Η καραμέλα της εμπειρίας και ο βραχνάς της εξουσίας
του Βασίλη Κούτσιανου*
Αναρωτιέται κανείς αν η μόνιμη επωδός των ιθυνόντων για ανανέωση προσώπων σε διάφορους τομείς της δημόσιας ζωής, της πολιτικής συμπεριλαμβανομένης, είναι λόγια κενού περιεχομένου. Ευλόγως τίθεται το ερώτημα: γιατί στην χώρα μας που βιώνει μια πολυεπίπεδη κρίση, σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, ...
πολιτικό επίπεδο, δεν εμπιστευόμαστε τους νέους ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης;
Η συμμετοχή των νέων ανθρώπων στην πολιτική, δεν πρέπει να γίνεται για λόγους εξωραϊσμού του πολιτικού οικοδομήματος αλλά να εξυπηρετεί και να διαβάζει την ανάγκη της κοινωνίας για φρέσκες ιδέες, προοδευτικότητα, χωρίς τις κοινωνικές αγκυλώσεις και τα συμπλέγματα των παρελθόντων ετών.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι υπάρχει έλλειμμα αξιοποίησης και εμπιστοσύνης του νέου ανθρώπινου δυναμικού που σημειωτέον είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Η μόνιμη δικαιολογία στα χείλη εκείνων που έχουν την ευθύνη των επιλογών, είναι πως δεν υπάρχει εμπειρία σε θέματα που αφορούν την διοίκηση και την λήψη αποφάσεων. Με ποιο τρόπο αποκτάται η εμπειρία; Είναι εγγεγραμμένη στον γενετικό κώδικα κάποιων τυχερών ανθρώπων; Μήπως είναι προνόμιο μιας μικρής κάστας πολιτών; Ποιοι είναι οι λόγοι που οι ίδιοι δεν μεταλαμπαδεύουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους στην νέα γενιά;
Η καθεστηκυία τάξη στην πολύπαθη χώρα μας αρνείται να παραχωρήσει τα πρωτεία, έχει καβαλήσει το καλάμι της εξουσίας, έχει φορέσει πολιτικές, κοινωνικές και κομματικές παρωπίδες. Οι καιροί όμως απαιτούν γρήγορα πολιτικά αντανακλαστικά, σωστή ερμηνεία των κοινωνικών φαινομένων και της βούλησης των πολιτών.
Πριν μερικούς μήνες ο Πρωθυπουργός της χώρας εμπιστεύτηκε ως υποψήφιο περιφερειάρχη για την διεκδίκηση της αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης στη Δυτική Μακεδονία έναν νέο άνθρωπο. Ο ίδιος ως επικεφαλής επέλεξε να καταρτίσει το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού, κυρίως με νέα πρόσωπα. Σφάλλουν όσοι εμπιστεύονται και προωθούν νέους πολίτες? Κατηγορηματικά όχι, τολμούν και έχουν το θάρρος των επιλογών τους.
Ικανή και αναγκαία συνθήκη για να προοδεύσει η χώρα μας και να διαβεί το σκοτεινό τούνελ της οικονομικής κρίσης είναι να υπάρξει ταυτόχρονα και πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική αναθεώρηση αξιών και κατεστημένων αντιλήψεων.
Υ.Γ. Μια μικρή ανάγνωση στα βιογραφικά όλων των σημαινόντων πολιτικά προσώπων σήμερα, δείχνει ότι όλοι τους πάνω κάτω ξεκίνησαν την ενεργό ενασχόληση τους με την πολιτική μεταξύ 30 και 40 ετών. Εύλογα λοιπόν τίθεται το ερώτημα γιατί οι ίδιοι τώρα προσπαθούν εναγωνίως να «ακυρώσουν» τη σημερινή γενιά των 30-40 ετών που στο κάτω κάτω δεν ευθύνεται αλλά βιώνει με σκληρότητα το χάος που οι ίδιοι δημιούργησαν. Αρνούνται άραγε την ίδια την εξέλιξη της ζωής ή αγωνίζονται απλά & μόνο για λίγα ακόμη χρόνια εξουσίας;
Οι κοινωνίες είτε κάποιοι το θέλουν είτε όχι προχώρησαν, προχωρούν και θα προχωρήσουν μπροστά με νέους ανθρώπους, όσα εμπόδια και αν επιλέξουν «κάποιοι» να εφεύρουν ή και να επιβάλλουν προς ίδιον πάντα όφελος. Όχι λοιπόν πάντα άλλοι για λογαριασμό μας. Ήρθε η ώρα να πρωταγωνιστήσουν νέοι άνθρωποι για λογαριασμό ολόκληρης της κοινωνίας.
Με εκτίμηση,
ειναι Πληροφορικός, Msc*