Πήρε φωτιά η υπόθεση του Γράμμου με τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου, σε έγκυρα ηλεκτρονικά ενημερωτικά site (newsit.gr) και βέβαια στα ενημερωτικά blogs. Η αλήθεια είναι ότι σκαλίζοντας κάποιος μεθοδικά την υπόθεση θα διαπιστώσει ότι η ιδέα του έργου ήταν εξαιρετική, πρωτότυπη και γι'αυτό προεντάχθηκε αμέσως στην κοινωνία της πληροφορίας.
Όμως τα «περίεργα» στην σύναψη της σύμβασης του έργου είναι πολλά ...
και ορισμένα παραμένουν εως σήμερα αναπάντητα.
Ανόμοια αντικείμενα στην σύμβαση
Το ύποπτο σημείο στην όλη υπόθεση είναι ότι τέθηκαν εντελώς ανόμοια αντικείμενα στην προκήρυξη του έργου. Η ανάπτυξη του πληροφορικού συστήματος για την οργάνωση κα τον συντονισμό της αποναρκοθετησης είναι η καρδιά, ο πυρήνας του όλου εγχειρήματος. Μαζί με την προμήθεια ηλεκτρονικού εξοπλισμού ,την κατάρτιση και την ενημέρωση των φορέων καθώς και τις πράξεις δημοσιότητας, θα μπορούσαν να προκηρυχθούν ως μια δράση για να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή αναδόχων τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα υπάρχουν δυνατές εταιρίες λογισμικού που θα μπορούσαν να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό και να «κτυπηθούν» με αντίστοιχες της διεθνούς αγοράς. Ωφελημένος βέβαια από τον σκληρό ανταγωνισμό θα ήταν ο τελικός δικαιούχος που ήταν η περιφέρεια δυτικής Μακεδονίας. Δηλαδή το δημόσιο συμφέρον.
Θα απέμενε μόνο το κομμάτι της πιλοτικής αποναρκοθέτησης για την οποία ο μόνος πιστοποιημένος φορέας στην Ελλάδα είναι ο Ελληνικός στρατός. Θα μπορούσε ο στρατός να κάνει την αποναρκοθέτηση; Θα μπορούσε, αφού είναι ο μόνος που γνωρίζει ακριβώς όλα τα ναρκοπέδια στην δυτική Μακεδονία και την Ήπειρο.
Οι υπηρεσίες του Α. Λεούδη ζήτησαν προσφορά από το ΓΕΣ για εργασίες αποναρκοθετησης. Το ΓΕΣ με το ΑΠΦ.255.......Σ992/3/10/05 έγγραφο του απαντά στην περιφέρεια και στέλνει την προσφορά του. Το κοστολόγιο για ομάδα 9 ατόμων του (ΤΕΝΞ) και εργασία ενός μήνα που θα αποναρκοθετεί έκταση 10 στρεμμάτων είναι 36.000 €. Δηλαδή για την πιλοτική αποναρκοθετηση 200 στρεμμάτων που χρειαζόταν οι περιφέρειες Δυτ. μακεδονίας και Ηπείρου το κόστος θα άγγιζε τα 720.000 €, ποσό που θα λάμβανε ο Ελληνικός στρατός.
Τελικά όσο περνά ο καιρός γίνονται περισσότερο αντιληπτοί οι λόγοι που επιλέχτηκε η λύση να μείνει έξω από τον «χορό» της αποναρκοθέτησης ο στρατός. Τα αποτελέσματα αυτής της ''περίεργης'' επιλογής είναι ορατά.
Τους χάρτες με πληροφοριακά στοιχεία για ναρκοπέδια και ύποπτους χώρους η εταιρία τα ζήτησε με έγγραφο της από το στρατό και ο τελευταίος τα παρέδωσε. Μάλιστα προκύπτει ότι υπάρχουν στοιχεία για 1200 ναρκοπέδια εκ των οποίων τα 400 έχουν εκκαθαριστεί. Τα παραπάνω στοιχεία έλαβε η εταιρία προκειμένου να συντάξει τους πίνακες με τα ναρκοπέδια και τις ύποπτες περιοχές που αναφέρει στο ηλεκτρονικό site που δημιουργήθηκε προς ενημέρωση των πολιτών στα πλαίσια της δημοσιότητας της έργου. (mines.pdm.gr).
Ο στρατός δεν παρέλαβε, δεν αποχαρακτήρισε
Τέλος είναι γνωστό σε όλους ότι όταν εντοπίζεται ένα βλήμα η πυρομαχικό ειδοποιείται ο στρατός και άνδρες του ΤΕΝΞ το παραλαμβάνουν για καταστροφή. Το παράδοξο στην όλη υπόθεση είναι ότι, τα πυρομαχικά που λένε ότι εντόπισαν οι άνθρωποι της εταιρίας, τα παρέλαβε τελικά η Ελληνική Αστυνομία χωρίς να γνωρίζει κάνεις για την τύχη τους, δηλαδή εάν παραδόθηκαν στο στρατό η καταστράφηκαν. Γιατί όμως δεν ανταποκρίθηκε ο στρατός; Τι απάντησε στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις της περιφέρειας που ζητούσε να παραλάβει τα πυρομαχικά και να αποχαρακτηρίσει τις «αποαναρκοθετημένες» περιοχές;
Η υπόθεση εχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης και το ερώτημα που μένει είναι εάν μέσα στα άλλα οι εμπλεκόμενοι αποκαλύψουν το όνομα του υψηλόβαθμου αξιωματούχου απο το Μαξίμου που ενδιαφερόταν και παρακολουθούσε απο κοντά την εξέλιξη του έργου.