συγγραφέα που συνεχίζουν να εμπνέουν σκηνοθέτες, ηθοποιούς αλλά και θεατές.

Πρόκειται για ένα βαθιά δραματικό κείμενο, που γράφτηκε το 1881 και αποτελεί μια μικρή επανάσταση για τα συντηρητικά δεδομένα της εποχής.
Ο Χένρικ ΄Ιψεν είναι ο πρώτος μεγάλος εκφραστής ενός πνευματικού ρεύματος που εγκατέλειψε τα κλασικά θέματα της εποχής του και έφερε στο προσκήνιο τα καθημερινά προβλήματα της ζωής τα πάθη τις αμαρτίες τα κρυμμένα και ένοχα μυστικά. Πιθανολογείται ότι έγραψε το έργο εξ αιτίας του νόθου παιδιού του, που είχε αποκτήσει μόλις σε ηλικία 18 χρόνων με μία υπηρέτρια και που είχε αναγνωρίσει χωρίς όμως ποτέ να καταφέρει να το συναντήσει.

Η Έλεν Άλβιγκ, ηρωίδα στο έργο την ενσαρκώνει η Ελένη Δημοπούλου είναι αυτή που συντρίβεται στην προσπάθειά της να κρατήσει ψηλά τους δικούς της κώδικες ελευθερίας και όταν έρχεται η στιγμή που νομίζει ότι μπορεί να ζήσει απαλλαγμένη από τις αστικές υποκρισίες της εποχής ηττάται από την λάθη, τις αμαρτίες του παρελθόντος και την μοίρα μιας τρομερής κληρονομικότητας.
Ο συγγραφέας μιλά για τη σύφιλη, την κοινωνική υποκρισία και καθωσπρεπισμό, την αιμομιξία και την ηθική κατάπτωση, από την οπτική γωνία των νορβηγικών συνθηκών του 19ου αιώνα.

Το κείμενο σε απόδοση της σκηνοθέτιδας Γλυκερίας Καλαντζή φέρνει τον θεατή αντιμέτωπο με προβληματισμούς διλλήματα και αντιθέσεις που εμπεριέχουν τις καθημερινές περιπέτειες της πραγματικής ζωής.

Με το που μπαίνει κανείς στην αίθουσα τέχνης η ατμόσφαιρα της Ιψενικής δραματουργίας είναι παρούσα. Ο ταξιθέτης βάζει στις θέσεις τους θεατές υπό την ατμόσφαιρα που αποπνέει η επιβλητική παρουσία της Έλενας Άλβιγκ ( Ελένη Δημοπούλου) που βρίσκεται ήδη στην σκηνή.

Η παράσταση είναι εξαιρετική. Εχει στηθεί ένα έξυπνοι σκηνικό όπου οι θεατές -περίπου 75 θέσεις - περιστοιχίζουν την πλατεία όπου σένα λιτό χώρο ενός σαλονιού ξετυλίγεται η Ιψενική ιστορία. Ο θεατής βρίσκεται μέσα στο σαλόνι, νοιώθει την αγωνία που κρύβεται στις ανάσες της Ελεν Αλβινγ (Ελενη Δημοπούλου) το κεντρικό πρόσωπο της Ιψενικής δραματουργίας, συμμετέχει με αδιόρατο τρόπο στο ερωτικό σκίρτημα της Ρεγγίνε (Σοφία Αντωνίου), εκνευρίζεται από τον συντηρητικό θρησκευτικό καθωσπρεπισμό που αναδύει η πληθωρική παρουσία του πάστορα Μάντερς (Δημήτρης Ναζίρης), διασκεδάζει με την προσαρμοστικότητα του απατεωνίσκου Έγκστραντ (Γιώργος Φράγκογλου) και νοιώθει να σφίγγεται το στομάχι του από τροπή των πραγμάτων και το δραματικό τέλος του νεαρού Οσβαλτ που υποδύεται με πολύ ωραίο τρόπο ο Δημήτρης Φουρλής.

Η παράσταση έχει στοιχεία δραματικής έντασης με συναισθηματικές και ψυχογραφικές κορυφώσεις που καθηλώνουν, επιδρούν άμεσα ακόμη και στον αδιάφορο θεατή. Μην χάσετε!.

Στην χθεσινή πρεμιέρα παρόντες ηταν ο δήμαρχος Κοζάνης Λ. Ιωαννίδης με την συζυγό του, η αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Ελένη Τασοπούλου, ο πρόεδρος της Κοινωφελούς Μανώλης Κουτσοσίμος, ο πρώην υπουργός Π. Κουκουλόπουλος με την συζυγό του, ο  οποίος μετά το πέρας της παράστασης αντάλλαξε χειραψία με τον δήμαρχο Κοζάνης, και αρκετοί Θεατρόφιλοι απο την Θεσσαλονίκη.

 Κυριακή 6, Δευτέρα 7,
Πέμπτη 10, Παρασκευή 11, Σάββατο 12, Κυριακή 13, Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου
στην Αίθουσα Τέχνης, 9.00μ.μ.

Μια συμπαραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης με το Θέατρο «Τ»

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Απόδοση-σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή
Σκηνικά: Ευαγγελία Κιρκινέ
Κοστούμια: Μαρία Καραδελόγλου
Ηχητικός σχεδιασμός: Οδυσσέας Γκάλλιος
Φωτισμοί: Ρίτσαρντ Άντονυ

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Ρεγγίνε: Σοφία Αντωνίου
Έγκστραντ: Γιώργος Φράγκογλου
Πάστορας Μάντερς: Δημήτρης Ναζίρης
Κυρία Άλβινγκ: Ελένη Δημοπούλου
Έγκστραντ: Γιώργος Φράγκογλου