Εκδηλώσεις απο την 99η επέτειο από την απελευθέρωση των Σερβίων έγιναν σήμερα στο δήμο με κατάθεση στεφάνων στο μνημείο στα "Στενά Πόρτες"

Είναι συγκινητικό, ότι θυμήθηκε η ΝΔ την ΔΕΗ και τους εργαζόμενους της και μάλιστα το μεγάλης σημασίας θέμα της ενσωματωμένης στις επενδύσεις της επιχείρησης περιουσίας του ασφαλιστικού τους φορέα, που αυτή την στιγμή δεν μπορεί να πληρώσει ούτε τα φάρμακα των ασφαλισμένων. Όλως

Του Β.Π. Καραγιάννη
Διασχίζοντας τον ποταμό της Ιλιάδας (διαβάντες τον Σκάμανδρον) στον Β' μάλλον τόμο της, (σε έξοχη απόδοση του Δ. Μαρωνίτη, εκδ. Αγρα), συνάντησα κάποια στιγμή έναν από τους πρωτο-δευτερο-αγωνιστές του μεγάλου έπους τον οποίο ονομάζει ο Ομηρος και ο Δ.Μ. μεταφράζει, ως «παρλαπίπαν». Η λέξη μου θυμίζει την ελληνική, κινηματογραφική ταινία του παλιού καιρού ..

Υπογράφηκε το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011, στο Κτήριο της Παλιάς Βουλής στην Αθήνα, το Πρωτόκολλο Συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης Πόλεων με Μεσαιωνικά Κάστρα, της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας εκπροσώπησε η κ. Ιφιγένεια Βαμβακίδου, αναπλ. Καθηγήτρια του Π.Δ.Μ.

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, κατά των ρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών και του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας.

Αποτύπωσε στο ασπρόμαυρο φιλμ τις πιο τραγικές στιγμές της νεώτερης ιστορίας. Οι φωτογραφίες του έβρισκαν πάντα θέση σε όλες τις πινακοθήκες και τους εκθεσιακούς χώρους της Ελλάδας. «Στη ζωή πρυτανεύει κυρίως ο πόνος. Ο άξονας της ζωής κινείται μεταξύ πόνου και ανίας. Ή θα πονάς ή θα ανιάς. Το να χασκογελάς δεν έχει νόημα. Το να δημιουργείς έχει νόημα». «Αγαπημένη είναι η φωτογραφία που δεν έκανα».
Δεν πούλησα ποτέ φωτογραφίες.

Αν έκανε κάτι καλό το έκτακτο τέλος για τα ακίνητα είναι ότι λειτούργησε σαν ταχύρρυθμο και αναγκαστικό φροντιστήριο δημοσιονομικής επιστήμης. Ολοι συνειδητοποίησαν ότι το Δημόσιο δεν είναι κάτι που χρηματοδοτείται από τον ουρανό. Είναι ο Γαργαντούας που τρέφεται από τις τσέπες μας. Ετσι, ακόμη και οι πιο δύσπιστοι ψευδοκεϋνσιανοί άρχισαν να μιλούν για περιορισμό του κράτους μόλις συνειδητοποίησαν τι θα πληρώσουν για τις ακριβές τους κατοικίες.