Απώλεια για το ΠΔΜ και την Πολυτεχνική Σχολή. Δύο καθηγητές του εκλέχθηκαν ως Αναπληρωτές στην Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ. Ο κίνδυνος αποψίλωσης του ΠΔΜ είναι ορατός. Οι ευθύνες της τοπικής εξουσίας - VETONEWS Ειδήσεις από Κοζάνη, Γρεβενά, Καστοριά, Πτολεμαΐδα, Φλώρινα, Μακεδονία και όλη την Ελλάδα

Τμήμα της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Πρόκειται για δύο από τους αξιόλογους καθηγητές του ιδρύματος με σημαντικό ερευνητικό και ακαδημαϊκό έργο, με δυναμική παρουσία και πληθωρικό ακαδημαϊκό προφίλ στο πανεπιστήμιο, με έντονα τα στοιχεία της εξωστρέφειας και αγαπητοί στους φοιτητές τους για το έργο και την προσφορά τους.

Δεν πρόκειται για μεταθέσεις που είδαμε σε άλλες περιπτώσεις μελών ΔΕΠ, όπως της Σχολής Ανθρωπιστικών επιστημών της Φλώρινας που έφυγαν μαζί με την οργανική τους θέση στο ΑΠΘ  και αλλού, αλλά για κανονική διεκδίκηση θέσης στην βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ. Οι καθηγητές του ΠΔΜ ειδικά σε ορισμένα Τμήματα δεν έχουν να ζηλέψουν απολύτως σε τίποτα από ομολόγους τους άλλων κεντρικών ιδρυμάτων όπου ο ανταγωνισμός λόγω των υψηλών προσόντων είναι σκληρός και αυτό φάνηκε στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά θα φανεί και στο μέλλον ακόμη και σε άλλες περιπτώσεις που θα προκύψουν.

Αναφέρουμε τα παραπάνω μ’ένα συναίσθημα ικανοποίησης  αλλά ταυτόχρονα και πικρίας γιατί όπως όλα δείχνουν στο μικρο πανεπιστήμιο της περιοχής μας ενώ από την μία μεριά γίνεται πολύ σημαντικό ακαδημαϊκό αλλά και αξιοζήλευτο ερευνητικό έργο, δυστυχώς από την άλλη αυτοί οι καθηγητές των υψηλών προσόντων αναγκάζονται να διεκδικήσουν μια θέση σένα κεντρικό ΑΕΙ διεκδικώντας καλλίτερη επαγγελματική εξέλιξη, αναβαθμισμένο ερευνητικό περιβάλλον, άλλες ευκαιρίες όπου δεν χρειάζεται σε καμία περιφερειακή η κεντρική εξουσία να αποδείξουν ότι γνωρίζουν το αντικείμενό τους και μπορούν να φανούν χρήσιμοι όχι μόνο στο πανεπιστήμιο και τους φοιτητές τους αλλά και στον τόπο τους.

Για παράδειγμα ο ένας εξ αυτών πρόσφατα αντιμετώπισε την περιφρόνηση, την κουτοπονηριά και την κοροϊδία  του συστήματος της τοπικής δημαρχιακής αρχής Κοζάνης αλλά και περιφερειακής αρχής όταν απευθύνθηκε ζητώντας στήριξη για σημαντικό Ευρωπαϊκό πρότζεκτ του Τμήματος για λογαριασμό των φοιτητών του.

