Εκλογές της κωλοτούμπας
Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον όσα προεκλογικά γίνονται και διαπιστώνω τον κυρίαρχο ρόλο που παίζει το πώς βαφτίζονται τα πράγματα. Ακόμη μεγαλύτερο ρόλο από την ίδια την ουσία των πραγμάτων φαίνεται να παίζει το περιτύλιγμα, με άλλα λόγια το πώς κάτι παρουσιάζεται ή σερβίρεται. Πρωταθλητές σε αυτό το νέο είδος απάτης, τα δύο μεγαλύτερα, με τα σημερινά δεδομένα, κόμματα. Η ΝΔ και ο Σύριζα.
Αυτοπροσδιορίζεται η ΝΔ ως η μεγάλη «κεντροδεξιά» παράταξη και το επαναλαμβάνει μετ' επιτάσεως, τον τελευταίο καιρό, τόσο ο αρχηγός της Αντώνης Σαμαράς όσο και όλα τα στελέχη του κόμματος στα κανάλια. Μα για ποια κεντροδεξιά μιλάμε; Για αυτήν που πρόσφατα άνοιξε τις πύλες της στους πιο ακραιφνείς εκπροσώπους του νεοφιλελευθερισμού, οι οποίοι μετά από μία μεγαλειώδη κωλοτούμπα έσπευσαν να ενταχθούν στο κόμμα για το οποίο μέχρι πρόσφατα μόνο «καλά λόγια» είχαν να πουν; Η νεοφιλελεύθερη παράταξη εγκαταλείπει την, έτσι κι' αλλιώς καταδικασμένη σε αφανισμό, αυτόνομη πολιτική της έκφραση προκειμένου το νέο της σπίτι να διεκδικήσει το bonus των 50 εδρών. Τέτοιες αγάπες και αυτοθυσία. Η ΝΔ από τη μεριά της, για να υποδεχθεί το άσωτο τέκνο της, σφάζει τον μόσχο τον σιτευτό (πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας)!.
Για ποια κεντροδεξιά παράταξη μιλάμε, που λίγο παλαιότερα και πολύ πρόσφατα άνοιξε τις πύλες της σε επώνυμα στελέχη του ακροδεξιού χώρου μερικά από τα οποία διετέλεσαν μάλιστα υπουργοί; Ή μήπως κάνω λάθος και ο ΛΑ.Ο.Σ., και η πολιτική του για τους μετανάστες ανάμεσα σε άλλα, εντάσσονται στον κεντρώο χώρο; Μήπως πάλι τα στελέχη αυτά του ΛΑ.Ο.Σ. ήσαν κεντροδεξιοί και «δεν το ξέρανε» όπως έλεγε το παλιό σλόγκαν του ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ.;
Στην αντίπερα όχθη ο Σύριζα, την χτεσινή του μονομερή καταγγελία του Μνημονίου την μετονομάζει ακύρωση μετά από διαπραγμάτευση. Δηλώνει δε (προς εφησυχασμό των ανησυχούντων ψηφοφόρων του) προς κάθε κατεύθυνση, τον έντονο φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό του και την επιθυμία του για παραμονή στην ευρωζώνη. Η τούμπα της κωλοτούμπας! Προκειμένου δε να διεκδικήσει και αυτό το bonus των 50 εδρών, τώρα που η πρώτη θέση στις εκλογές μοιάζει πιθανή, (πράγμα που μέχρι χτες κατήγγειλε ως σκάνδαλο και ζητούσε την κατάργησή του!) από συνασπισμός κομμάτων με επιμέρους συνιστώσες μετασχηματίζεται σε ενιαίο κόμμα. Τέρμα λοιπόν οι συνιστώσες (οι οποίες μετατρέπονται σε απλές τάσεις) και τα άρτσι-μπούρτσι και λουλάς των διαφόρων στελεχών τους στα παράθυρα για το Μνημόνια και την Ταμειακή Σύμβαση. Από δω και εμπρός θα απολαμβάνουμε έναν Σύριζα με ενιαία φωνή.
Και το ΠΑΣΟΚ που για δύο χρόνια εφάρμοσε το Μνημόνιο και της επιταγές της Τρόϊκας αδιαμαρτύρητα ανακαλύπτει τώρα ότι η όλη πορεία ήταν λάθος. Και αυτό για να αποκτήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, σε περίπτωση που κληθεί και αυτό να συγκυβερνήσει κα να μοιραστεί μέρος της εξουσίας μετά τις εκλογές.
Όλα ανεξαιρέτως τα πιθανά κόμματα εξουσίας βάφτισαν λοιπόν το κρέας ψάρι για να κρύψουν αυτά που παλιότερα πρέσβευαν και πίστευαν. Γιατί, όπως φαίνεται, το περιτύλιγμα είναι εξίσου σημαντικό, αν όχι σημαντικότερο, από την ίδια τη ουσία.
Τα παραπάνω δεν ισχύουν μόνο στην πολιτική. Φαίνεται πως ισχύουν γενικότερα. Η εγγονούλα μου, η Μελίνα, όπως όλα τα παιδιά στην ηλικία των 2-3 ετών, απεχθάνεται να πέσει για ύπνο. Έτσι όταν επιστρέφει νωρίς το μεσημέρι από τις κούνιες, μετά από πολύ παιχνίδι, και η γιαγιά της της προτείνει να πάρει έναν υπνάκο αντιδρά. Όχι νάνι, λέει. Η γιαγιά της λοιπόν, που καθώς φαίνεται συμβουλεύεται τους ίδιους επικοινωνιολόγους με τα κόμματα, βρήκε τη λύση. Όχι νάνι Μελινάκι της λέει. Λίγο ξεκούραση μόνο, εντάξει; Εννοείται ότι η μικρή την ώρα που ξαπλώνει αναφωνώντας υπερήφανα, όχι νάνι γιαγιά, έχει ήδη πέσει ξερή σε βαθύ ύπνο!
Η υπεροχή, πολλές φορές. του σημαίνοντος έναντι του σημαινόμενου, του περιτυλίγματος έναντι της ουσίας...