Glass Onion Στα Μαχαίρια - ταινία και στο Netflix | γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος
Η επιστήμη, εναγώνια, προσπαθεί να λύσει το μεγάλο, χωρίς όρια πυκνό μυστήριο της φύσης και της ζωής. Φαίνεται ότι θα κατάφερνε να δώσει κάποιες ερμηνείες, να φέρει στην επιφάνεια κάποιες επαμφοτερίζουσες έστω απαντήσεις, αν δεν υπήρχε μια ασύλληπτα μεγάλη, περίπλοκη και δαιδαλώδης δυσκολία, εμείς οι άνθρωποι και ότι κουβαλάμε εντός μας από το βαθύ συλλογικό παρελθόν, ως ανάμνηση, και από το μακρύ μέλλον ως προσδοκία, είμαστε κομμάτι του μυστηρίου που παλεύουμε μέσα στους αιώνες να λύσουμε. Δεν έχουμε φαίνεται και πολλές ελπίδες, αλλά αν ακουμπήσουμε στις ράγες της αγάπης και της ευγένειας έχουμε κάποιες ελπίδες να μην εκτροχιαστούμε εντελώς.
O Μπενουά Mπλανκ, με Glass Onion: A Knives Out Mystery έχει λάβει ήδη θέση στο πάνθεον των σπουδαιότερων αναλυτών δύσκολων και μυστήριων καταστάσεων του κινηματογραφικού σύμπαντος.
Μετά την πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο 2022 , η ταινία προβλήθηκε στους κινηματογράφους για μία εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες διεθνείς αγορές από τις 23 έως τις 29 Νοεμβρίου 2022, πριν το Netflix είχε αποκτήσει τα δικαιώματα για δύο σίκουελ του Knives Out για περίπου 450 εκατομμύρια δολάρια και ξεκινήσει η ροή της στην δημοφιλή πλατφόρμα.
Στο Glass Onion: A Knives Out Mystery ένας δισεκατομμυριούχο της τεχνολογίας, ο Μάιλς Μπρον (Έντουαρντ Νόρτον) καλεί τους φίλους του στο ελληνικό ιδιόκτητο νησί του για ένα τριήμερο με κεντρικό αίνιγμα την ίδια την δολοφονία του. Η πρόσκληση που λαμβάνουν οι προσκεκλημένοι εμπεριέχει τι άλλο; Έναν γρίφο, ο οποίος θα ανοίξει τον κύκλο του μυστηρίου, των αινιγμάτων, των ερωτημάτων και των ημιτελών απαντήσεων. Οι φίλοι του πάμπλουτου εκκεντρικού ιδιοκτήτη του νησιού είναι μια φιλόδοξη Γερουσιαστής (Κάθριν Χαν), ένα πρώην μοντέλο νυν influencer η οποία αδυνατεί να προσαρμοστεί στο politically correctness του καιρού μας (Κέιτ Χάντσον), ένας χημικός ήπιων τόνων και επιστήμονας ήρεμων προβλέψεων (Λέσλι Όντομ Τζούνιορ) κι ένας youtuber (Ντέιβ Μπαουτίστα) μαζί με τη σύντροφό του (Μάντελιν Κλάιν), ο οποίος ζει με τη μαμά του κάτω από την ασίγαστη επιρροή της. Μαζί με όλους αυτούς έρχεται και η πρώην συνεργάτης του ιδιοκτήτη της νήσου (Τζανέλ Μονέ), την οποία έχει ξαποστείλει από την κοινή τους επιχείρηση με δόλιο τρόπο ο δισεκατομμυριούχος, και η οποία φέρει βαρέως όλο αυτή την αδικία που αναπτύχθηκε εις βάρος της και τέλος στην προβλήτα υποδοχής στο Πόρτο Χέλι φτάνει ο γνωστός ντετέκτιβ Μπενουά Μπλανκ (Ντάνιελ Κρεγκ), ο οποίος επ’ αμοιβή προσεγγίζει την περιοχή να απολαύσει το ελληνικό τοπίο, να λύσει τους γρίφους και τα μυστήρια που βρέχουν από παντού το νησί και να σπάσει τη ρουτινιάρικη επανάληψη ενός ακόμα Σαββατοκύριακου. Η ιστορία μας αναπτύσσεται εν μέσω του πρώτου κύματος της πανδημίας σε ένα κολοσσιαίο οικοδόμημα, τυλιγμένο στους ελαιώνες και το μπλε του Αιγαίου και τους ετερόκλητους προσκεκλημένους του οικοδεσπότη. Αυτό είναι το πλαίσιο, ο χώρος και οι πρωταγωνιστές ενός weekend στo οποία οι γρίφοι θα έχουν τον πρώτο λόγο, ξωπίσω τους ακολουθούν τα σκοτεινά μυστικά αλλά και οι φθαρμένες ενοχές, οι απρόσμενες αποκαλύψεις που θα ανατρέψουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Οι αλλοπρόσαλλοι επισκέπτες του νησιού καλούνται να βρουν τον δολοφόνο ξεφυλλίζοντας το Glass Onion (Γυάλινο Κρεμμύδι) της τεράστιας έπαυλης που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού.
