίγαρα, σκουπίδια, σακούλες και πλαστικά  συνοικία μας. Βλέποντας τους λογαριασμούς, στο γραμματοκιβώτιο προσγειωθήκαμε στην καθημερινότητα. Θάψαμε τις ελπίδες για καλύτερη ζωή. Δεν έγινε κανένα θαύμα. Η βιαστική αλλά απαραίτητη βόλτα στο σουπερμάρκετ για το ανεφοδιασμό μας με τα κλασσικά εφόδια  (νερά, γάλατα γιαούρτια, φρούτα και λαχανικά ) συμπλήρωσε την εικόνα της μελαγχολίας και της απογοήτευσης.. Τίποτα δεν άλλαξε, όλα παραμένουν  χάλια και αδιόρθωτα. Η κυβέρνηση του κυρίου τάδε πάλεψε και τα κατάφερε. Η αληθινή εικόνα είναι ότι όλα παν στο αγύριστο για να μην πω στο διάβολο. Πέρα από τα στατιστικά πυροτεχνήματα(όλα είναι θαύμα και πάνε υπέροχα) πώς δικαιολογείται που το επιτυχημένο σύστημα προχωρεί τόσο χάλια. Εμείς, οι  φτωχοί πλην τίμιοι κάτοικοι αυτής της χώρας έχουμε δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Εμείς και όχι αυτοί που κλέψανε θα κουβαλάμε ,σαν τον Άτλαντα, τα χρέη. Εμείς ήμαστε οι τιμωρημένοι  που θα φέρουμε στους ώμους  τον Ουράνιο θόλο  μια  για πάντα. Οι ανάξιοι εραστές της πολιτικής δόξας και οικονομικής ευμάρειας έρχονται και φεύγουν .Εμείς  ,και μόνο εμείς θα πληρώσουμε τα σπασμένα  αφού το κέρδος είναι μόνο για κάποιους αλλά τα χρέη είναι για όλους. Μας.