Λοιπόν, σύντροφοι | του Γιώργου Παπαδόπουλου -Τετράδη
Βλέπω με θλίψη ότι η κυβέρνηση δεν πρωτοτυπεί καθόλου σε σχέση με όλες τις κυβερνήσεις από το 1988 χωρίς καμιά εξαίρεση!
Όλες οι κυβερνήσεις με το που τα βρίσκουν μπαστούνια ενοχοποιούσαν τα ΜΜΕ που τις εχθρεύονταν, τις υπονόμευαν και τις συκοφαντούσαν με κορυφαίο τον πιο αγαπητό και ευνοημένο από τα ΜΜΕ Κ Σημίτη!
Να θυμίσω για την ιστορία, ότι με όλα τα ΜΜΕ εναντίον του ο Κ Καραμανλής πήρε τις εκλογές του 2004 και ο Σημίτης με όλα τα ΜΜΕ υπέρ του κέρδισε τις εκλογές του 2000 με μόλις 70.000 ψήφους διαφορά και με φουρνιές από μετανάστες που τους είχε πολιτογραφήσει το ΠΑΣΟΚ για να ψηφίσουν.
Το ΠΑΣΟΚ πάλι, έχασε τις εκλογές το 2012 με όλες τις εφημερίδες και τα κανάλια - πλην της Ελευθεροτυπίας - να είναι υπέρ του και εναντίον του Σαμαρά που ξεσπάθωνε κατά του μνημονίου στα Ζάππεια.
Αυτά τα λίγα - γιατί έχω πολλά - προς συντρόφους, που ψάχνουν να βρουν άλλους υπαίτιους για τις δίκες τους αδυναμίες αποτελεσματικής διακυβέρνησης. Μερικοί από τους οποίους είναι πραγματικά σκληρά εργαζόμενοι και με κατά τα άλλα εξαιρετικό πολιτικό κριτήριο!
Σύντροφοι, όταν αποφασίζεις, χωρίς να σε υποχρεώνει κανείς να βγεις στο πεζοδρόμιο και να πλακωθείς με τη συμμορία της γειτονιάς, δεν μυξοκλαίς μετά επειδή η συμμορία και ο τραμπούκος της σε πλακώνουν στο ξύλο ανελέητα. Είτε κάθεσαι στα φουστάνια της μαμάς σου, που είχες ασφάλεια, γιατί εκεί ζούσες μέχρι σήμερα, είτε μαθαίνεις να πλακώνεσαι και το βουλώνεις.
Η ζωή δεν είναι στην ασφάλεια των συνεδριάσεων στην Κουμουνδούρου και στα αλλά γραφεία των τοπικών, οπού τα λέμε μεταξύ μας. Η ζωή είναι εκεί έξω, απέναντι από τους Σόιμπλε και τους κεφαλαιούχους. Όχι από την ασφάλεια της αντιπολίτευσης, που μπορεί να λέει ο,τι αρλούμπα της κατέβει. Αλλά, από τη θέση της κυβέρνησης, που κάθε της κουβέντα και πράξη έχουν αντίκτυπο στη ζωή των πολιτών! Κάθε κουβέντα και πράξη σύντροφοι. Αλλά, αυτή την ευθύνη ελάχιστοι την αντιλαμβάνονται και ακόμα πιο λίγοι έχουν τη σοβαρότητα και την υποδομή και την πολιτική σκέψη να την κάνουν και πράξη καθημερινή. Ελάχιστοι.
Είναι θλιβερό το θέαμα ανεπαρκέστατων στελεχών - δήθεν επαϊόντων - να βγαίνουν κάθε μέρα και να μιλάνε με ακραία ελαφρότητα για παρά πολύ σοβαρά θέματα, όπως είναι η Παιδεία, η αστυνόμευση, η Δικαιοσύνη, η Οικονομία, η μετανάστευση, χωρίς να έχουν συνείδηση ότι προδίδουν την επιπολαιότητα, με την όποια τα αντιμετωπίζουν, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς καμιά προετοιμασία, χωρίς γνώση καν του πολιτικού και διπλωματικού παιχνιδιού!
