της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Η ημέρα μου άρχισε με τους καλύτερους οιωνούς. Καθαρός γαλανός ουρανός ησυχία στο δρόμο και θερμοκρασία κάτω του 8 αλλά με προοπτική να φτάσει τα 20.
Χάιδεψα τα φυτά μου, κρέμασα την γαλανόλευκη μου και έκοψα τις πρώτες φρέζες μου. Τις έβαλα πάνω στο γραφείο μου. Το σπίτι μυρίζει τόσο όμορφα με φρεσκοκομμένα λουλούδια. Έβαλα ζεστό καφέ στην κούπα μου ,τσίμπησα δύο βουτήματα (από τα απαγορευμένα με πορτοκάλι και ψίχα αμυγδάλου) και τάισα τα πουλάκια στο μπαλκόνι με νεράκι και φρέσκο Εβρίτικο πλιγούρι .Μέσα στην τρελή χαρά τα πουλάκια τιτιβίζουν και εγώ νιώθω πολύ χαρούμενη. Εθνική Γιορτή σήμερα για όλους μας και αξίζει να κάνουμε την υπέρβαση μας.
Ανοιξιάτικη ημέρα, χαλαρή και γεμάτη όμορφες και νόστιμες εκπλήξεις από τα χέρια των νοικοκυρών. Παίρνουμε τηλέφωνο τους φίλους και γνωστούς μας, μοιράζουμε ευχές για υγεία και καλή καρδιά. Θέλουμε να τους ακούσουμε για να μοιραστούμε την χαρά της εθνικής μας υπερηφάνειας. Δεν ήμαστε ελεύθεροι και ούτε ευτυχείς. Δεν ήμαστε αφελείς! Δεν ξεχάσαμε την οικονομική κρίση και ούτε τον Covid 19 που μας θέρισε και μας στέρησε 27.000 συμπολίτες μας. Προσαρμοστήκαμε στην καινούργιο κατάσταση. Πέρασαν δύο χρόνια και τίποτα δεν τελείωσε με την πανδημία και έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα για καινούργιες μορφές της ασθένειας. Ξέρουμε τι μας γίνεται! Καταλάβαμε πως και για τί άδειασαν τα ταμεία μας και βλέπουμε ότι τώρα μας δίνουν ψίχουλα με το πρόσχημα του πολέμου και των εκτάκτων αναγκών. Δεν θέλουμε ελεημοσύνη από την κυβέρνηση μας. Ζούμε δύσκολους καιρούς και δίπλα μας γίνονται πολλά .Η Ευρώπη μετατράπηκε σε πεδίο δοκιμών όπλων και επικίνδυνων διπλωματικών παιχνιδιών. Δεν ξεχάσαμε στο σφαγείο της Ουκρανίας και ούτε την κοροϊδία του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις πλάτες τόσων λαών. Οι Τούρκοι ηττήθηκαν το 1821 για να έρθουν τώρα οι καινούργιοι αφεντάδες. Οι Η.Π.Α. ο καινούργιος δραγουμάνος που ΄΄ ανησυχεί ΄΄ για την ελευθερία και την δημοκρατία των λαών. Εκ του ασφαλούς βαράνε παλαμάκια για να στήσουν τον χορό των συμφερόντων στην γονατισμένη Ευρώπη. Αφήνουμε, για λίγες ώρες, την αγωνία, τον θυμό και την αγανάκτηση μας στην άκρη για να χαρούμε την εθνική μας γιορτή. Από αύριο ξαναγυρίζουμε στην άχαρη και ΄΄πολυδάπανη΄΄ ρουτίνα μας. Πάλι θα καρφώσουμε τα μάτια μας στο ρολόι της ΔΕΗ και θα περιορίσουμε τα έξοδα του σπιτιού μας. Πάλι θα μετριάσουμε τις μερίδες φαγητού για να βγει ο μήνας. Ο καιρός θα μας δικαιολογήσει; Χρόνια μας πολλά! με καλύτερο μέλλον ,που να δικαιολογήσει τις τόσες θυσίες και τους αγώνες που έδωσε ο λαός μας για την απελευθέρωση μας από το τουρκικό ζυγό.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.