Πέμπτη, 18 Μαρτίου 2010 10:48
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΩΝ ΥΨΗΛΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ - ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Εν μέσω σκληρών κυβερνητικών μέτρων προς τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, των ΔΕΚΟ, των δημοσίων υπαλλήλων και γενικά όλων των μισθωτών και συνταξιούχων σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, πολύς λόγος γίνεται από τα ΜΜΕ για τις αποδοχές των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Οι αποδοχές αυτής της κατηγορίας των εργαζομένων χαρακτηρίζονται ως υψηλές. Ο σκοπός των αναφορών δεν είναι άλλος, από το να μειώσουν τον αγώνα που διεξάγουν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ προκειμένου να διατηρήσουν την οικονομική τους θέση. Η μείωση θα προκληθεί μέσω της αρνητικής στάσης της κοινής γνώμης στον αγώνα, αφού οι υπόλοιποι εργαζόμενοι υποτίθεται ότι απολαμβάνουν μικρότερες αποδοχές. Είναι η γνωστή τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις για να διασπάσουν τους αγώνες των εργαζομένων και να τους καταστήσουν αναποτελεσματικούς.
Ο μισθός των εργαζομένων στη ΔΕΗ είναι περίπου ίσος με τον μισθό των εργαζομένων στις άλλες ΔΕΚΟ και των δημοσίων υπαλλήλων. Η ιδιαιτερότητα της εργασίας, ότι δηλαδή αυτή είναι συνεχής σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, απαιτεί πρόγραμμα βάρδιας. Το πρόγραμμα βάρδιας ως γνωστόν παρέχει προσαύξηση στην νυκτερινή ώρα εργασίας της τάξης του 50% και στην ώρα Κυριακών – εορτών της τάξης του 75%. Η προσαύξηση είναι νόμιμη, προβλέπεται από την εργατική νομοθεσία και είναι δίκαιη διότι οι εργαζόμενοι σε πρόγραμμα βάρδιας περνούν τον εργασιακό τους βίο κατά το 1/3 δουλεύοντας νύκτα και κατά ένα άλλο ποσοστό δουλεύοντας ημέρες εορτών (Χριστούγεννα, Πάσχα κ.λ.π). Είναι γνωστές οι επιπτώσεις στον οργανισμό από το μη κανονικό πρόγραμμα διατροφής, ύπνου, ξεκούρασης, καθώς και στον ψυχολογικό τομέα από την κοινωνική απομόνωση. Από εκεί και πέρα οι εργαζόμενοι σε πρόγραμμα βάρδιας υφίστανται και άλλα μειονεκτήματα στην εργασία τους για τα οποία δεν απολαμβάνουν προσαύξηση (η άδεια τους είναι προκαθορισμένη και δεν έχουν δικαίωμα επιλογής, οι δύσκολες συνθήκες εργασίας κατά κανόνα, οι αυξημένες ευθύνες ενίοτε κ.λ.π.). Για τον λόγο αυτό ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων στη ΔΕΗ, που εργάζεται σε πρόγραμμα βάρδιας στα ορυχεία και τους σταθμούς, απολαμβάνει μεγαλύτερες αποδοχές. Μια δεύτερη αύξηση στις αποδοχές κυρίως για τους εργαζόμενους των ορυχείων γίνεται από την υπερωριακή απασχόλησή τους λόγω του πρόσθετου χρόνου πρόσβασης που απαιτείται στον τόπο εργασίας. Τα μηχανήματα που εξορύσσουν το κάρβουνο και οι ταινίες μεταφοράς βρίσκονται σε δυσπρόσιτα μέρη. Δεν απαιτείται μόνο χρόνος πρόσβασης στο ορυχείο, αλλά και πρόσθετος για την μεταφορά των εργαζομένων στα μηχανήματα και τις ταινίες. Είναι δίκαιο επομένως και σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι να αμείβονται για τις παραπάνω ώρες που δουλεύουν. Τα τελευταία χρόνια η ΔΕΗ έχει απολέσει μεγάλο μέρος του προσωπικού της λόγω συνταξιοδότησης και της μη αντικατάστασής του από νέο. Η μείωση του προσωπικού είναι μεγαλύτερη στα ορυχεία και τους σταθμούς. Τη μείωση προκάλεσαν εντέχνως οι διοικήσεις της ΔΕΗ και οι κυβερνήσεις, στη λογική της αύξησης της αποδοτικότητας των επιχειρήσεων, πλην όμως δεν την επιφέρουν, διότι ο τρόπος δεν είναι σωστός. Η μείωση του προσωπικού της τάξης του 50% σε ορυχεία και σταθμούς παραγωγής φυσικό είναι να απαιτεί υπερωρίες από το υπόλοιπο προσωπικό προκειμένου να βγει η δουλειά. Οι υπερωρίες αυτές δίνουν προσαύξηση στις αποδοχές των εργαζομένων σε πρόγραμμα βάρδιας, αλλά και σε εργαζόμενους με κανονικό πρόγραμμα εργασίας κυρίως στα τμήματα συντήρησης. Για αυτή την κατηγορία της υπερωριακής απασχόλησης, το συνδικαλιστικό κίνημα επανειλημμένα πήρε θέση, ότι είναι κατά των υπερωριών. Στη θέση των εργαζομένων που απασχολούνται υπερωριακά να προσληφθούν άνεργοι, από τους πολλούς που υπάρχουν στην περιοχή. Οι εργαζόμενοι όμως όσο απασχολούνται υπερωριακά σαφώς και δικαιούνται τις ανάλογες αποδοχές.
