της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα μας, η καθημερινότητα μας λυγίζει, και δεν βλέπουμε φως από πουθενά, υπάρχουν συνάνθρωποι,
που σιωπούν σαν να είναι πεθαμένοι. Ακολουθούν συγκεκριμένη τακτική. Αποδοχής και άρνησης .¨Όλα είναι χάλια και αυτοί δεν κάνουν τίποτα .Σκύβουν το κεφάλι . Αποδέχονται ότι είναι μία νούλα χωρίς δυνατότητες αντίδρασης. Γεννήθηκαν και θα παραμείνουν σκλάβοι. Δεν έχουν δικαιώματα μόνο υποχρεώσεις. Αποδέχονται τις συνέπειες της απραξίας και της μηδαμινής ύπαρξης τους. Βιώνουν μία τραγωδία. Οϊμέ! Παραδέχονται ! είναι μικρά και ασήμαντα μυρμήγκια! Τελεία και παύλα είναι άξιοι της μοίρας τους. Αυτούς τους ακολουθούν οι άχρωμοι και άοσμοι άνθρωποι .Με φόβο σέρνονται. Δεν εκδηλώνουν τις σκέψεις και τις επιθυμίες τους. Περνάνε από την ζωή και κατά την διάρκεια της διαδρομής δεν αφήνουν καμία παρακαταθήκη. Έρχονται και φεύγουν σαν να είναι άφαντοι. Κανείς δεν τους θυμάται!
Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί που ζούνε υπεύθυνα και δικαιολογούν την ύπαρξη τους. Που βάζουν κάτω τα δεδομένα, αναλύουν και συγκρίνουν, αναγνωρίζουν τα λάθη τους και αυστηρός επιρρίπτουν ευθύνες στον εαυτό τους στο βαθμό που τους αναλογεί και αντιδρούν. Υψώνουν φωνή. Ερωτάνε για τι και πως. Παρακολουθούν προσεκτικά τα γεγονότα. Δεν αποδέχονται αδιαμαρτύρητα τον βομβαρδισμό με δυσοίωνα νέα. Αποτελούν μειονότητα αλλά τολμούν και έχουν το θάρρος της γνώμης τους .Έχουν φωνή και λόγο. Έχουν θέση και πρόταση για αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Αφήνουν το αποτύπωμα τους στην ιστορία του τόπου. Είναι οι ήρωες που βρίσκονται στα νεκροταφεία μας. Άλλωστε τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται αρχικά. Γεγονότα κρυφά ή φανερά ,στο κοινό, δικαιολογούν κάποιες αποφάσεις που καθορίζουν την πορεία μας ως χώρα και ως λαός. Τίποτα σε αυτή την ζωή δεν είναι τυχαίο!
Εγώ είμαι μικρή και ασήμαντη με προσωπική γνώμη για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Σπάω την σιωπή μου συχνά με την λίγη δύναμη μου να αλλάξω το θολό και άχαρο στην καθημερινότητα μου. Όλα έχουν μία ροή ,μία συνέχεια και μία μελλοντική εξέλιξη. Είμαι περιορισμένη σαν τρόπο αντίδρασης και άρνησης. Το προσωρινό της ύπαρξης μου, πάνω στην γη, δικαιολογεί το ασήμαντο και το ελάχιστο που μπορώ να προσφέρω στην ζωή μου. Δεν προλαβαίνω να προσεγγίσω και να χαρώ την ζωή μου ,έτσι όπως ονειρεύτηκα και όπως το επιθυμώ. Θετική ενέργεια έχω και στο χέρι μου είναι να την διοχετεύω προς της σωστή κατεύθυνση. Να μαλακώσω και να ομορφαίνω την ζωή των γύρω μου. Επιλέγω ,ιεραρχώ και καταλήγω σε αυτά που μου κάνουν καλό. Επιλέγω τον κύκλο των φίλων μου, στολίζω τον χώρο μου με αντικείμενα που μου μιλάνε και με γεμίζουν γαλήνη. Δεν ενοχλώ κανέναν. Χωρίς πολλά λεφτά βάζω στην ζωή μου τετράποδα φιλαράκια , λουλουδάκια, φυτά και πολλή ομορφιά. Τα χαϊδεύω, τους βάζουμε νερό, τροφή και μουσική και τα προστατεύω ,όσο μπορώ, από τον καύσωνα η το παγετό. Δίνω και παίρνω αγάπη ,στοργή, φιλία και θετική ενέργεια. Ομορφαίνω την ζωή μου. Είναι στο χέρι μου!
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.