Όταν η Ενεργειακή Πολιτική καθορίζεται από τις συνήθειες των χρηστών | του Αντώνη Δημητρίου*
Στη συγκεκριμένη μελέτη ο καθηγητής Felsmann (Πολυτεχνείο Δρέσδης) παρουσίασε τις επιπτώσεις της χρέωσης της θερμικής KWh σε σχέση με τις ιδιότητες εξοικονόμησης ενέργειας των κτιρίων. Επιπλέον τεκμηρίωσε τη μείωση των εκπομπών CO2 μέσω της συστηματικής και περιοδικής χρέωσης θερμικής ενέργειας. Υπολογίζεται ότι από το 1981, όπου και καθιερώθηκε η περιοδική χρέωση, εξοικονομήθηκαν 350 εκατομμύρια τόνοι CO2. H πολιτική χρέωσης και επιβολής penalties στην κατανάλωση θερμικής ενέργειας αποδείχτηκε πως είναι πιο αποτελεσματική, στο γενικότερο πλαίσιο της εξοικονόμησης, ακόμα και από τους λαμπτήρες φωτισμού χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης.
Από την ανάλυση που πραγματοποιήθηκε προέκυψε πως στα δύο τρίτα των διαμερισμάτων που εξετάστηκαν, η θερμοκρασία δωματίου κυμαινόταν ελάχιστα πιο κάτω από την ονομαστική που είναι 20°C. Στο σημείο αυτό να σημειωθεί πως οι βόρειες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν ιδανική θερμοκρασία δωματίου τους 20°C σε αντίθεση με την Ελλάδα, που αν δεν φθάσει τους 22, υποκειμενικά κριτήρια, δεν καλύπτονται τα επίπεδα θερμικής άνεσης. Οι μισές τιμές θερμοκρασίας που μετρήθηκαν ήταν κοντά στους 19°C. Μία άλλη σημαντική διαπίστωση που προέκυψε από τη συγκεκριμένη μελέτη ήταν πως η μέση θερμοκρασία δωματίου, ενδεικτικά αυξάνεται αναλογικά με το επίπεδο ενεργειακής εξοικονόμησης. Παρακάτω φαίνονται τα προαναφερθέντα.
Η συμπεριφορά του χρήστη είναι ένας αποφασιστικός παράγοντας. Μόνο αν οι χρήστες γνωρίζουν πόση ενέργεια καταναλώνουν μπορούν να επανεξετάσουν τις συνήθειες ενεργειακής κατανάλωσης. Και μόνο αν επανεξετάσουν τις συνήθειές τους θα αλλάξουν τη συμπεριφορά τους.
Για να συνεχίσετε την ανάγνωση εδώ
* Ο Αντώνης Δημητρίου είναι Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός & Αεροναυπηγός
πηγη: https://energypress.gr