Ανέκαθεν το Πανεπιστήμιο ήταν ο φτωχός συγγενής της τόσο της δημαρχιακής αρχής Κοζάνης αλλά πολύ περισσότερο της Περιφέρειας. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα στο πλαίσιο της απολιγνιτοποίησης όπου πληθώρα έργων μελετών κι συνεργασιών παράδειγμα της περιφέρειας δυτικής Μακεδονίας που μπορούν να τρέξουν εντός του ΠΔΜ γίνονται σε ιδρύματα όπως της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, της Κρήτης της Θεσσαλίας και αλλού στερώντας από την μια μεριά σημαντικούς πόρους από το ίδρυμα και από την άλλη  ανθρώπινο δυναμικό που θα μπορούσε να εργαστεί στην διεκπεραίωση του πρότζεκτ. Για παράδειγμα όταν ο Κασαπίδης  υπογράφει μια προγραμματική σύμβαση ‘ύψους 100 η 200 χιλ € 000 €  με κάποιο εργαστήριο σημαίνει ότι παράλληλα χρηματοδοτεί την εργασία ερευνητών υποψήφιων διδακτόρων μεταπτυχιακών φοιτητών που θα δουλέψουν για την διαπεραίωση του έργου στο πανεπιστήμιο της Κρήτης η της Αθήνας στερώντας έτσι χρηματικούς πόρους από το ΠΔΜ κα την δυνατότητα να δημιουργηθούν πυρήνες έρευνας και αριστείας στην περιοχή μας . 

Οι ατάκες που ασκούμε κάθε λίγο από τα στόματα του Περιφερειάρχη και του δημάρχου Κοζάνης για την στήριξη του πανεπιστημίου ως πυλώνα της απολιγνιτοποίησης είναι μόνο στα λόγια η αλλιώς λόγια του αέρα, γιατί όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή Περιφερειάρχης και δήμαρχος Κοζάνης με την υπογραφή τους κατευθύνουν τους πόρους εκτός περιοχής σε παλιούς γνώριμους φίλους και γνωστούς τους.  Βέβαια δεν είναι και η πρώτη φορά που τα παραπάνω δύο πρόσωπα της τοπικής εξουσίας εντοπίζονται για την εν γένει αναξιοπιστία τους.

Το μέλλον του ΠΔΜ δεν είναι ρόδινο. Αν και  με την ολοκλήρωση των νέων κτιριακών εγκαταστάσεων στην ΖΕΠ Κοζάνης και την ανακατασκευή των υπαρχόντων στην Φλώρινα, το ΠΔΜ μπορεί να  είναι απο τα ελάχιστα ιδρύματα της χώρας που θα διαθέτει τις αρτιότερες κτιριακές εγκαταστάσεις που δεν θα έχουν να ζηλέψουν απο αντίστοιχα ιδρύματα της αλλοδαπής, ωστόσο τα κτίρια δεν αρκούν, γιατί την διαφορά την κανει το ανθρώπινο δυναμικό. Το ΠΔΜ διέπρεψε όλα τα προηγούμενα χρόνια μέσα απο το ερευνητικό έργο που παράχθηκε σε νοικιασμένες αίθουσες, ισόγεια και διάσπαρτα κτίρια στην πόλη, χάρις στον ενθουσιασμό των καθηγητών και την διάθεση των φοιτητών του.  Οπως έχει αποδειχθεί σημαντική μερίδα καθηγητών και διοίκησης, διατελούν αξιοζήλευτο έργο αλλά δεν φτάνει απο μόνο του, χρειάζεται η βοήθεια της πολιτείας και φυσικά η επιπλέον στήριξη του τοπικού συστήματος εξουσίας. Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση ελλοχεύει ο κίνδυνος η γενιά των σαρανταπενταρηδων Ακαδημαϊκών που έφτασε το πανεπιστήμιο ψηλά στις διεθνείς αξιολογήσεις να αναζητήσει με την αξία του κάτι καλύτερο αλλού και στο Ιδρυμα να μείνουν οι μέτριοι και όσοι για προσωπικούς λόγους δεν θέλουν να διαταράξουν της ζωή τους. Η απώλεια των δύο παραπάνω καθηγητών ας γινει η αφορμή για συναγερμό και εγρήγορση στην τοπικη κοινωνία. 

Γνωρίζουμε τα ονόματα των δύο Ακαδημαϊκών δασκάλων αλλά δεν τα αναφέρουμε για λόγους δεοντολογίας καθότι αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη -όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις - ο τυπικός έλεγχος των διαδικασιών της εκλογής τους στο νέο Ακαδημαϊκό ίδρυμα από το υπουργείο Παιδείας προκειμένου στην συνέχεια να δημοσιευτεί η απόφαση της εκλογής τους στην Εφημερίδας της κυβέρνησης.