«Να λυπάστε το έθνος…» του Αλέξανδρου Κοκκινίδη
– Να λυπάστε το έθνος που φορά ένα ρούχο που δεν το έχει υφάνει, που τρώει ψωμί αλλά
όχι από την σοδειά του και πίνει κρασί που δεν έχει τρέξει από το πατητήρι του.
– Να λυπάστε το έθνος που ονομάζει το βίαιο άνθρωπο ήρωα και βλέπει το λαμπροφορεμένο κατακτητή γενναιόδωρο.
– Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το πάθος του στο Όνειρο του και ωστόσο γίνεται σκλάβος του στον ξύπνιο του.
– Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο όταν βρίσκεται σε κηδεία, δεν υπερηφανεύεται παρά μόνο όταν βρίσκεται στα αρχαία μνημεία του και δεν ξεσηκώνεται παρά μονάχα όταν ο λαιμός του βρίσκεται ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
– Να λυπάστε το έθνος που ο κυβερνήτης του είναι αλεπού και ο φιλόσοφος του ταχυδακτυλουργός.
– Να λυπάστε το έθνος που η τέχνη του είναι τέχνη μπαλώματος και μιμικής.
– Να λυπάστε το έθνος που υποδέχεται τον καινούργιο κυβερνήτη του με σαλπίσματα και τον αποχαιρετά με γιουχαΐσματα, για να καλωσορίσει και πάλι κάποιον άλλον με σαλπίσματα.
– Να λυπάστε το έθνος που οι σοφοί του είναι βουβοί από χρόνια και που οι δυνατοί του άνδρες ακόμα στην κούνια.
– Να λυπάστε το έθνος που είναι χωρισμένο σε κομμάτια και που κάθε κομμάτι θεωρεί τον εαυτό του ένα έθνος ». (Χαλίλ Γκιμπράν 1883-1931 – "O Κήπος του Προφήτη" 1923)
Πριν από τέσσερα χρόνια και 4 ημέρες ακριβώς στις 11 Ιανουαρίου του 2009, τοπαραπάνω απόσπασμα από το έργο του ΧαλίλΓκιμπράν δημοσιεύτηκε από το Τοπικό Συμβούλιο Νέων Ελλησπόντου Κοζάνης με αφορμή τους βομβαρδισμούς, τους σκοτωμούς και την βαρβαρότητα της Χαμάς προς τους Ισραηλινούς και τις διαπραγματεύσεις για την ανθρωπιστική βοήθεια που θα αποστέλλονταν εκεί, ταυτόχρονα με την αναμονή της ανάληψης των καθηκόντων του νέου τότε προέδρου των Η.Π.Α Μπάρακ Ομπάμα και τις ελπίδες προς αυτόν και τις δεσμεύσεις του για τα συμβάντα εκεί και για την Ειρήνη.
Μετά από τέσσερα χρόνια δεν είδαμε τίποτα καλύτερο αλλά ούτε και την παραμικρή ελπίδα να καρποφορεί και προπάντων βλέπουμε την Ειρήνη να υπάρχει μόνο στα λόγια αυτών που εξαπολύουν πολέμους στο όνομα της.
Έτσι είδαμε και άλλους πολέμους και άλλους σκοτωμούς αθώων σε Αίγυπτο, Λιβύη, Συρία, με την κατάσταση εκεί να παραμένει τεταμένη και παράλληλα έτοιμα να εκραγούν και άλλα μέτωπα σε Ιράν, Αραβία, Κουρδιστάν, Ισραήλ, Παλαιστίνη, Λίβανο, Σομαλία, έχοντας το δάχτυλο στην σκανδάλη η Ρωσία, η Τουρκία, η Κίνα, η Κορέα και όπως πάντα η Η.Π.Α και
την Ευρώπη να συμμετέχει αθόρυβα αλλά και να είναι ένας ολόκληρος κόσμος ανάστατος.
Σε κανένα από τα παραπάνω όμως τελικά δεν θα μπορούσε να ταιριάξει καλύτερα το συγκεκριμένο κείμενο από την τραγική και εξευτελιστική κατάσταση στην οποία βρίσκεται και οδηγείται η Ελλάδα τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια !!!
Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία.