ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ «ΛΑΚΟΥΒΕΣ» …. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ κ ΤΡΑΜΠ | του Μιχάλη Ραμπίδη
Οι πρωτόγνωρες αντιδράσεις αμερικανών πολιτών, στην εκλογή του νέου τους προέδρου κ Τράμπ, πριν ακόμα καθίσει στο θώκο του οβάλ γραφείου, δημιουργούν σοβαρά ερωτήματα και δεύτερες σκέψεις.
Μεγάλες ομάδας συμφερόντων του παγκοσμιοποιημένου οικονομικού συστήματος (τραπεζίτες, βιομήχανοι όπλων, Φαρμακοβιομήχανοι, αυτοκινητοβιομήχανοι κ.α.) που διαχρονικά στηρίχθηκαν από Δημοκρατικούς & Ρεπουμπλικάνους, μπορεί να αναγκασθούν να ακολουθήσουν μια πολιτική «εθνικής» αυτοάμυνας του παραγωγικού κεφαλαίου των ΗΠΑ με πιθανές απώλειες των μεγάλων κερδών τους.
Ο «ήρθε-έφυγε και δεν τον είδαμε» κ Ομπάμα, αφού καταστρατήγησε προεκλογικά κάθε κανόνα δεοντολογίας, μετά την νίκη Τράμπ γκρεμίζει τις ετοιμόρροπες «γέφυρες» (με Ρωσία) και ναρκοθετεί προκαταβολικά την προσέγγιση ΗΠΑ – Ρωσίας, εμποδίζοντας τη διαφαινόμενη αλλαγή του στάτους κβο στον πλανήτη. Η φράση Τράμπ: «Το ΝΑΤΟ είναι παρωχημένο και άνευ αντικειμένου» τ’ αλλάζει όλα.
Οι «δυσκοίλιοι» συντηρητικοί της Κεντρο-Βόρειας Ευρώπης (κυρίως Γερμανίας) τρέμουν στο ενδεχόμενο «μη κόψη το αυγολέμονο στη σούπα» των μεγάλων κερδών και των παράνομων πλεονασμάτων τους, που δημιουργούν σε βάρος των λαών της Νότιας Ευρώπης. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα όχημα που εξυπηρετεί μόνο την Γερμανία» είπε ο Τράμπ, αφορίζοντας την πολιτική Μέρκελ-Σόιμπλε.
Είναι γνωστό σε όλους ότι έβαλαν λυτούς και δεμένους στις εκλογές εναντίον του Brexit. Η απόφαση εξόδου του λαού της Μ. Βρετανίας, αποτελεί μεγάλη ρωγμή στο οικοδόμημα της ΕΕ και την αρχή του ξηλώματος της κάλτσας και στην Ευρωζώνη. Η μεγάλη ανησυχία της κ Μέρκελ για το Brexit αντισταθμίζεται με την επιδοκιμασία του κ Τράμπ υπέρ της απόφασης του Βρετανικού λαού.
Η εφαρμογή των προθέσεων του νέου προέδρου, θα φανεί στην διακυβέρνηση, ίδωμεν λοιπόν …..
Το πλέγμα αυτό των μεγάλων συμφερόντων δεν νικιέται εύκολα στα πλανητικά-οικονομικά παιχνίδια, γιατί έχει σκοτεινές και φονικές εφεδρείες. Φοβάται μόνο τον πόλεμο και την συγκροτημένη οργή του λαού.
Κε πρόεδρε, η μικρή ιστορία των ΗΠΑ πρόλαβε να καταγράψει τέσσερις (4) δολοφονίες προέδρων.
Ο Αβραάμ Λίγκολν, πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ δολοφονήθηκε στις 14-4-1865 από τον 27χρονο ηθοποιό Τ.Γ. Μπούθ στο θέατρο Φορντ της Ουάσιγκτον. Ο Μπούθ σκοτώθηκε κατά την καταδίωξή του. Ο Λ. Μπαίκερ, άνθρωπος του Υπουργού Πολέμου Εντ. Στάντον, που του παρέδωσε το ημερολόγιο του δολοφονημένου προέδρου, επίσης δολοφονήθηκε. Το ημερολόγιο ανέφερε συνομωσία 11 Γερουσιαστών, 11 μεγαλοβιομηχάνων, 5 τραπεζιτών και ενός κυβερνήτη πολιτείας.
Δεύτερος δολοφονήθηκε ο Τζέιμς Γκόρφιλντ στις 2-7-1881 από τον παράφρονα Τ. Γκίτο χωρίς πολιτικό κίνητρο.
Τρίτος ο Ουίλιαμ Μακ Κίνλει στις 6-9-1901 από τον Πολωνό αναρχικό L. Croglosz, που πίστευε ότι έτσι θα σταματούσε το άνοιγμα του κοινωνικού χάσματος στην ραγδαία αναπτυσσόμενη Αμερική.
Τέταρτος ο Τζων Φ. Κένεντι στις 22-11-1963 στο Ντάλλας από τον Λ. Όσβαλντ που ποτέ δεν αποδείχθηκε. Στις 4 Ιουνίου 1963 ο πρόεδρος Κένεντι υπέγραψε μια εντολή (διάταγμα 11110) που εκχωρούσε στο Υπουργείο Οικονομικών το δικαίωμα να περιορίσει την ποσότητα ασημιού στην κοπή κερμάτων και να εκδίδει τα “silver, cerfiti-cates). Ο παγκόσμιος κύκλος των τραπεζιτών έβλεπε μια μετατόπιση εξουσίας από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα προς το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.
Χάριν των ιδίων συμφερόντων εκτελέσθηκαν εν ριπή οφθαλμού, Τσαουσέσκου, Σαντάμ, Καντάφι κ.α. Επίσης πολλοί αποδήμησαν πρόωρα εις κύριον από ανίατο νόσο…. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα ….. Καλό ταξίδι κ Ντόναλντ Τράμπ.