The Crown- Η εξουσία της επιθυμίας (ταινία) | γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος
Καλό είναι κανείς όταν κάνει σχέδια να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις, γιατί όσο περισσότερο βασίζεσαι σε δυνάμεις έξω από τον εαυτό του, τόσο περισσότερο εξουσιάζεσαι
από αυτές και δεν αισθάνεται κανείς δυνατός και αυτάρκης με δανεική βακτηρία. Πάντως καλό είναι, κάποιος, πριν πάρει τους δρόμους προς απόκτηση εξουσίας, να προσπαθήσει να αποκτήσει και λίγη σοφία, για να ξέρει τι θα την κάνει την εξουσία που θα βρεθεί στα χέρια του.
Το «The crown», μιας από τις πιο επιτυχημένες και πολυσυζητημένες σειρές του Netflix, η οποία ξεκίνησε το 2016 φέτος ολοκληρώνει την ιστορία της βασίλισσας Ελισάβετ και του Στέμματος. Καθώς πέφτει η αυλαία του βασιλικού πανοράματος του Netflix, η πολυαναμενόμενη έκτη και τελευταία σεζόν ξεδιπλώνεται σε ένα φινάλε δύο τμημάτων, με το πρώτο μέρος ήδη να έχει κάνει πρεμιέρα από τις 16 Νοεμβρίου. Το σκηνικό είναι έτοιμο για μια εξερεύνηση των τελευταίων χρόνων της βασιλείας της βασίλισσας Ελισάβετ Β', συνδυάζοντας την ιστορική ακρίβεια με τις δημιουργικές ελευθερίες που έχουν γίνει σήμα κατατεθέν αυτής της αναγνωρισμένης σειράς.
Ο δημιουργός της σειράς, Πίτερ Μόργκαν, και οι συνεργάτες του σ’ αυτή την ενότητα αφήνουν στην άκρη τις έγνοιες και τα ζητήματα της Βασίλισσας και κάνουν κεντρικό πρόσωπο την πριγκίπισσα. Πυρήνας αυτής της σεζόν είναι η απεικόνιση της δράσης και των προσωπικών ζητημάτων της πριγκίπισσας Νταϊάνα, την οποία ενσαρκώνει η Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι.
Ο δαιμόνιος πάμπλουτος Αλ Φαγέντ χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα παρασύρει την Νταϊάνα στο Σαν Τροπέ και την προσφέρει στο πιάτο στον λίγο άβουλο και μάλλον αδιάφορο γιο του. O πατέρας Αλ Φαγέντ είναι αυτός που κινεί γη και ουρανό να παντρέψει τον κανακάρη του με την Νταϊάνα προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στους κύκλους της αγγλικής αριστοκρατίας. Ο πρίγκιπας Κάρολος ετοιμάζει εντυπωσιακό γιορτασμό των 50 χρόνων της Καμίλα αλλά δεν καταφέρνει να πείσει τη μητέρα του να συμμετάσχει στη λαμπρή εκδήλωση που ακολουθεί, η βασίλισσα τον απογοητητεύει άλλη μια φορά.
Στο επόμενο επεισόδιο ο πανέξυπνος Αιγύπτιος κροίσος δεν αρκείται να φέρει το γιο του σε στενή επαφή με την Νταϊάνα, αλλά φροντίζει, πληρώνοντας αδρά έναν παπαράτσι, να φωτογραφηθεί το ζεύγος σε τρυφερά ενσταντανέ στη θαλαμηγό της οικογενείας και να γεμίσουν τα ταμπλόιντ με φωτογραφίες του Ντόντι και της πριγκίπισσας. Ο Κάρολος μπρος σ’ αυτήν την πλημμυρίδα φωτογραφιών, οργανώνει φωτογράφιση με τους γιους του στη Σκωτία, με πενιχρά αποτελέσματα.
Ο Ντόντι σκέφτεται να κάνει πρόταση γάμου στην Νταϊάνα, πάντα με την καθοδήγηση βέβαια του πατρός, η Νταϊάνα προβληματίζεται. Η ολέθρια καταδίωξη των παπαράτσι από την πλατεία Βαντόμ μέχρι την γέφυρα Άλμα έχει καταστροφικά αποτελέσματα, τα οποία οδηγούν τους πολλούς φίλους της δημοφιλούς Νταϊάνα σε πένθος και θρήνο. Η βασίλισσα ολιγωρεί, δεν αντιδρά και απογοητεύει τα πλήθη, ενώ ο Κάρολος εμφανίζεται συντετριμμένος.
