της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Ιούλιος είναι στο φόρτε του και η Αλεξανδρούπολη ,με τις ελάχιστες πράσινες οάσεις της, βιώνει ένα εντελώς απίστευτο καλοκαίρια και καίγεται.
Ο ήλιος σκαρφαλώνει ψηλά και δεν λέει να φύγει από το καταγάλανη ουρανό. Τα σύννεφα έχουν εξαφανιστεί κι ο ήλιος ,που καίει ανελέητα, δεν έχει την παραμικρή διάθεση να χαμηλώσει τους τόνους. Καθημερινές υψηλές θερμοκρασίες περιορίζουν τις βόλτες μας στην αγορά.. Η απειλή της Πανδημίας έκλεισε πολλές οικογένειες μέσα στα υπέρ θερμαινόμενα διαμερίσματά και τις μονοκατοικίες. Η αισθητή έλλειψη μικρών και μεγάλων κεφαλαίων ,στην πλειοψηφία των κατοίκων, ακυρώνει τα σενάρια για διακοπές σε μαγικά και εξωτικά νησιά. Οι περισσότεροι κάνουν τα μπάνια τους στην σκιά των δέντρων στα εξοχικά τους κοντά στην θάλασσα. Οι άλλοι κάνουμε ηλιοθεραπεία στα μπαλκόνια μας. Έχουμε μόνο ελπίδες για αλλαγή του καιρού .Για δροσερό αεράκι, Για μεγάλες ψιχάλες, Για νεροποντή. Έστω και μπουρίνι που να δροσίσει την πυρωμένη άσφαλτο. Εκεί όπου κολλάνε οι σαγιονάρες σου. Οι νέοι δεν ενοχλούνται .Η τρέλα του καλοκαιριού και η ελπίδα για καινούργια φλερτ τους ωθεί να ορμάνε στα μπαρ και τις παραλίες; Οι υπόλοιποι προσαρμόζουν τις ανάγκες τους στις ημερήσιες θερμοκρασίες Δεν θέλουμε καταιγίδες αλλά βιώνουμε αυξημένες προσδοκίες ή όνειρα απατηλά !
Η ομάδα κατοίκων που ξεχωρίζει ,στην όμορφη μας πόλη ,είναι αυτή των ανθρώπων που τρέφουν ενθαρρυντικές σκέψεις για το άμεσο μέλλον. Είναι οι συνταξιούχοι. Είναι αυτοί που ονειρεύονται ότι θα κάνουν δώρα στα παιδιά και στα εγγόνια τους. Πέρασαν δεκαετίες στο κουπί της ζωής τους και όταν φτάσανε στην φάση να εισπράξουν φάγανε ένα μεγάλο χαστούκι. Αδικήθηκαν εδώ και δεκαετίες αλλά ελπίζουν ακόμα. Κρέμονται από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και υπολογίζουν νοερά τα μεγάλα ποσά των αναδρομικών. Η σκέψη για προσφυγές δεν είναι ελκυστική επειδή μερικές προσφυγές δικαιώθηκαν αλλά δεν εισπραχτήκαν ποτέ .Τα ταμεία βρέθηκαν άδεια επειδή μερικοί επιτήδειοι ΄΄τα φάγανε΄΄. Η κυβερνητική προτροπή να μην καταφύγουν στα δικαστήρια θυμίζει την προτροπή ,κατά την διάρκεια της υγειονομικής κρίσης ,να μην βγουν από τα σπίτια τους. Η Ελλάδα βγήκε κερδισμένη που η πλειοψηφία των κατοίκων της συμμορφώθηκε .Κράτησε χαμηλά επίπεδα θνητότητας και θνησιμότητας. Θα τους βγες για καλό ή θα χάσουν πάλι; Οι συνταξιούχοι είναι δύσπιστοι .Δεν ξεχνούν ότι η εφορία μόνιμα κόβει εισοδήματα και ότι οι φόροι αλλάζουν όποτε αλλάζουν και οι κυβερνήσεις. Αναμένουν δηλώσεις επίσημες αλλά ξέρουν ότι οι πολιτικοί πολλά λένε και υπόσχονται και λίγα υλοποιούν. Αναμένουν. Ελπίζουν. Προσδοκούν. Η καταβολή των αναδρομικών που φιλοξενούν όλες οι εφημερίδες και τα κανάλια θα αλλάξει, κατά το δοκούν ,όποτε και όπως βολεύει τον εκάστοτε πρωθυπουργό.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.