Άσχετοι, λίγοι και κατώτεροι των περιστάσεων. Αναγκάζουν ακόμα και τον πιο καλοπροαίρετο πολίτη να αναρωτιέται πια φωναχτά: 2,5 χρονιά τι κάνατε; Τι προγραμματίζατε; Πώς ετοιμαζόσαστε να αναλάβετε τις τύχες του κόσμου; Με τέτοια ελαφρότητα;
Δυστυχώς, είναι πολλά ακόμα τα πρώτης γραμμής στελέχη, που δεν έχουν επίγνωση ούτε της θέσης τους, ούτε των ορών του παιχνιδιού, ούτε της πραγματικότητας της αλάνας, στην όποια αποφάσισαν να κατέβουν για να πλακωθούν στο ξύλο. Νομίζοντας ότι τους περιμένει η οικογένεια τους για να τους χαϊδέψει. Με τις πρώτες που έφαγαν άρχισαν την κλάψα για τους κακούς ξένους και τα κακά ΜΜΕ, που βαρόνε άσχημα! Μωρ' τι μας λες! Τι περίμενες; Πού ζεις;
Αυτή είναι η παλαίστρα σύντροφοι. Αυτή ήταν πάντα. Εσείς δεν το ξέρατε. Ξυπνήστε πριν είναι αργά, ανασκουμπωθείτε και φροντίστε να βγάλετε τον λαό από το αδιέξοδο, που και σεις τον ρίχνετε. Η μαμά σας δεν είναι πια εδώ να σας προστατέψει. Έχει έρθει η ώρα της ενηλικίωσης.
Αυτή την απαίτηση έχω από σας και τίποτε λιγότερο. Αυτά τα κλαψουρίσματα για τα ΜΜΕ και την καμένη γη που παραλάβατε σας προσβάλουν. Δεν σας τιμούν. Τα ξέρατε. Κι αν δεν τα ξέρατε ακόμα χειρότερα. Πού ζούσατε;
Αντί να δυσκολεύετε τη ζωή των πολιτών και της διακυβέρνησης κοιτάχτε να πάρετε παράδειγμα από τον νεότερο, αλλά πολύ ευφυέστερο από σας πρωθυπουργό Τσίπρα, που ξέροντας τα λιγότερα καταφέρνει τα περισσότερα, προσαρμοζόμενος στις συνθήκες που συμφέρουν την πλειοψηφία του λαού και όχι προσαρμόζοντας την πραγματικότητα σε ιδεοληψίες φοιτητικού καφενείου. Αυτό είναι το καθήκον σας και η υποχρέωση σας. Επειδή, εμείς, ο λαός είμαστε το διακύβευμα και η υποχρέωση σας. Όχι τα νεφελώματα του εγκέφαλου σας.
Το κυριότερο: Η Αριστερά δεν έχει αδιέξοδα. Ο αριστερισμός και η τιποτοκρατία έχουν. Καιρός να θυμηθείτε, ότι γεννηθήκατε και είσαστε κομμάτι της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η όποια έχει κανόνες. Έχει ιδεολογία και όραμα. Δεν είναι ανήλικο μαθητικό σκορποχώρι, οπού ο καθένας λέει ανέξοδα την παπαριά του. Η ενηλικίωση μπορεί να είναι επώδυνη για σας σύντροφοι. Αλλά, είναι επωφελής για το λαό. Του οποίου είσαστε υπάλληλοι, σας αρέσει δε σας αρέσει. Και μάλιστα προσωρινοί. Μην αυταπατάστε. Ωφελήστε τον για όσο θα έχετε αυτό το προνόμιο.
Κάνατε το έγκλημα να προκαλέσετε την ανάληψη μιας εξουσίας, που δεν ξέρατε να τη διαχειριστείτε, και δεν ήσασταν καν στοιχειωδώς προετοιμασμένοι, χωρίς να υπολογίσετε και αυτό που πολλοί σας λέγαμε: Καμιά Αριστερά δεν μπορεί να διαχειριστεί μνημόνιο. Πέσατε στην παγίδα και τώρα σκληρίζετε.
Είσαστε υποχρεωμένοι να τα καταφέρετε. Δεν δικαιούστε να κάνετε αλλιώς. Κουβαλάτε στην πλάτη σας ένα λαό και το όνομα της Αριστεράς. Σοβαρευτείτε, ωριμάστε, δουλέψτε, Κυρίως ΣΩΠΑΣΤΕ. Και μαζέψτε τους ελαφρόμυαλους από τα ραδιοκάναλα. Για το καλό και του λαού και της Αριστεράς.
Πηγή: tvxs.gr