Εμείς και τα ιδιωτικά ιδρύματα
Γράφτηκε από την ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥτης ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το ιδιωτικό ίδρυμα είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που χρηματοδοτείται κυρίως από ένα άτομο, ένα παντρεμένο ζευγάρι,
μια οικογένεια ή μια εταιρεία. Τα περιουσιακά στοιχεία του ιδιωτικού ιδρύματος ονομάζονται παροχές, οι οποίες επενδύονται για τη δημιουργία εισοδήματος για το ίδρυμα. Το ίδρυμα χρησιμοποιείται για να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές του και να κάνει επιχορηγήσεις. Ορίζεται στο άρθρο 501 (γ) (3) του Κώδικα Εσωτερικού Εισοδήματος. Στην πραγματικότητα, το "ιδιωτικό ίδρυμα" είναι το καθεστώς προεπιλογής που χορηγείται σε οργανισμούς που έχουν λάβει καθεστώς 501 (c) (3). Σε αντίθεση με μια δημόσια φιλανθρωπία, ένα τέτοιο ίδρυμα κάνει δωρεές, που ονομάζονται επιχορηγήσεις, σε άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις. Συνήθως δεν διεξάγει τις δικές του φιλανθρωπικές επιχειρήσεις. Η χρηματοδότηση των γενικών λειτουργικών εξόδων του ενός οργανισμού είτε των συγκεκριμένων προγραμμάτων γίνεται μέσον επιχορηγήσεων .
Για τι να μπει κάποιος ,εν ζωή, στην διαδικασία να ιδρύσει ένα ίδρυμα; Πόση ματαιοδοξία κρύβει αυτό το εγχείρημα; Ορισμένες πλούσιες οικογένειες αρχίζουν να δημιουργούν κληρονομιά, σύμφωνα με την Exponent Philanthropy. Μήπως μας ξέφυγε ότι ΄΄ έσωσε ΄΄ τον τόπο και ότι η παρουσία του στην ιστορία του τόπου ήταν ξεχωριστή ιδιαίτερα αξιόλογη και κυρίως αξέχαστη; Η ίδρυση , με οικογενειακό όνομα, μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τα μέλη της οικογένειας να συμμετάσχουν σε μια κοινή - και συχνά δεσμευτική - αιτία. Άντε αυτός το θέλει ο λαός τι θα κάνει; Για τι να τον τιμήσει; Επειδή η πορεία του άφησε το στίγμα στην πολιτική και στο καλό του τόπου ; Οι πολίτες που συμφωνούν με την κίνηση της οικογένειας βοηθούνε έμπρακτα με τις δωρεές.
Τα φορολογικά οφέλη είναι ένας άλλος λόγος για την ίδρυση ενός ιδιωτικού ιδρύματος. Όταν οργανώνεται ως 501 (γ) (3), απαλλάσσεται από το φόρο. Μπορεί να εισπράξει εισφορές μετρητών και εκτιμώμενων περιουσιακών στοιχείων χωρίς να πληρώσει φόρους επί των εισφορών αυτών και οι συνεισφέροντες μπορούν να διεκδικήσουν τις δωρεές τους ως φορολογικές ελαφρύνσεις (με ορισμένους περιορισμούς).Για να τύχει της φορολογικής απαλλαγής, ο σκοπός του ιδρύματος πρέπει να είναι φιλανθρωπικός, θρησκευτικός, εκπαιδευτικός, επιστημονικός, λογοτεχνικός, έλεγχος για τη δημόσια ασφάλεια, να προάγει ερασιτεχνικό αθλητισμό σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο ή να εμποδίζει τη σκληρότητα παιδιών ή ζώων. Το ίδρυμα μπορεί να βοηθήσει τους φτωχούς, να προωθήσει την εκπαίδευση ή να διατηρήσει ένα δημόσιο κτίριο. Αυτά όλα ακούγονται σαν πανάκεια για την οικουμενική φτώχεια. Θα τα καταφέρει;
Ο ίδιος επιμένει ότι το ίδρυμα θέλει «να αναδείξει την πολιτική διαδρομή του σε όλες τις κρίσιμες περιόδους της σταδιοδρομίας του», αλλά και να ασχοληθεί με πολλά θέματα που απασχολούν την ελληνική και διεθνή επικαιρότητα. Στην Ελλάδα ζούμε και ο καθένας μπορεί να ονειρευτεί ότι θέλει. Δημοκρατία έχουμε, έχει τα λεφτά έχει και τα κότσια για τι να μην το κάνει;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.