Αυτοί παιδί μου δεν μοιάζουν με... - VETONEWS Ειδήσεις από Κοζάνη, Γρεβενά, Καστοριά, Πτολεμαΐδα, Φλώρινα, Μακεδονία και όλη την Ελλάδα

Όποιος άκουσε την ανακοίνωση των υποψηφίων ευρωβουλευτών της Χ.Α, δεν μπορεί να μην είπε ''αυτοί παιδί μου δεν μοιάζουν με..''
'Ενας βιολόγος, ένα θελόγος, ένας Msc Γλωσσολόγος, μια ψυχολόγος, ένας Mscμηχανολόγος μηχανικός , ένας Δρ ορθοπεδικός χειρούργος, ένας Δρ οικονομικών, ένας Δρ καρδιοχεορουργικής, δύο στρατηγοί εν αποστρατία και άλλοι πολλοί κανονικών επαγγελμάτων .
Που πήγαν τα ξυρισμένα κεφάλια, το ύφος του εκετλεστή, οι μαυροφορούντες φουσκωτοί που αιματοκυλούσαν τους δρόμους της Αθήνας; Τόσο γρήγορα άλλαξε το φίδι δέρμα; Έχουμε μπροστά μας την δεύτερη φάση -γενιά της οργάνωσης; Φθάνει ένα διαφορετικό προφίλ για να μην συμπίπτει ένας φασίστας με την αρχέτυπη εικόνα του;
Έτσι που όταν μπεις στο ταξί, σταθείς δίπλα του στην στάση , στο φούρνο, στην λαική να μην μπορείς να τον ξεχωρίσεις και να πρέπει να ακούσεις τον ρατσιστικό λόγο του σαν ξυράφι να γδέρνει τα σωθικά σου για να καταλάβεις ποιος είναι και να πεις πάλι , αυτοί παιδί μου δεν μοιάζουν με...
Πραμένει ο ρατσιστικός λόγος και κυρίως παραμένουν τα κίνητρα που σε βοηθούν να μην ξεγελαστείς. Τα κίνητρα αυτές οι μικρές σπίθες που εξηγούν όλες και όλων τις αφετηρίες των πράξεων. Όσο και αν τα κίνητρα δεν είναι ποτέ εννιαία και όσο και αν είναι πολλές φορές δυσκολο να αναγνωριστούν. Το μίσος δεν κρύβεται. Το μίσος για την διαφορετικότητα, για την Δημοκρατία, για οτιδήποτε αποκλείνει από την εικόνα που τους καθρεφτίζει, για οτιδήποτε τους αμφισβητεί. Το μίσος, το αρχέγονο αυτό ένστικτο που πηγάζει από ακατέργαστο θυμό.
Η πάνω πλατεία είχε τυφλό θυμό, μίσος χωρίς ιδεολογικό μαξιλάρι . Είχε απαξιώσει κόμματα, θεσμούς, ιδεολογίες, οράματα. Κούμπωσαν κα πάτησαν πάνω σε μια υγιή λαική αγανάκτηση αλλά ορμώμενη από άλλα κίνητρα. Το θέμα του μνημονίου μπήκε καιροσκοπικά στην ατζέντα ελάχιστα πριν τις εκλογές του 12 . Ήταν ό,τι καλύτερο σε μια βάση ψηφοφόρων που ψήφιζε σε γνώμονα διπόλου μνημόνιο -αντιμνημόνιο.
Το να έχεις ένα ικανοποιητικό, κοινωνικό, οικονομικό μορφωτικό επίπεδο και να είσαι πεποισμένος για την ορθότητα των αυταρχικών σου πεποιθήσεων είναι κάτι που αναζητά άλλου είδους επιστημονικές προσεγγίσεις.
Γι΄αυτό λοιπόν πρέπει να σκεπτόμαστε, να γράφουμε, να συζητάμε, να θυμόμαστε. Γι΄αυτο που βλέπουμε μπροστά μας. Για τους κατατρεγμένους στην εποχή της κόλασης, για το σχοινί που δεν άντεξε κάποιους, για τους ανθρώπους που γίνανε κοράλια πριν βρουν πατρίδα να στεριώσουν, για το κόσμο που ονειρεύτηκες να είναι δικός τους και δικός μας. Γι΄αυτά να γράφουμε, για τα μάτια διάφανες αυλαίες, για τα ταγκό των μελλοθανάτων στα στρατόπεδα των νεοναζί. Γι΄αυτά να γράφουμε. Γιατί αυτοί που δεν μοιάζουν παιδί μου με....δεν αντιμετωπίζονται ούτε με δαιμονολογίες, ούτε με χλευασμό.