Μαζάουερ στους FT: Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε «Τελευταία ευκαιρία του να βάλει τη χώρα πάνω από το κόμμα»
Με άρθρο του στους Financial Times ο φιλέλληνας και γνώστης της ελληνικής, ιστορίας, πραγματικότητας και της ζωής στην Ελλάδα, ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ,
κάνει εκτενη αναφορά στις ευθύνες του Τσίπρα για την πορεία της διαπραγμάτευσης και μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε» και έχει μια τελευταία ευκαιρία να βάλει την χώρα του πάνω από το κόμμα.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
O Aλέξης Τσίπρας απέτυχε. Η αδύναμη θέση της Ελλάδας έγινε ακόμα χειρότερη, καθώς η χώρα βρέθηκε πιο απομονωμένη από ποτέ και το πανευρωπαϊκό μέτωπο κατά της λιτότητας που είχε υποσχεθεί στις τελευταίες εκλογές δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα.
Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα που να ανταποκρίνεται στην ριζοσπαστική ρητορική που έφεραν αυτόν και το κόμμα του στην εξουσία.
Αλλά η αποτυχία δεν οφείλεται μόνο στον Έλληνα πρωθυπουργό. Οι προκάτοχοί του απέτυχαν επίσης, παραλείποντας ο καθένας όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση να πει στους ψηφοφόρους την αλήθεια.
Συγκρίνοντας την ύφεση της Ελλάδας με τις τύχες της Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Ισπανίας από την εποχή της έναρξης της κρίσης πριν πέντε χρόνια, αυτό που «συμπεραίνεται» είναι η σταθερή προτίμηση των Ελλήνων πολιτικών να βάζουν μπροστά το βραχυπρόθεσμο κομματικό κέρδος από το συμφέρον της χώρας.
Τώρα η κρίση θα ενταθεί. Παρά τις όποιες διαφορές μεταξύ του ΔΝΤ και της Κομισιόν, είναι φανερό ότι η τακτική του κ. Τσίπρα ένωσε τους συνομιλητές του, και τους ένωσε στην απόφαση να οδηγήσουν την Ελλάδα στον ίδιο καταστροφικό δρόμο, όπως πριν.
Η επιμονή τους να αγνοείται η υψηλή ανεργία, αποτυπώνει την σχεδόν απόλυτη κατάρρευση της εμπιστοσύνης εξαιτίας του τρόπου που τους συμπεριφέρθηκε τους προηγούμενους πέντε μήνες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Τσίπρας ακόμα ισχυρίζεται ότι παραμένει αισιόδοξος αλλά η δύναμη του πάνω στο κόμμα του δεν είναι πολύ ισχυρή: Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ οι λεπτομέρειες του πακέτου των πιστωτών έγιναν δεχτές με απογοήτευση- και όχι μόνο από τους ριζοσπάστες του κόμματος.
Πέρα από αυτό υπάρχει βαθιά και δικαιολογημένη ανησυχία για την μικρή έκταση που καταλαμβάνουν στο νέο ελληνικό σχέδιο οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματικά ανάγκη η οικονομία.
Η τελευταία ελπίδα του Αλέξη Τσίπρα ήταν η γεωπολιτική κατάσταση. Να εκμεταλλευτεί τους φόβους της δύσης να μην οδηγηθεί η Ελλάδα μαζί με κομμάτι των Βαλκανίων στην τροχιά του Πούτιν. Αλλά και αυτοί οι φόβοι έχουν τα όριά τους. Δεν θα ταρακουνήσουν τους ψηφοφόρους στη Γερμανία ή αλλού αν και θα κρατούν το Μπάρακ Ομπάμα και την Αγκέλα ξύπνιους τα βράδια. Και δεν πρόκειται (αυτοί οι φόβοι) να ταρακουνήσουν το ΔΝΤ.
Οι πιθανότητες δυστυχώς πρέπει τώρα να βρίσκονται από την πλευρά του Grexit. Aυτό θα ήταν καταστροφικό για την Ελλάδα και υψηλού κόστους για την υπόλοιπη Ευρώπη. Υπάρχει μια εναλλακτική αλλά σχετίζεται με την πιθανότητα ο πρωθυπουργός να επιλέξει τις επόμενες ημέρες την πατρίδα από το κόμμα. Μπορεί ο Τσίπρας να μεταλλαχθεί από έναν ριζοσπάστη μαθητή σε έναν πολιτικό άνδρα;
Τα σημάδια είναι δυσοίωνα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται να πραγματοποιηθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα βρίσκονται σε μια ρευστή κατάσταση. Η αντίδραση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για το πακέτο μέτρων είναι πραγματική αλλά οι κεντρώοι ψηφοφόροι στην Ελλάδα τάσσονται υπέρ της παραμονής στο ευρώ.