ΣΥΡΙΖΑ: Γαλάζιες ακρίδες
Η θεωρία του μαύρου κύκνου είναι πάνω κάτω γνωστή: πρόκειται για την εμφάνιση ενός απρόβλεπτου γεγονότος σε μια σειρά από συνηθισμένες καταστάσεις, που τελικά επιβάλλεται στην πραγματικότητα. Όλοι εκπλήσσονται και ξεκινούν να βλέπουν από την αρχή τα πράγματα.
Στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει επιβεβαιωθεί μια παραπλήσια θεωρία. Σε αυτήν δεν υπάρχουν κύκνοι, αλλά ακρίδες. Το χρώμα τους δεν είναι το λαμπερό λευκό ή το βελούδινο μαύρο, αλλά το γαλάζιο της πιο αντιδραστικής δεξιάς. Κι αυτή η θεωρία λέει ότι σε μια σειρά συνηθισμένων καταστάσεων άμα σηκώσεις το καπάκι βρίσκεις σε όλες από κάτω γαλάζιες ακρίδες. Και προβληματίζεσαι για το τι τελικά είναι συνηθισμένο και τι όχι.
Να δούμε μόνο τις περιπτώσεις της τελευταίας εβδομάδας, όπου σηκώθηκαν κάποια καπάκια.
Στο υπουργείο Δικαιοσύνης προΐσταται η ακρίδα Κώστας Τσιάρας. Δεξί χέρι του Κυριάκου Μητσοτάκη από τότε που ανέλαβε πρωθυπουργός. Κατάθεσε ψευδές πόθεν έσχες το 2020 και δεν τον άγγιξε κανείς. Η γυναίκα του έκανε business με τον έτερο ελεγχόμενο βουλευτή Πάτση.
Η περίπτωση του Ανδρέα Πάτση δεν μπορούσε άλλο να σκεπάζεται. Με προβληματικό πόθεν έσχες, με συμμετοχή σε εξωεγχώριες εταιρείες και με ύποπτες εξαγορές «κόκκινων δανείων» κατέκτησε με το σπαθί του με περίοπτη θέση στον κατάλογο των ακρίδων. Η γυναίκα του, ως δημοσιογράφος, επωφελήθηκε δεόντως από τη «λίστα Πέτσα».
Η Ρεββέκα Πιτσίκα είναι ο άνθρωπος που είχε αναλάβει επικεφαλής των αρίστων τεχνοκρατών της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με γραφείο μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, έπαιρνε έργα με απευθείας αναθέσεις ύψους 400.000 ευρώ. Άλλη μια περίπτωση «ανθρώπου της αγοράς» που σαγηνεύτηκε από το μέλι του δημόσιου ταμείου.
Πρόκειται μόνο για τρεις περιπτώσεις που αποκαλύφθηκαν μέσα σε μόλις μία εβδομάδα. Το πάρτι των ακρίδων όμως έχει στοιχίσει 7,5 δις μέχρι στιγμής. Από τον βουλευτή Κώστα Μαραβέγια και τον αέρα που πούλησε για να μπει στον αναπτυξιακό νόμο μέχρι τη Σοφία Νικολάου που αναδείχθηκε σε ιέρεια των απευθείας αναθέσεων, τρία χρόνια τώρα η καταστροφή στο δημόσιο χρήμα προσομοιάζει με τη βιβλική φαντασία των δέκα πληγών του Φαραώ.
Και μιας και είπαμε Φαραώ, ας μην πάμε μακριά κι ας μείνουμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Με ψευδές πόθεν έσχες και την ανοχή θεσμών και ΜΜΕ έγινε πρωθυπουργός. Με σκανδαλώδη ρυθμίσεις στα δάνειά του, στην ουσία ήταν ένας μπαταχτσής δανειολήπτης. Είχε και δεν έδινε. Σήμερα ενορχηστρώνει το ατέλειωτο πλιάτσικο του δημόσιου ταμείου. Είναι η μεγαλύτερη ακρίδα όλων των υπολοίπων. Ο αρχηγός τους σμήνους.