ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ: ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Σε συνθήκες ανεξέλεγκτης ύφεσης, όπως αυτή που φαίνεται ότι προωθείται, το χρέος πιθανότατα δεν μπορέσει να εξυπηρετηθεί, παρά τα μέτρα λιτότητας και το μηχανισμό στήριξης. Δεν μπορεί η Ελλάδα να εξυπηρετεί χρέος 140% ή μεγαλύτερο.
Από την πλευρά μας είχαμε «εμπιστευθεί» τη γραπτή επίσημη διαβεβαίωση της κ. Μέρκελ, του κ. Παπανδρέου και των άλλων 14 ηγετών της Ευρωζώνης, στις 25 Μαρτίου http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/113563.pdf ότι τα μέχρι τότε μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης ήταν απολύτως επαρκή. Δυσκολευόμαστε λοιπόν να αποδεχθούμε επιπλέον μέτρα χωρίς επαρκείς εξηγήσεις και πειστικές εξηγήσεις για το τι άλλαξε μέσα σε ένα μόλις μήνα.
Η συμμετοχή του ΔΝΤ αποτελεί αυτοαναίρεση της Ευρώπης και της προοπτικής της Ένωσης. Για να υπερασπιστεί η Ε.Ε. την υπόστασή της, χρειάζεται ριζική αλλαγή πορείας προσανατολισμένη σε ενίσχυση της πολιτικής της διάστασης και δημιουργία κοινής οικονομικής πολιτικής ικανής να εξισορροπεί τις αποκλίνουσες τάσεις και τις πιέσεις στο ενιαίο νόμισμα.
Νέα αύξηση ΦΠΑ:
Αντιμάχεται το στόχο για μείωση των τιμών (ο πληθωρισμός εκτοξεύτηκε ήδη στο 3,9% από την προηγούμενη σειρά μέτρων), επιβαρύνει δυσανάλογα τα χαμηλότερα εισοδήματα, φέρνει σε δυσκολότερη θέση τις μικρές επιχειρήσεις που αδυνατούν να την απορροφήσουν, αφήνει άθικτους όσους φοροδιαφεύγουν, αποδυναμώνει τα κίνητρα να ζητάμε αποδείξεις, δημιουργεί κίνητρα φοροδιαφυγής.
Αντιπροτείνουμε: η έμμεση φορολογία να αποτελέσει κυρίως εργαλείο για ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση δραστηριοτήτων ανάλογα με τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις. Η αύξηση των φόρων στα καύσιμα να είναι σταδιακή και να συνδέεται με πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας (μονώσεις στα σπίτια), μείωσης των εμπορευματικών μεταφορών, επενδύσεων για απεξάρτηση από το ΙΧ. Ο δραστικός περιορισμός των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς και η αναζήτηση σχετικής συμφωνίας με την Τουρκία, αποτελεί βασική προτεραιότητα που δεν αναφέρθηκε καθόλου στις κυβερνητικές εξαγγελίες, ενώ στην ανακοίνωση του ΔΝΤ γίνεται γενική μόνο αναφορά στις στρατιωτικές δαπάνες, όπου όμως περιλαμβάνεται και η διοικητική οργάνωση.
Περικοπές στους μισθούς στο Δημόσιο:
Οι δημόσιοι υπάλληλοι ως σύνολο δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν το παραγωγικότερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, όμως είναι από αυτούς που δε φοροδιαφεύγουν ποτέ για το μισθό τους. Αν το πρώτο πακέτο περικοπών έθιξε με τον ίδιο τρόπο υψηλές και χαμηλές αποδοχές, αυτή τη φορά κυριαρχεί η «μαγική εικόνα» των επικοινωνιακών χειρισμών: βάση θεωρούνται οι ακαθάριστες αποδοχές αντί για την καθαρή μισθοδοσία, τα 250 ή 500 ευρώ δώρου αντιπροσωπεύουν δυσβάστακτη απώλεια και για τους χαμηλόμισθους, ενώ καταλήγουν ακόμη λιγότερα, λόγω των κρατήσεων. Οι περικοπές στα επιδόματα και στις ΔΕΚΟ δεν κάνουν ούτε τυπικές εξαιρέσεις υπέρ των χαμηλόμισθων. Αντίθετα λοιπόν με τον ισχυρισμό του ΔΝΤ ότι «η μείωση των μισθών και των συντάξεων είναι σχεδιασμένη ώστε να εξαιρεθούν τα άτομα που ζουν με ελάχιστα εισοδήματα», τα μέτρα είναι σε μεγάλο βαθμό μονομερή και άδικα.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι αντιπροτείνουν μέτρα διαφάνειας:
· Διαχρονικό άνοιγμα των «πόθεν έσχες» για πολιτικούς και στελέχη της κρατικής μηχανής: για ό,τι δε μπορεί να δικαιολογηθεί από νόμιμα έσοδα, επιβάλλεται πρόστιμο μέχρι και 100% της αξίας του.
