Στην κρίση η οποία ξέσπασε τον Ιανουάριο του 1996, η «Τουρκία διέβη τον Ρουβίκωνα», καθότι σημειώθηκε περιστατικό αποβάσεως σε ελληνικό έδαφος. Σκοπός του παρόντος κειμένου είναι να επικεντρωθεί αποκλειστικά στη σύγκριση των αντιπαρατιθέμενων στρατιωτικών δυνάμεων, (στοιχείων «σκληρής ισχύος hard power»), χρησιμοποιώντας συγκριτικούς πίνακες οπλικών συστημάτων, και αναλύοντας τον πιθανό τρόπο διεξαγωγής των πιθανών πολεμικών αποστολών, βάσει των καταγεγραμμένων γεγονότων. Ωστόσο κρίθηκε χρήσιμο να συμπεριληφθεί ένα σύντομο ιστορικό της κρίσης, καθώς επίσης να αναλυθεί και το ισχύων νομικό καθεστώς. Μετά την κρίση των βραχονησίδων, στην Ελλάδα αναπτύχθηκε η φημολογία και η πεποίθηση περί εθνικού στρατιωτικού πλεονεκτήματος, του οποίου δεν υπήρξε κατάλληλη εκμετάλλευση από την τότε ελληνική κυβέρνηση. Μέσω του ανά χείρας κειμένου δεικνύεται ότι ο εν λόγω ισχυρισμός ήταν εξωπραγματικός, τόσο σε τοπικό όσο και σε ευρύτερο επίπεδο αντιπαράθεσης. Συνέπεια του τρόπου χειρισμού της κρίσης ήταν η περίφημη «Θεωρία των Φαιών Ζωνών» (Buffer Zones), προσθέτοντας επιπλέον πεδία διαφορών στην κατεύθυνση αμφισβήτησης της κυριότητας δεκάδων νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο.

Κείμενο Εργασίας 87/2017: Η Ελληνοτουρκική Αντιπαράθεση στα Ίμια

Ο Νικόλαος Θ. Παούνης   είναι Διεθνολόγος, επιστημονικός συνεργάτης και διδάσκει στο Ε.Κ.Π.Α - National and Kapodistrian University Of Athens