Μετά τη δραματική μείωση των κατώτατων μισθών, τις αλλαγές στις κλαδικές συμβάσεις και την επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας, η Τρόικα ζητά μέσω του Μνημονίου 2, αλλαγές στον τρόπο που καθορίζεται ο κατώτατος μισθός, με τους δανειστές να επιμένουν ότι πρέπει να είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης.

Εάν διαπιστωθεί από την Τρόικα, ότι το μοναδιαίο κόστος εργασίας δεν μειώνεται ικανοποιητικά, ή έστω δεν μειώνεται έτσι όπως οι δανειστές και οι συνομιλητές τους επιθυμούν, τότε, δεν αποκλείεται λίγο πριν από την εκταμίευση της μεγάλης δόσης των 31 δισ. ευρώ που συνεχώς καθυστερεί, να τεθεί εκ νέου και το αίτημα για νέα μείωση.

Με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό να οριστικοποιούνται από ώρα σε ώρα, μια σημαντική περικοπή, των δώρων και επιδομάτων σε δημόσιο, συντάξεις δημοσίου και επικουρικές συντάξεις αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να ανοίξει συζήτηση για κατάργηση και στον ιδιωτικό τομέα, του 13ου και 14ου μισθού.

Ένα ακόμη θέμα που υπάρχει στο παρασκήνιο, είναι η αναθεώρηση της πολιτικής των αποζημιώσεων. Στόχος είναι η «διευκόλυνση» των αλλαγών που πρόκειται να δρομολογηθούν τόσο στο ευρύτερο δημόσιο τομέα (Οργανισμοί, ΔΕΚΟ, κ.λ.π.) όσο και στον ιδιωτικό τομέα (συγχωνεύσεις, μείωση δικτύων κ.λ.π.).

Αν και η κεντρική πρόθεση των δανειστών είναι να μειωθεί δραστικά το κόστος των απολύσεων, η αρχή θα γίνει με τις περιπτώσεις της συνταξιοδότησης και της λεγόμενης αποζημίωσης απόλυσης λόγω σύνταξης.

Πηγή-capital.gr