της Αννιτας Λουδαρου
Παιδεία είναι να ξέρεις να ακούς τον συνάνθρωπο σου όταν μιλάει.
Παιδεία είναι να αναγνωρίζεις πως η ζωή είναι πολύτιμη.
Παιδεία είναι το ευχαριστώ στο δάσκαλο του παιδιού σου.
Παιδεία είναι να σέβεσαι τον εργαζόμενο που σου δίνει τον πρωινό καφέ σου, την καθαρίστρια του γραφείου σου, την κοπέλα στο ταμείο.
Παιδεία είναι να κρατάς το έξω σαν να είναι το μέσα , το σπίτι σου.
Παιδεία είναι η μουσική που ακούς, τα βιβλία που διαβάζεις.
Παιδεία είναι ο τρόπος που μιλάς, που κοιτάς, που ερωτεύεσαι, που ζητάς, που ρωτάς,που χαιρετάς που απαντάς, ο τρόπος που εύχεσαι, που κάθεσαι, που απευθύνεσαι, που σχολιάζεις, που οδηγείς, ο τρόπος που ευχαριστείς, που προσφέρεις, ο τρόπος που λαμβάνεις. Τι λαμβάνεις. Ο τρόπος που αγωνίζεσαι. Ο τρόπος που ονειρεύεσαι. Τι ονειρεύεσαι.
Παιδεία είναι να είσαι χωρίς να παριστάνεις.
Παιδεία είναι να είσαι , έχεις δεν έχεις.
Παιδεία είναι η αξιοπρέπεια σου.
Παιδεία είναι να κρατάς τη σειρά σου.
Παιδεία είναι να δίνεις τη σειρά σου.
Παιδεία είναι να καταλαβαίνεις τα παιδιά σου.
Παιδεία είναι να παραβλέπεις, να μην παίρνεις προσωπικά, να μην παρεξηγείσαι.
Παιδεία είναι η σχέση που έχεις με τα παιδιά σου.
Παιδεία είναι η ελευθερία.
Παιδεία είναι η Δημοκρατία.
Παιδεία είναι το δικαίωμα στην διαφορετικότητα.
Παιδεία είναι η δικαιοσύνη.
Παιδεία είναι η ευγένεια.
Παιδεία είναι να αναγνωρίζεις πως οι άλλοι έχουν τις δικές τους ανάγκες και τα δικά τους ισότιμα δικαιώματα.
Παιδεία είναι η καλημέρα το πρωί, η πόρτα που κρατάς να μπει ο άλλος στο ασανσερ, το νερό στο αδέσποτο που διψάει, το ανεμπόδιστο μπράβο, το ευχαριστώ στη νοσοκόμα που σου αλλάζει τον ορό, το χαμόγελο στο συνάδελφο που άλλαξε το χαρτί στο φωτοτυπικό , τα σκουπίδια που πας στην ανακύκλωση.
Παιδεία είναι ο εθελοντισμός.
Παιδεία είναι να γνωρίζεις μέχρι που προχωράς, που σταματάς.
Παιδεία είναι οι λέξεις σου, η γλώσσα, η αισθητική σου.
Παιδεία δεν είναι τα πτυχία, οι θέσεις, οι καρέκλες, τα μεταπτυχιακά. Παιδεία δεν είναι τα αξιώματα, τα χρήματα, οι γνωριμίες, οι άκληροι πληθυντικοί . Δεν είναι τα αποτελέσματα των πανελλαδικών , δεν είναι οι βαθμοί.
Παιδεία είναι μια μικρή ανεξίτηλη κουκίδα μέσα μας . Ζει στον απόηχο της κατανάλωσης, αγαπάει την ποίηση.Έχει πολλές φορές μουτζουρωμένα χέρια από την δουλειά. Άφοβη, ατρόμητη, ικανή να γράφει την προσωπική μας ιστορία γλιστρώντας ανενόχλητα μέσα στο χρόνο από το παρελθόν, προς το μέλλον κάνοντας στάσεις στο παρόν. Παιδεία είναι ό,τι μας κάνει καλύτερους ανθρώπους.