· Ημιυπαίθριοι, αυθαίρετα: Καμιά υποχώρηση από τη δέσμευση για Πράσινο Ταμείο, υψηλή φορολόγηση όλων των κατασκευαστών για τις αδήλωτες πωλήσεις των παράνομων χώρων, ως έσοδο για τον τακτικό προϋπολογισμό.
· Εκκλησία: Κατάργηση των φορολογικών εξαιρέσεων για τα έσοδα και την περιουσία της, μισθοδοσία των κληρικών από ειδικό εκκλησιαστικό φόρο που θα πληρώνεται αποκλειστικά στους πιστούς κάθε θρησκείας, όπως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
· Μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό: όλες οι σχετικές τραπεζικές κινήσεις παραπέμπονται στην Επιτροπή για το Ξέπλυμα Βρώμικου Χρήματος, προκειμένου να ελεγχθούν περιπτώσεις φοροδιαφυγής ή παράνομων εσόδων.
Η παράκαμψη των (συνταγματικά κατοχυρωμένων) Συλλογικών Συμβάσεων για νέους και μακροχρόνια άνεργους, πρακτικά οδηγεί σε πιέσεις με αποτέλεσμα αντίστοιχο με την επίσημη κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, ή και ακόμη μεγαλύτερο. Η μείωση των αποζημιώσεων για απολύσεις (και ο διπλασιασμός του ορίου για μαζικές απολύσεις) αποτελεί ουσιαστικά κίνητρο για γενίκευσή τους.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούν ότι προώθηση μερικής απασχόλησης θα μπορούσε να συζητηθεί μόνο με αυστηρές ασφαλιστικές δικλείδες: εφαρμογή αποκλειστικά για επιχειρήσεις χωρίς κέρδη την περασμένη χρονιά που κινδυνεύουν να κλείσουν, απαραίτητη η σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων και του συνδικάτου, κάλυψη του υπόλοιπου εργάσιμου χρόνου με το αντίστοιχο μέρος του επιδόματος ανεργίας.
Ασφαλιστικό
Σε απλά ελληνικά, οι κυβερνητικές εξαγγελίες προαναγγέλλουν «επιλεκτική πτώχευση» του κράτους απέναντι στο μεγαλύτερο μέρος των ασφαλισμένων. Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα τοποθετηθούμε αναλυτικότερα μόλις ανακοινωθούν συγκεκριμένα μέτρα.
Δημόσιες επενδύσεις:
Οι βιώσιμες επενδύσεις έχουν κεντρική σημασία για μας, όχι μόνο ως εργαλείο πράσινης στροφής, αλλά και ως αντίδοτο στην οικονομική ύφεση, ως μοχλός δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και ως αντιστάθμισμα στον περιορισμό των εισοδημάτων και την υποβάθμιση της ζωής των πολιτών. Κατά συνέπεια ζητάμε σημαντική αύξησή τους, παρά την κρίση. Απαραίτητη θεωρούμε την επιτάχυνση του ΕΣΠΑ και την αύξηση της προκαταβολής, που σήμερα φθάνει μόλις στο 7% της συγχρηματοδότησης.
Τα 500 εκ. ευρώ ετήσιας μείωσης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων δε διευκρινίζεται από πού θα περικοπούν. Ήδη η απορρόφηση του ΕΣΠΑ είναι τραγικά χαμηλή, με μόλις 0,19% στο πρόγραμμα περιβάλλον-Αειφορία. Στο πλαίσιο των περικοπών θεωρούμε σημαντικό να ματαιωθούν προγράμματα όπως η ανάληψη των Μεσογειακών του 2013, η εκτροπή του Αχελώου, το νέο αεροδρόμιο στο Ηράκλειο της Κρήτης και η προώθηση κι άλλων κλειστών αυτοκινητοδρόμων.
Αντίθετα θεωρούμε απαραίτητο να συνεχιστούν οι επενδύσεις που μπορούν να υπηρετήσουν τη στροφή προς τη βιωσιμότητα, όπως στο σιδηρόδρομο, τη δημόσια συγκοινωνία, την εξοικονόμηση ενέργειας, την ανανεώσιμη ενέργεια, την προστασία των δασών και των φυσικών περιοχών, τη βιώσιμη διαχείριση των νερών. Για τις μελλοντικές επεκτάσεις του μετρό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πέρα από τα τμήματα που βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή, αξίζει να εξεταστεί ως εναλλακτική λύση η προώθηση δικτύων τραμ με πολύ χαμηλότερο κόστος.
Μείωση κόστους ζωής
Οι κυβερνητικές εξαγγελίες αναφέρονται ελάχιστα στο θέμα αυτό. Θεωρούμε απαραίτητο τον έλεγχο πρακτικών κερδοσκοπίας από μικρά και μεγάλα συμφέροντα, ιδιαίτερα σε είδη πρώτης ανάγκης. Προωθούμε επίσης πολιτικές που θα συμπιέσουν τις αξίες των ακινήτων και την κερδοσκοπία στη γη, ως μέτρο μείωσης του κόστους ζωής αλλά και του κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων.
