του Θέμη Απατσίδη.
Μετά την εφαρμογή της διοικητικής αναδιάρθρωσης της χώρας, με το νέο χάρτη στον πρώτο και το δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης, πρέπει να αντιληφθούμε όλοι, πολιτικό προσωπικό της αυτοδιοίκησης και πολίτες, ότι ζούμε μια νέα πραγματικότητα. Να αντιληφθούμε ότι έχουμε μία επιλογή. Να σπά
σουμε το μέτωπο της εσωστρέφειας και να ενώσουμε τη Δυτική Μακεδονία σε ένα κοινό στόχο, πέρα από τοπικιστικές αγκυλώσεις. Να διαμορφώσουμε τη νέα αναπτυξιακή μας ταυτότητα, ενισχύοντας τη μοναδικότητα και τα πλεονεκτήματα κάθε περιοχής.
Τα ζητήματα της υγείας δεν λύνονται με εμμονές και ισοπεδωτικές αρνήσεις. Είναι κοινός τόπος ότι το σύστημα υγείας νοσεί και χρειάζεται άμεσα μέτρα ανάταξης, που δεν θα αργήσουν. Από την άλλη είναι βέβαιο ότι οι συμπεριφορές του παρελθόντος, «5 δήμαρχοι να φωνάζουν κάτω τα χέρια από τα 5 νοσοκομεία», είναι ατελέσφορες γιατί κανείς δεν τις παίρνει στα σοβαρά. Στα ζητήματα της υγείας, όπως και σε όλα τα μεγάλα ζητήματα χρειάζονται σύγχρονες λύσεις. Η συγκεκριμένη λύση είναι πολύ απλή και έχει δύο βασικές συνιστώσες:
Το κράτος πλέον λειτουργεί με συναινέσεις.
Το κράτος πλέον λειτουργεί με περιφερειακή λογική.
Είμαστε, λοιπόν, «καταδικασμένοι» να αποφασίσουμε εμείς για μας. Κανένας υπουργός δεν θα μπει σε λογικές τοπικών διενέξεων αλλά και κανένας υπουργός δεν θα αψηφήσει αποφάσεις Περιφερειακού Συμβουλίου, που έχουν τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών.
Στο θέμα της υγείας πρέπει να υπάρξει περιφερειακός σχεδιασμός και να τεθούν προτεραιότητες. Να αποφασισθεί ποιο θα είναι το υγειονομικό κέντρο της Περιφέρειας, όπως ανάλογα και ποιο θα είναι το διοικητικό, το επιστημονικό, το τουριστικό κτλ.
Χαίρομαι που στη λογική αυτή συντάσσονται δημόσια τα φωτεινά μυαλά του τόπου (πχ Πάσχος Μανδραβέλης) και εκφράζω την ικανοποίηση μου, που η σχετική πρόταση που κατέθεσα στην Επιτροπή Διαβούλευσης, υιοθετήθηκε από τη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Εορδαίας. Ελπίζω να συμβεί το ίδιο με τους άλλους Δημάρχους, ώστε να διευκολύνουν το Περιφερειακό Συμβούλιο, να αναδείξει την πολιτική, την περιφερειακή και την ψυχική μας «γεωμετρία».