Τέλος δίχως αμφιβολία παρατηρείται κατάχρηση των υπερωριών από ένα μέρος του προσωπικού, (την ιεραρχία, αλλά και από κατώτερο τεχνικό προσωπικό, του οποίου η θέση εργασίας του δίνει αυτή τη δυνατότητα). Σε αυτή την κατηγορία διαμορφώνονται αποδοχές που πράγματι αποτελούν πρόκληση. Τις περιπτώσεις αυτές το συνδικαλιστικό κίνημα καταδικάζει και παρεμβαίνει, όπου αυτό γίνεται αντιληπτό, για την εξάλειψή τους. Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει υποχρέωση να παλέψει για την επέκταση των συγκεκριμένων προσαυξήσεων εκεί όπου δεν υπάρχουν (νοσηλευτικό προσωπικό, αστυνομικοί υπάλληλοι κ.λ.π.) και ενωμένο, με ενωμένους όλους τους εργαζόμενους, να παλέψει για την εξίσωση των μισθών προς τα επάνω αντί προς τα κάτω, που αποσκοπούν τα μέτρα της κυβέρνησης. Να τονισθεί επ’ ευκαιρία και για άλλη μια φορά, πόσο χαμηλότερες είναι οι αποδοχές των Ελλήνων εργαζομένων σε σχέση με αυτούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο μισθός των εργαζομένων στη ΔΕΗ είναι περίπου ίσος με τον μισθό των εργαζομένων στις άλλες ΔΕΚΟ και των δημοσίων υπαλλήλων. Η ιδιαιτερότητα της εργασίας, ότι δηλαδή αυτή είναι συνεχής σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, απαιτεί πρόγραμμα βάρδιας. Το πρόγραμμα βάρδιας ως γνωστόν παρέχει προσαύξηση στην νυκτερινή ώρα εργασίας της τάξης του 50% και στην ώρα Κυριακών – εορτών της τάξης του 75%. Η προσαύξηση είναι νόμιμη, προβλέπεται από την εργατική νομοθεσία και είναι δίκαιη διότι οι εργαζόμενοι σε πρόγραμμα βάρδιας περνούν τον εργασιακό τους βίο κατά το 1/3 δουλεύοντας νύκτα και κατά ένα άλλο ποσοστό δουλεύοντας ημέρες εορτών (Χριστούγεννα, Πάσχα κ.λ.π). Είναι γνωστές οι επιπτώσεις στον οργανισμό από το μη κανονικό πρόγραμμα διατροφής, ύπνου, ξεκούρασης, καθώς και στον ψυχολογικό τομέα από την κοινωνική απομόνωση. Από εκεί και πέρα οι εργαζόμενοι σε πρόγραμμα βάρδιας υφίστανται και άλλα μειονεκτήματα στην εργασία τους για τα οποία δεν απολαμβάνουν προσαύξηση (η άδεια τους είναι προκαθορισμένη και δεν έχουν δικαίωμα επιλογής, οι δύσκολες συνθήκες εργασίας κατά κανόνα, οι αυξημένες ευθύνες ενίοτε κ.λ.π.). Για τον λόγο αυτό ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων στη ΔΕΗ, που εργάζεται σε πρόγραμμα βάρδιας στα ορυχεία και τους σταθμούς, απολαμβάνει μεγαλύτερες αποδοχές. Μια δεύτερη αύξηση στις αποδοχές κυρίως για τους εργαζόμενους των ορυχείων γίνεται από την υπερωριακή απασχόλησή τους λόγω του πρόσθετου χρόνου πρόσβασης που απαιτείται στον τόπο εργασίας. Τα μηχανήματα που εξορύσσουν το κάρβουνο και οι ταινίες μεταφοράς βρίσκονται σε δυσπρόσιτα