Υποστηρίζουμε επίσης τη στροφή σε τοπικά προϊόντα, που επιβαρύνονται με λιγότερο κόστος μεταφοράς, ενώ ευνοούμε στροφή των εμπορευματικών μεταφορών προς το σιδηρόδρομο και το πλοίο που απαιτούν αναλογικά λιγότερα καύσιμα.
Στηρίζουμε τέλος τη δημιουργία δικτύων Κοινωνικής Οικονομίας, όπως η απευθείας τοπική δικτύωση παραγωγών-καταναλωτών, τοπικά δίκτυα εξωχρηματικών ανταλλαγών και εναλλακτικά νομισματικά συστήματα, που θα λειτουργούν και ως συμπληρωματική δυνατότητα στήριξης και συμμετοχής για τους χαμένους της κρίσης. Απαιτούμε θεσμικό πλαίσιο για τη μη κερδοσκοπική Κοινωνική Οικονομία, ως τρίτο πυλώνα πέρα από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Εξυγίανση ΟΣΕ
Ο σιδηρόδρομος δεν είναι αγαθό πολυτελείας, μόνο για κοινωνίες με οικονομική άνεση. Οι πληροφορίες μιλούν για κλείσιμο των μη κερδοφόρων γραμμών (δηλαδή σχεδόν όλων, πλην του άξονα Αθήνας-Θεσσαλονίκης).
Για τους Οικολόγους Πράσινους, ο ακρωτηριασμός του δικτύου αποτελεί «κόκκινη γραμμή»: θεωρούμε ότι η εξυγίανση του ΟΣΕ περνάει από την αύξηση του μεταφορικού του έργου, την ολοκλήρωση των επενδύσεων και την αναδιοργάνωση του οργανισμού σε συνεργασία με δημόσιο σιδηρόδρομο άλλης ευρωπαϊκής χώρας. Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ έχει όριο την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και τις ανάγκες των πόλεων σε ελεύθερους χώρους.
Ταμείο Οικονομικής Σταθερότητας
Επιπλέον δανεισμός της ήδη υπερχρεωμένης χώρας μας, με υψηλά μάλιστα επιτόκια, προκειμένου να στηριχθούν οι τράπεζες που μπορούν να αντλούν κεφάλαια από την Ε.Κ.Τ. πολύ φθηνότερα, φαίνεται τουλάχιστον προβληματικός, αν όχι απαράδεκτος. Αν τελικά αποδειχθεί απαραίτητος, θα πρέπει οπωσδήποτε να συνδεθεί με υποχρεωτική «εκτροπή» των σχετικών κεφαλαίων προς την πραγματική οικονομία και τις απαραίτητες επενδύσεις για Πράσινη Στροφή στην Οικονομία.
Αδιανόητο είναι πάντως μια τέτοια συζήτηση να μη συνοδευθεί με δημόσια λογοδοσία και έλεγχο για τις μέχρι τώρα ενισχύσεις προς τις τράπεζες (ύψους 28 δις ευρώ τα τελευταία δύο χρόνια) και με δημόσια εξήγηση των λόγων που την κάνει ξανά απαραίτητη. Η σημερινή αδιαφάνεια προσβάλλει το δημόσιο αίσθημα, ιδιαίτερα όταν, σε περίοδο οδυνηρών περικοπών, οι τράπεζες αρνούνται ακόμα και να συμμορφωθούν με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις για την προστασία των καταναλωτών.
Στην αναγγελία της προσφυγής στο μηχανισμό του Δ.Ν.Τ. και της ευρωζώνης, ο πρωθυπουργός είχε μιλήσει για «Οδύσσεια του ελληνισμού» και για το στόχο της επιστροφής στην Ιθάκη. Στην ομηρική Οδύσσεια, όμως, οι σύντροφοι του Οδυσσέα χάθηκαν όλοι στη διαδρομή και η Ιθάκη υπήρξε τελικά μόνο για τον ίδιο.
Ας γνωρίζει λοιπόν ο πρωθυπουργός ότι, στην τωρινή Οδύσσεια, αναλώσιμος δικαιούται να είναι μόνο ο ίδιος και το πολιτικό σύστημα που εκπροσωπεί.
Παράλληλα, όμως ας θυμόμαστε και ότι ως κοινωνία ότι χρωστάμε στον εαυτό μας ριζικές τομές σε θέματα διαφάνειας, προσωπικής υπευθυνότητας, αμοιβαίας εμπιστοσύνης, συλλογικών αγαθών, προτύπων ευημερίας και κατανάλωσης. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι αλλαγές αυτές αποτελούν αναγκαίο όρο για να ξαναπάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΥΤΟ, ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.