Ο Γ. Βλατής στην ομιλία του στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης
Από αυτήν την κατάσταση παραλάβαμε αυτή τη χώρα. Γι' αυτήν την κατάσταση υπάρχουν φυσικά αιτίες.
Ο ένας δρόμος που πρέπει λοιπόν, να ακολουθήσουμε σήμερα είναι αυτός της εύρεσης και της αναίρεσης αυτών των αιτιών. Έχουμε χρέος όλα τα πολιτικά κόμματα, όλοι οι πολιτικοί, εμείς, ο καθένας ξεχωριστά με θάρρος, με ειλικρίνεια, με αυταπάρνηση και με θυσίες πολλές φορές να βρούμε τη ρίζα του κακού, να βρούμε όλα αυτά που οδήγησαν σε παρακμή την οικονομία, την πολιτική, τους θεσμούς, την κοινωνία, να τα αναδείξουμε και να τα αλλάξουμε με τα ιδεολογικά πιστεύω του ο καθένας. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αναιρεί τα ιδεολογικά του πιστεύω του. Να βρούμε όμως και να δουλέψουμε πάνω στα πεδία που μας ενώνουν. Και υπάρχουν πολλά. Μόνο έτσι θα δώσουμε ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας στους πολίτες, αυτούς που είναι απέναντι και μας μουντζώνουν όλους, πολλές φορές συλλήβδην, πολλές φορές άκριτα, αλλά και πολλές φορές δίκαια. Γιατί ο διχασμός είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή. Εκεί θα την οδηγήσει και σήμερα αν δεν τον αποφύγουμε.
Υπάρχει όμως, και ένας άλλος δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε σήμερα, αυτός της σκληρής καθημερινότητας. Πρωτίστως, η νέα Κυβέρνηση, την οποία στηρίζουμε –και αυτό θα το επισφραγίσουμε αύριο με τη ψήφο μας- καλείται να σταθεί αντάξια των περιστάσεων, να εξασφαλίσει την ομαλή πορεία και τη σταθερότητα αυτής της χώρας.
Η στήριξη η οποία εξασφαλίστηκε μέχρι τώρα αποδείχθηκε ότι δεν φτάνει για να μας οδηγήσει ξανά σε ομαλό δανεισμό από τις αγορές μέσα στο 2012 όπως είχε προϋπολογισθεί. Η νέα Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου καλείται εκ νέου να διαπραγματευθεί σκληρά για την ένταξη στο νέο μηχανισμό στήριξης και την εξασφάλιση του νέου δανείου μέχρι το 2014.
Συγχρόνως, όμως καλείται να φέρει σε πέρας και ένα τιτάνιο έργο: Μαζί με τα σκληρά μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας που πρέπει να πάρει και που προκαλούν την αντίδραση και την ανησυχία στους πολίτες, πρέπει να ξαναφέρει τη σταθερότητα σε αυτήν τη χώρα. Πρέπει να ξαναγυρίσει η αισιοδοξία στην οικονομία. Πρέπει να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς με δικαιοσύνη στη φορολογία. Ο νέος νόμος για τη φορολογία δεν μπορεί να είναι ένας οριζόντιος νόμος, πρέπει να είναι ένας δίκαιος νόμος με μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Πρέπει να εντείνουμε τα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής άμεσα και να στηρίξουμε τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Γιατί στους δύσκολους καιρούς φαίνεται η αλληλεγγύη στις κοινωνίες. Τέλος, πρέπει να υπάρχει πλήρη διαφάνεια στη λειτουργία τους.
Σε αυτήν την προσπάθεια όμως, η Κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι μόνη. Όλοι εμείς, οι Βουλευτές, η πνευματική ηγεσία της χώρας, οι αποκεντρωμένοι θεσμοί πρέπει να κάνουμε δική μας υποχρέωση τη μετατροπή αυτής της κρίσης και της αντίδρασης του κόσμου σε δύναμη παραγωγική, σε δύναμη δημιουργική γιατί οι πολίτες αισθάνονται τη συνευθύνη για το ξεπέρασμα της κρίσης. Πρέπει να δράσουμε τοπικά και περιφερειακά με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Να μετατρέψουμε για παράδειγμα το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που τρέχει τώρα σε μοχλό αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και να μην το αφήσουμε να σβήσει πνιγμένο μέσα στην απίστευτη κρατική γραφειοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεκουνήσουμε τις διαχειριστικές αρχές και όλους αυτούς τους μηχανισμούς που δεν το αφήνουν σήμερα να απελευθερωθεί.
Κλείνοντας θα ήθελα να θυμίσω σε όλους ότι αυτή η δεκαετία, όπως και η δεκαετία του '30, είναι σίγουρο ότι θα αφήσει βαθύ το αποτύπωμα της στις επόμενες δεκαετίες. Πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς θα πάνε τα πράγματα. Είναι στο χέρι μας αυτό το αποτύπωμα να είναι λαμπρό και όχι άλλη μια μελανή σελίδα της ιστορίας μας.