Αλλά όσο η ιστορία μας εξελίσσεται διαπιστώνουμε ότι:
-Κυρίες και κύριοι διεπράχθη φόνος και ο δολοφόνος κρύβεται σε κοινή θέα. Για τουλάχιστον έναν αυτό δεν είναι παιχνίδι.
Ο σκηνοθέτης Ράιαν Τζόνσον ( Έγκλημα στο Κολέγιο, Looper, Star Wars: Οι Τελευταίοι Jedi), ξαναβρίσκεται στο ακρωτήριο της δημιουργικότητας, τροχίζοντας και εξελίσσοντας τον ήρωα του και είναι «Στα Μαχαίρια» με την επανάληψη, τους εύκολους γρίφους και τα απλά αινίγματα. Δεν τα καταφέρνει τόσο καλά όσο στο Knives Out, αλλά συνεχίζει το εγχείρημα χωρίς να λείπει η αγωνία, το χιούμορ και τα ευρήματα. Ο Ράιαν Τζόνσον μέσα σε ειδυλλιακό τοπίο στήνει ένα hi-tech πλαίσιο και τοποθετεί όλον τον «καλό τον κόσμο» που έχει προσκαλέσει να αποτυπώσει κάθε ανοησία, απερισκεψία, αφροσύνη, επιπολαιότητα και μωρία που διακρίνει τους εκλεκτούς, την «αφρόκρεμα» και κάθε ελίτ που μας διαφεντεύει και οδηγεί τον πλανήτη από κρίση σε κρίση, από αποτυχία σε αποτυχία και από έκρηξη σε έκρηξη.
Ο Τζόνσον ξέρει ότι τύποι σαν το Έλον Μασκ βρυχώνται νυχθημερόν μπροστά μας, οι αδερφές Καρντάσιαν περιφέρονται από εξωτικά νησιά και πάρτι στα πρωτοσέλιδα και στα σοσιαλ μίντια και οι όμοιοι τους κάνουν τα ανάλογα κοροϊδεύοντας την κοινωνία. Ο σκηνοθέτης παίρνει, λοιπόν, όλους αυτούς του προνομιούχους τύπους, τους βάζει μέσα στο σέικερ του θεάματος και τους χτυπά με όση δύναμη διαθέτει και δημιουργεί μια ανελέητη σάτιρα με τίτλο «η διακωμώδηση των Αχρήστων» στην οποία δεν αφήνει τίποτα όρθιο από όλο αυτό που περιβάλλει την ποπ κουλτούρα και τα παράσιτα που αναπτύσσονται γύρω της.
Η Άγκαθα Κρίστι, μέρες που είναι, από κάπου θα βλέπει τη συνέχεια αυτών που είχε εμπνευστεί και σχεδιάσει και θα το χαίρεται. Ο Ντάνιελ Κρεγκ με τον Μπενουά Μπλανκ συστήνεται ως ορεξάτος, γοητευτικός Ηρακλής Πουαρό της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, με άξιους συμπαραστάτες τη σαρωτικά καταστροφική Τζανέλ Μονέ και τον Έντουαρντ Νόρτον.
Η κριτική του δημιουργού του «Glass Onion: Στα Μαχαίρια» Ράιαν Τζόνσον είναι αλήθεια ότι μένει στα ρηχά των Σπετσών και στους κολπίσκους του Αργοσαρωνικού. Αποφεύγει να τρυπήσει το περίβλημα της άρρωστης κοινωνίας μας και να μιλήσει για τις βαθιές αιτίες και τις αφορμές του κακοφορμισμένου βίου μας. Αλλά και όλη αυτή η αναταραχή που μας προσφέρει μέσω του «Glass Onion: Στα Μαχαίρια» είναι καλοδεχούμενη. Είναι βέβαιο ότι Πολιτισμός είναι η πρόοδος προς μια κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων. Η ζωή των πρωτόγονων ήταν δημόσια και κατευθυνόμενη από τους νόμους της φυλής. Οι κοινωνίες των πρωτόγονων λειτουργούν με το ένστικτο και συνήθειες της αγέλης. Ο πολιτισμός όμως είναι ή καλύτερα θα έπρεπε να είναι, η αργή αλλά σταθερή διαδικασία της απελευθέρωσης του ανθρώπου από τους ανθρώπους, από τις επιβολές, τις δεσμεύσεις και τους εξαναγκασμούς που επιβάλουν οι αγριεμένες, βίαιες και ανόητες ελίτ στους ανθρώπους, οι οποίοι παντοιοτρόπως προσπαθούν να ζήσουν δημιουργικά, ειρηνικά και ελεύθερα.