Σύμφωνα με την ψήφιση του κειμένου αλλάζει από «αυστηρά προστατευόμενο» σε «προστατευόμενο» είδος το καθεστώς προστασίας των λύκων της ΕΕ. Επισημαίνεται επίσης ότι «η αλλαγή της οδηγίας για τους οικοτόπους γίνεται προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τη Σύμβαση της Βέρνης».
Σύμφωνα με την απόφαση, από την μια πλευρά τα κράτη μέλη «θα έχουν πλέον ευελιξία όσον αφορά τη διαχείριση των τοπικών πληθυσμών λύκων», ώστε να βελτιωθεί η συνύπαρξή τους με τον άνθρωπο και να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις του αυξανόμενου πληθυσμού τους και από την άλλη εάν το επιθυμούν «μπορούν να συνεχίσουν να τον κατατάσσουν ως «αυστηρά προστατευόμενο» είδος στην εθνική τους νομοθεσία, καθώς και να εφαρμόζουν αυστηρότερα μέτρα για την προστασία του».
Για να τεθεί σε ισχύ, η νέα νομοθεσία απαιτείται η τελική έγκριση από το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ και η οδηγία αναμένεται να τεθεί σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ. Στη συνέχεια, τα κράτη μέλη θα έχουν στη διάθεσή τους 18 μήνες για να τη μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο.
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις διατηρούν επιφυλάξεις ως προς την αποτελεσματικότητα του νέου μέτρου και θεωρούν ότι δεν πρόκειται για θετική εξέλιξη. Ο Γιώργος Μερτζάνης Δρ. Βιολογίας και επιστημονικά υπεύθυνος της «Καλλιστώ» μιλώντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ ανέφερε ότι «η συγκεκριμένη απόφαση δεν είναι θετική εξέλιξη» για τις προσπάθειες που καταβάλουν οι οργανώσεις σε συνεργασία με τα Κράτη για την προστασία του λύκου και ότι «ανοίγουν θύρες που μπορεί να βλάψουν τους πληθυσμούς του λύκου στην Ευρώπη». Εξήγησε ότι σε κάποιες χώρες που επανεμφανίστηκε ο λύκος μετά από πολλά χρόνια η παρουσία του δημιούργησε ανασφάλεια στους κατοίκους και σε κάποιες περιπτώσεις συγκρούσεις με τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Σε ότι αφορά την Ελλάδα τόνισε ότι «σε λίγο διάστημα ολοκληρώνεται η εξαετής μελέτη που εκπονείται από ειδικούς επιστήμονες όπου θα ξέρουμε με λεπτομέρεια σε τι ποσοστά έχουμε την παρουσία του λύκου στην Ελλάδα».
Οι μεγάλες αλλαγές που συντελούνται στην ύπαιθρο τα τελευταία χρόνια με την υποχώρηση σε μεγάλο βαθμό της μετακινούμενης κτηνοτροφίας στα βοσκοτόπια της ορεινής Ελλάδας και την υιοθέτηση της σταβλισμένης κτηνοτροφίας έχει επηρεάσει και τις επιλογές βιωσιμότητας του λύκου. Ο κ. Μερτζάνης μας εξηγεί ότι εκεί που ο λύκος ακολουθούσε τα κοπάδια που μετακινούνταν από τα χειμαδιά στα ορεινά βοσκοτόπια και αντίστροφα όταν πλησίαζε ο χειμώνας, τώρα λόγω έλλειψης τροφής αναγκάζεται να πλησιάζει όλο και περισσότερο σε κατοικημένους οικισμούς που βρίσκονται πλησίον δασών που αποτελούν κατά κάποιο τρόπο βιότοπο όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για την αρκούδα.
Από την πλευρά του ο διευθυντής του Αρκτούρου Αλέξανδρος Καραμανλίδης ανέφερε ότι το συγκεκριμένο ψήφισμα «δεν επηρεάζει σε καμία περίπτωση το καθεστώς προστασίας του λύκου στην Ελλάδα». Διαπιστώνει κι αυτός ότι το πρόβλημα αφορά χώρες που η παρουσία του λύκου είχε εξαφανιστεί τα προηγούμενη χρόνια και σήμερα γνωρίζει ανάκαμψη δημιουργώντας προβλήματα όχι μόνο σε κτηνοτρόφους αλλά και στους θεσμικούς φορείς ως προς την διαχείριση αυτών των περιστατικών. Για παράδειγμα αναφέρει ότι «ο Γερμανός κτηνοτρόφος πρέπει να συμβιώσει με την ξαφνική εμφάνιση του λύκου στις δασικές εκτάσεις της χώρας χωρίς όμως να έχει τα εργαλεία που θα τον βοηθήσουν σε αυτό όπως η παρουσία του ελληνικού ποιμενικού που θεωρείται απαραίτητο εργαλείο στην προστασία του κοπαδιού στην ελληνική ύπαιθρο».
Ο κ. Καραμανλίδης μας εξηγεί ότι οι γεωπολιτικές αλλαγές που έγιναν σε πολλές χώρες της Ευρώπης το 1990 είχαν ως αποτέλεσμα «να απελευθερωθούν η να ερημοποιηθούν τεράστιες εκτάσεις πλησίον δασικών περιοχών που χρησιμοποιούνταν ως στρατόπεδα η αλλες εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα πολλές εξ αυτών σε μόνο λίγα χρόνια να γίνουν καταφύγιο του λύκου που συνεχίζει έως σήμερα να μετακινείται προς τα δυτικά». Σήμερα η Γερμανία η Δανία και η Ολλανδία γνωρίζουν άνθιση στον πληθυσμό του λύκου φέρνοντας σε αμηχανία τις τοπικές αρχές και δημιουργώντας ανησυχία στους κτηνοτρόφους που δεν έχουν καμία ιδέα συμβίωσης με το άγριο αρπακτικό.
Ο κ. Καραμανλίδης παρομοίασε αυτή την ανησυχία των δυτικοευρωπαίων με την αντίδραση που υπάρχει από κατοίκους της περιοχής της Αττικής μετά την διαπίστωση για παρουσία του λύκου στην Πάρνηθα. Ο διευθυντής του Αρκτούρου επεσήμανε ότι «η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού του ελαφιού της Πάρνηθας λόγω της άφθονης πράσινης βλάστησης μετά τις πυρκαγιές έφερε στην περιοχή το μεγάλο θηρευτή του που είναι ο λύκος ο οποίος όπως συμβαίνει πάντα στην φύση θα συμβάλλει στην διατήρηση της ισορροπίας».
Τέλος σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «υπάρχουν πάνω από 20.000 λύκοι στην Ευρώπη, ενώ οι πληθυσμοί και οι περιοχές εξάπλωσής τους αυξάνονται».