μέρη. Δεν απαιτείται μόνο χρόνος πρόσβασης στο ορυχείο, αλλά και πρόσθετος για την μεταφορά των εργαζομένων στα μηχανήματα και τις ταινίες. Είναι δίκαιο επομένως και σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι να αμείβονται για τις παραπάνω ώρες που δουλεύουν. Τα τελευταία χρόνια η ΔΕΗ έχει απολέσει μεγάλο μέρος του προσωπικού της λόγω συνταξιοδότησης και της μη αντικατάστασής του από νέο. Η μείωση του προσωπικού είναι μεγαλύτερη στα ορυχεία και τους σταθμούς. Τη μείωση προκάλεσαν εντέχνως οι διοικήσεις της ΔΕΗ και οι κυβερνήσεις, στη λογική της αύξησης της αποδοτικότητας των επιχειρήσεων, πλην όμως δεν την επιφέρουν, διότι ο τρόπος δεν είναι σωστός. Η μείωση του προσωπικού της τάξης του 50% σε ορυχεία και σταθμούς παραγωγής φυσικό είναι να απαιτεί υπερωρίες από το υπόλοιπο προσωπικό προκειμένου να βγει η δουλειά. Οι υπερωρίες αυτές δίνουν προσαύξηση στις αποδοχές των εργαζομένων σε πρόγραμμα βάρδιας, αλλά και σε εργαζόμενους με κανονικό πρόγραμμα εργασίας κυρίως στα τμήματα συντήρησης. Για αυτή την κατηγορία της υπερωριακής απασχόλησης, το συνδικαλιστικό κίνημα επανειλημμένα πήρε θέση, ότι είναι κατά των υπερωριών. Στη θέση των εργαζομένων που απασχολούνται υπερωριακά να προσληφθούν άνεργοι, από τους πολλούς που υπάρχουν στην περιοχή. Οι εργαζόμενοι όμως όσο απασχολούνται υπερωριακά σαφώς και δικαιούνται τις ανάλογες αποδοχές.
Τέλος δίχως αμφιβολία παρατηρείται κατάχρηση των υπερωριών από ένα μέρος του προσωπικού, (την ιεραρχία, αλλά και από κατώτερο τεχνικό προσωπικό, του οποίου η θέση εργασίας του δίνει αυτή τη δυνατότητα). Σε αυτή την κατηγορία διαμορφώνονται αποδοχές που πράγματι αποτελούν πρόκληση. Τις περιπτώσεις αυτές το συνδικαλιστικό κίνημα καταδικάζει και παρεμβαίνει, όπου αυτό γίνεται αντιληπτό, για την εξάλειψή τους. Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει υποχρέωση να παλέψει για την επέκταση των συγκεκριμένων προσαυξήσεων εκεί όπου δεν υπάρχουν (νοσηλευτικό προσωπικό, αστυνομικοί υπάλληλοι κ.λ.π.) και ενωμένο, με ενωμένους όλους τους εργαζόμενους, να παλέψει για την εξίσωση των μισθών προς τα επάνω αντί προς τα κάτω, που αποσκοπούν τα μέτρα της κυβέρνησης. Να τονισθεί επ’ ευκαιρία και για άλλη μια φορά, πόσο χαμηλότερες είναι οι αποδοχές των Ελλήνων εργαζομένων σε σχέση με αυτούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-style-parent:""; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman";}
Του Γιάννη Μιχαηλίδη
Γενικού Γραμματέα του Σωματείου «Η ΕΝΩΣΗ»
Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 18 Μαρτίου 2010 11:01
Κατηγορία Ελεύθερο βήμα