Η ενότητα κύριο πρόσωπό της έχει την πριγκίπισσα Νταϊάνα, την οποία υποδύεται με πειστικότητα και χάρη η Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι η οποία μοιάζει εντυπωσιακά με την εκλιπούσα πριγκίπισσα. Ακολουθώντας τα χνάρια της αναγνωρισμένης ερμηνείας της Έμα Κόριν στις προηγούμενες σεζόν, η Ντεμπίκι μπαίνει εύκολα στην πολυπλοκότητα της ζωής της Νταϊάνα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που σημαδεύτηκε από δημόσιο έλεγχο και προσωπικές αναταραχές. Ο Ντόμινικ Γουέστ μπαίνει στα παπούτσια του πρίγκιπα Καρόλου, προσφέροντας μια αποχρωματισμένη απεικόνιση του διαδόχου του θρόνου. Τα επεισόδια με την καθοδήγηση βέβαια των συντελεστών μεροληπτούν καταφανώς υπέρ του Καρόλου και η δυναμική παρουσία του Γουέστ εντάσσεται σε όλη αυτή την αμφιλεγόμενη στρατηγική. Η ενσάρκωση του πρίγκιπα Καρόλου από τον Ντόμινικ Γουέστ προσθέτει βάθος στην αφήγηση, αποτυπώνοντας την πολυπλοκότητα των προσωπικών και δημόσιων ευθυνών του πρίγκιπα. Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται παρέχουν μια ματιά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο διάδοχος του θρόνου, καθώς περιηγείται στις περιπλοκές του ρόλου του στη μοναρχία.
Το πρώτο μέρος της 6ης σεζόν προσφέρει στους θεατές μια προσωπική ματιά στη δυναμική της βασιλικής οικογένειας κατά τη διάρκεια μιας περιόδου σημαντικών αλλαγών. Η σειρά συνεχίζει την παράδοσή της να συνδυάζει την ιστορική ακρίβεια με τη δραματική αφήγηση, παρέχοντας μια συναρπαστική αφήγηση που ξεπερνά την απλή ιστορική αναπαράσταση. Η προσοχή στη λεπτομέρεια στο σχεδιασμό της παραγωγής συνεχίζει να είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά του "The Crown". Η σχολαστική αναπαράσταση γεγονότων και σκηνικών μας μεταφέρει εύκολα σε διαφορετική εποχή, οδηγώντας μας στον κόσμο της βρετανικής μοναρχίας. Από τη χλιδή του παλατιού του Μπάκιγχαμ μέχρι τις λεπτές αποχρώσεις των προσωπικών χώρων, τα οπτικά στοιχεία συμβάλλουν σημαντικά στη συνολική αφήγηση, ενισχύοντας την εμπειρία της αφήγησης.
Ωστόσο, η σειρά δεν είναι απαλλαγμένη από ελαττώματά. Ενώ η ιστορική ακρίβεια είναι αξιοσημείωτη, υπάρχουν στιγμές όπου η αφήγηση μοιάζει αργή και παρατραβηγμένη, εμποδίζοντας τη συνολική δυναμική της σειράς. Ορισμένα επεισόδια, ενώ είναι πλούσια σε ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν έχουν την ένταση που χαρακτήριζε τις προηγούμενες σεζόν. Η εμφάνιση του Καρόλου ως αδικημένου θύματος και η μεροληπτική στάση των επεισοδίων υπέρ του τότε πρίγκιπα και σημερινού βασιλιά, σε αντίθεση με τη γενική αίσθηση για τον ρόλο και τη στάση του Καρόλου στα πράγματα, είναι μια άλλη αδυναμία της 6ης ενότητας.
Συνολικά όμως η έκτη σεζόν, το δεύτερο μισό της οποίας θα κυκλοφορήσει στις 14 Δεκεμβρίου, μοιάζει φροντισμένη και πιο δυναμική από τον κάπως χαλαρή και μακρόσυρτη 5η σεζόν.
Εν κατακλείδι, το πρώτο μέρος της 6ης σεζόν του "The Crown" συνεχίζει την κληρονομιά της σειράς να προσφέρει μια ενδιαφέρουσα και αυθεντική απεικόνιση της βρετανικής μοναρχίας. Καθώς η αφήγηση ξετυλίγεται, οι θεατές παρακολουθούν ένα πλούσιο μωσαϊκό ιστορικών γεγονότων και προσωπικών αγώνων, παρέχοντας μια οδυνηρή και διορατική ματιά στη ζωή της βασίλισσας Ελισάβετ Β', της Νταϊάνα και της βασιλικής οικογένειας.
Να σκορπίσουμε την εξουσία να την τεμαχίσουμε και να την δώσουμε σε ανεξάρτητες αρχές και εξαρτημένους από την ηθική ανθρώπους γιατί όπου υπάρχει συγκέντρωση της εξουσίας σε λίγα χέρια, εκεί κατά κανόνα αποκτούν τον έλεγχο άνθρωποι με νοοτροπία γκάνγκστερ, μαφιόζων και τυράννων.