Ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και πωλήσεις μονάδων | του Λευτέρη Ιωαννιδη*
Εδώ και λίγες εβδομάδες στην Δυτική Μακεδονία επικρατεί μια τεράστια αναστάτωση λόγω της διαφαινόμενης ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ ή της πώλησης λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων σε ιδιώτες. Όλες αυτές οι εξελίξεις προκαλούν εύλογα αγωνία και ανασφάλεια για το μέλλον μιας περιοχής που έχει συνδέσει (κακώς μάλλον) τη οικονομική βιωσιμότητά της με τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.
Η περιοχή που στην κυριολεξία "καίγεται" εδώ και δεκαετίες για να φωτιστεί όλη η χώρα και να στηριχθεί η ανάπτυξη, βιώνει σήμερα μια πρωτοφανή οικονομική και κοινωνική κρίση, και ζει με μια τεράστια ανασφάλεια για το μέλλον! Η Δυτική Μακεδονία είναι πρώτη στην ανεργία στην Ελλάδα με ποσοστό πάνω από 30% αλλά και πρώτη στην ανεργία των νέων σε ολόκληρη την Ευρώπη με ποσοστό πάνω από 70%
Από την άλλη, εδώ και πάνω 25 χρόνια συζητείται εκτενώς το ζήτημα του ανοίγματος της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεν μπορεί παρά να μας επηρεάσει. Ο τόπος μας βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο καθώς δεν υπάρχουν πλέον, ούτε προφανείς, ούτε εύκολες λύσεις. Δυστυχώς, μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτήν τη ζοφερή κατάσταση, έχουν και οι εμπλεκόμενοι φορείς στη Δυτική Μακεδονία. Ουδέποτε αποδεχτήκαμε την πραγματικότητα που έχει πλέον διαμορφωθεί σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο και ποτέ δεν κάναμε ανοιχτές, νηφάλιες και ειλικρινείς συζητήσεις με στόχο τη διαμόρφωση μιας κοινής, ρεαλιστικής στρατηγικής για το καλό του τόπου μας,
Έτσι, συχνά στη συζήτηση που διεξάγεται σε εθνικό επίπεδο, για την αγορά ενέργειας, την πιθανή ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ή την πώληση λιγνιτικών μονάδων αγνοούνται μια σειρά από φλέγοντα τοπικά ζητήματα όπως οι εργασιακές σχέσεις, η υποχρέωση για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος, η ολοκλήρωση των μετεγκαταστάσεων, η εξασφάλιση της παροχής ενέργειας για τις τηλεθερμάνσεις των πόλεων μας, η επαναπόδοση των εκτάσεων των ορυχείων που έχουν απαλλοτριωθεί από τη ΔΕΗ -υπολογίζονται σε πάνω από 160.000 στρέμματα- στην τοπική κοινωνία, και κυρίως η μετάβαση της τοπικής οικονομίας σε ένα καθεστώς μειωμένης λιγνιτικής παραγωγής.
Κατά την γνώμη μου, με αφορμή τις παραπάνω εξελίξεις αλλά και με την ανασφάλεια που εύλογα προκύπτει για το μέλλον της περιοχής, θα είναι μεγάλο λάθος να δώσουμε μια ακόμα μάχη οπισθοφυλακής προσπαθώντας πάση θυσία να συντηρήσουμε απλά την κατάσταση ως έχει σήμερα. Αντίθετα, πρέπει να παλέψουμε δυναμικά διεκδικώντας ένα βιώσιμο μέλλον για τον τόπο μας.
Οι εξελίξεις δείχνουν πλέον καθαρά ότι η περιοχή μας και ειδικά οι εργαζόμενοι στη λιγνιτική βιομηχανία εισέρχονται σε μια εποχή παρατεταμένης αβεβαιότητας με απρόβλεπτη έκβαση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα χρειαστούμε μια πανστρατιά όλων των δυνάμεων της περιοχής που θα εξασφαλίσουν την ομαλή και δίκαιη μετάβαση σε ένα καθεστώς μειωμένης λιγνιτικής δραστηριότητας. Για τον λόγο αυτό καλώ τους δημάρχους των ενεργειακών δήμων, τον Περιφερειάρχη, τους τοπικούς βουλευτές και φυσικά τους ίδιους τους εργαζόμενους και τη ΓΕΝΟΠ να στηρίξουμε από κοινού τη διεκδίκηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο της θέσπισης του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης και τη συμπλήρωσή του από άλλους ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους, που θα διαμορφώσουν το χρηματοδοτικό πλαίσιο για την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σχεδίου έκτακτης ανάγκης για την Δυτική Μακεδονία.
πηγη:http://www.insider.gr/apopseis/vlogs/43169/idiotikopoiisi-tis-dei-kai-poliseis-monadon