Η πρόταση του Π. Κουκουλόπουλου στο Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης για την τηλεθέρμανση
Η τηλεθέρμανση είναι μέρος της ζωής μας στην Κοζάνη και την Πτολεμαΐδα εδώ και 31 χρόνια, λίγο αργότερα ακολούθησε το Αμύνταιο. Το ίδιο ισχύει σε υπερθετικό βαθμό με το λιγνίτη που υπήρξε
ο βασικότερος μοχλός ανάπτυξης της Χώρας για πολλές δεκαετίες.
Η τηλεθέρμανση σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, ενώ υπάρχει λύση και η λιγνιτική παραγωγή είναι στα τελευταία της, γιατί έτσι αποφάσισε η Κυβέρνηση.
Η ΔΕΗ που κατείχε κομβικό ρόλο τόσο στη λιγνιτική παραγωγή όσο και στην τηλεθέρμανση δεν έχει καμία σχέση με τη ΔΕΗ που ξέραμε. Είναι πλέον μέλος του ολιγοπωλίου ενέργειας στη Χώρα και πρωταγωνιστεί στην κερδοσκοπία και την ενεργειακή μας εξάρτηση, ενώ με τις ευλογίες της Κυβέρνησης απέδρασε πριν τέσσερα χρόνια από την υποχρέωση αποκατάστασης των εδαφών στα οποία στέριωσε την ύπαρξη της. Το γεγονός ότι εκβιάζει σήμερα χιλιάδες πολίτες με απαράδεκτο τρόπο, απειλώντας να μας αφήσει χωρίς θέρμανση, είναι φυσική απόρροια της μετάλλαξής της.
Αυτό είναι το πλαίσιο με δυο λόγια και περνάω χωρίς περιστροφές στην πρόταση μου.
Ο βασικός στρατηγικός μας στόχος πρέπει να είναι η κατοχύρωση πρόσβασης στον ηλεκτρικό χώρο και στη συνέχεια η πλήρης αποσύνδεση της τηλεθέρμανσης από τη ΔΕΗ και το Φυσικό Αέριο. Εντελώς συγκεκριμένα προτείνω οι τρεις Δήμοι να απαιτήσουν να τους δοθεί ηλεκτρικός χώρος 300 MW με το μερίδιο κάθε Δήμου ανάλογο του μόνιμου πληθυσμού του. Είναι μια ολοκληρωμένη λύση που απαντά σε όλες τις εκκρεμότητες από τις οικονομικές απαιτήσεις της ΔΕΗ μέχρι την τιμολογιακή πολιτική, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο της μείωσης στην τιμή του νερού, της απελευθέρωσης πόρων για τους Δήμους, της στήριξης των κοινωνικά ευάλωτων και των αγροτών.
Είναι η λύση που πρότεινα πριν 9 μήνες στην ευρεία σύσκεψη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας (ΥΠΕΝ) και στις 13 Μαΐου στα γραφεία της ΠΕΔ με την παρουσία των τριών Δημάρχων και του Περιφερειάρχη.
Με αυτό τον όρο μπορούμε να υπογράψουμε τη σύμβαση, έτσι ώστε το ΥΠΕΝ να προχωρήσει στην άμεση εξόφληση του 1/3 των συνολικών οφειλών. Το ρίσκο με την τιμή, αφενός του ΦΑ και αφετέρου των δικαιωμάτων ρύπων, είναι χαμηλό γιατί το αργότερο σε δυο χρόνια οι τρεις Δήμοι μπορούν να έχουν κατασκευάσει τις εγκαταστάσεις ΑΠΕ που τους αναλογούν, οπότε και αποδεσμεύονται πλήρως από τη σύμβαση. Εννοείται ότι καμία διαδημοτική τηλεθέρμανσης δεν πρέπει να συσταθεί γιατί πολύ απλά δε χρειάζεται. Το ίδιο δε χρειάζεται ο αγωγός που συνδέει το δίκτυο της Κοζάνης με τη ΣΗΘΥΑ, αντίθετα πρέπει άμεσα να δρομολογηθεί η κατασκευή 3-4 ηλεκτρικών λεβήτων στον ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου ή εναλλακτικά στο Δρέπανο.
Οι διαθέσιμοι πόροι για τη σύνδεση της ΤΘ Κοζάνης με τον ΑΗΣ Καρδιάς μπορούν να χρηματοδοτήσουν τους λέβητες και το ΦΒ πάρκο του Δήμου. Τα αντίστοιχα ισχύουν για τον αγωγό Πτολεμαΐδας-Αμυνταίου και τα ΦΒ πάρκα των δυο Δήμων.
Αυτή είναι η ολοκληρωμένη πρότασή μου, υπογραμμίζοντας ότι η υπογραφή της σύμβασης χωρίς τον όρο που προτείνω, είναι παράδοση άνευ όρων στη ΔΕΗ.
Η μάχη για την πρόσβαση στον ηλεκτρικό χώρο είναι κυριολεκτικά “η μητέρα των μαχών” για ένα καλύτερο αύριο και πρέπει να τη δώσουμε όλοι μαζί. Αν μας αρνηθούν, να κάνουμε σαφές ότι τα 2 GW ΦΒ που προγραμματίζει η ΔΕΗ στην περιοχή είναι “στον αέρα”.