Κυπριακή ΑΟΖ και διαπραγματεύσεις | του Νίκου Λυγερού
είναι ικανή να παλέψει σκληρά σε αυτό το επίπεδο, ενώ ο καθένας μας θα είχε την εντύπωση ότι ένα μικρό κράτος δεν μπορεί να συνομιλεί ισότιμα με τέτοιου τύπου εταιρειών. Βέβαια ο καθένας μας ξεχνά ότι είναι το μικρό κράτος που είναι ιδιοκτήτης των οικοπέδων και οι εταιρείες βρίσκονται σε ένα ανταγωνιστικό πεδίο μεταξύ τους. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε δυο κατηγορίες. Η πρώτη αφορά την ιταλο-κορεάτικη κοινοπραξία και σχετίζεται πρωτίστως με τα οικόπεδα 2 και 3, αλλά τώρα και το οικόπεδο 9 που αφορούσε αρχικά τη γαλλορωσική κοινοπραξία. Η εξέλιξη παρουσιάζεται ως θετική, αφού τα οικόπεδα 2 και 3 επικοινωνούν και στην ουσία με αυτήν την διπλή ανάθεση σβήνεται το εσωτερικό τους όριο. Επίσης το οικόπεδο 9 που είναι από τα πιο πλούσια σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αναλογικής γεωλογίας, επικοινωνεί και αυτό με το οικόπεδο 2, πράγμα το οποίο επιτρέπει να έχουμε ένα ενιαίο πεδίο δράσης 9-2-3 από την ίδια κοινοπραξία. Με άλλα λόγια έχουμε μια τοπολογική συνέχεια, η οποία ξέρουμε πόσο σημαντική είναι σε τέτοιου τύπου υποθέσεων. Η δεύτερη κατηγορία αφορά την γαλλική εταιρεία και σχετίζεται πρωτίστως με το οικόπεδο 11. Τώρα όμως η πρόσφατη διαπραγμάτευση αφορά και το οικόπεδο 10, το οποίο εφάπτεται στο οικόπεδο 11. Με άλλα λόγια αν συνοψίσουμε τις όλες διαδικασίες και τις συνδυάσουμε με τα δεδομένα του οικοπέδου 12, όπου ερευνά αμερικανική Εταιρεία, τότε καταλαβαίνουμε ότι η μεγάλη εικόνα έχει ως εξής: Τα οικόπεδα 10-11 εφάπτονται στο οικόπεδο 12 το οποίο αγγίζει στο οικόπεδο 9 το σύμπλεγμα 9-2-3 κατά συνέπεια έχουμε μια ακολουθία του τύπου 10-11-12-9-2-3, η οποία εφάπτεται πάνω σε όλες τις ΑΟΖ με τις οποίες έχει υπογράψει μια συμφωνία η Κύπρος, δηλαδή με τις ΑΟΖ Αιγύπτου, του Ισραήλ και του Λιβάνου, πράγμα το οποίο αποτελεί μια αμφίδρομη ενίσχυση και μάλιστα σε διπλό επίπεδο. Θα ήταν καλό αυτές οι κινήσεις να γίνουν κατανοητές και στον ελλαδικό χώρο, για να μην έχουμε να ακούμε πια αυτές τις φοβίες που καταντούν να γίνονται κουραστικές, αφού μας αναγκάζουν να επαναλαμβάνουμε όχι πια επιχειρήματα αλλά ιστορικά δεδομένα που έχουν αλλάξει ριζικά την όλη πορεία της Κύπρου λόγω της ανάπτυξης του στρατηγικού σχεδιασμού που άρχισε με τη θέσπιση της Κυπριακής ΑΟΖ. Αντί λοιπόν να αναρωτιόμαστε πώς θα είναι το μέλλον, αρκεί να μελετήσουμε τα δεδομένα που υπάρχουν πια στην Κύπρο και δεν είναι πια ούτε εκτιμήσεις ούτε ουτοπίες για τον Ελληνισμό. Επίσης όταν είμαστε ενημερωμένοι μπορούμε να βοηθήσουμε κι εμείς στην πορεία των εξελίξεων κι όχι απλώς να περιμένουμε μέσα στην άγνοια ποια θα είναι τα αποτελέσματα που είναι ήδη γνωστά από άλλους.