της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Από μικρή είχα μία ιδιαίτερη αδυναμία στην τεχνολογία, μηχανική και γενικά στα θέματα επισκευών αντικειμένων.
Εντός και εκτός σπιτιού. Λαμπρό παράδειγμα ήταν ο πατέρας μου που μονίμως ήταν με ένα εργαλείο στο χέρι και προσπαθούσε να επισκευάσει κάτι. Η μητέρα μου έδειχνε ιώβεια υπομονή και έτρεχε, όποτε της το ζητούσε ,να φέρει κάποιο ανταλλακτικό και να σταθεί .Στον εργάτη. Στον ήρωα. Οι ερασιτεχνισμοί του δεν στέφονταν πάντα με επιτυχία αλλά η προσπάθεια μετρούσε πολύ. Κανόνας ήταν η μητέρα να βρεθεί δίπλα για να τον ενθαρρύνει! Εγώ παρακολουθούσα ,πάντα, με ανυπομονησία, την εργασία και φυσικά το αποτέλεσμα. Ζήσαμε καλές και κακές εμπειρίες επισκευών. Ο πατέρας είχε μία ευχάριστη απασχόληση και η μητέρα έκανε υπομονή. Στην οικογενειακή μας γαλήνη οι τεχνικές λεπτομέρειες ήταν ασήμαντες και η ζωή ήταν όμορφη και καλή. Το πολύ το αντικείμενο που δεν είχε επιβιώσει ,των δοκιμών, έφευγε με αντικατάσταση με ένα καινούργιο. Οι γονείς μου έφυγαν ,από το μάταιο τούτο κόσμο, και εγώ κληρονόμησα τις συνήθειες του μπαμπά..Πέρασαν τα χρόνια, εγώ ενηλικιώθηκα, σπούδασα γιατρός εξελίχτηκα χειρουργικά κρατώντας μέσα μου την αγάπη για επισκευές αντικειμένων. Διαθέτω ,ένα καλό σετ εργαλείων, είμαι περίεργη και ενίοτε μπαίνω στον πειρασμό να ψάξω το για τι και το πώς, λειτουργούν τα διάφορα αντικείμενα του σπιτιού μου.
Παράλληλα ,με την αγάπη για την τεχνολογία, έχω μία αδυναμία στα φυτά και στα λουλούδια. Εξασκώ ,ερασιτεχνικά, την κηπουρική στα στενά μου μπαλκόνια με κάποιες επιτυχίες. Περήφανα κάνω τις αναρτήσεις μου και συγκεντρώνω πολλά like. Η ζωή μου κυλάει ομαλά και ήσυχα. Μέχρι που εμφανίστηκε το πρόβλημα στο αυτόματο πότισμα. Μετά από κάποιες απογοητευτικές προσπάθειες κατάλαβα ότι το θέμα με ξεπερνάει και κάλεσα τον ειδικό. Ο Σταμάτης ήρθε καμαρωτός καμαρωτός και το έλυσε ,σε 20 λεπτά. Αποδέχτηκα την ήττα μου και χάρηκα, που μέσα στην πυρωμένη Αθήνα, τα φυτά μου θα ζωντανέψουν. Μετά από δύο ημέρες είδα ότι στα φυτά μου δεν είχε πέσει ούτε μία στάλα νερό. Βρέ καλέ μου ,βρέ χρυσέ μου...τίποτα! Κάλεσα πάλι τον Σταμάτη .Είδε το πρόβλημα αμέσως. Η μπαταρία του συστήματος αυτόματου ποτίσματος ήταν ληγμένη. Εγώ την είχα στο συρτάρι, μαζί με όλα τα ηλεκτρικά, μπαταρίες, λάμπες και πολύπριζα .Την είχα για φρέσκα και χαριτωμένη. Η μπαταρία ,αυτή η συσκευή που αποθηκεύει χημική ενέργεια και την αποδεσμεύει, με τη μορφή ηλεκτρισμού. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται ηλεκτροχημικές διατάξεις όπως η γαλβανική στήλη. Η ανάπτυξη των μπαταριών άρχισε με την κατασκευή της Βολταϊκής στήλης από τον Αλεσάντρο Βόλτα. Εικάζεται όμως ότι κάποια αντικείμενα, που χρονολογούνται γύρω στο έτος 600 και είναι γνωστά ως μπαταρίες της Βαγδάτης, είχαν χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή μικρής ποσότητας ηλεκτρισμού. Που να φανταστώ ότι και η μπαταρία έχει ψυχή; Πιάστηκα αδιάβαστη. Που να φανταστώ ότι σαν τα γιαουρτάκια έχει ημερομηνία λήξης;.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.