ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: «ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ»
Να πάρουν πίσω τώρα όλα τα μέτρα
Ø Έξω από τη χώρα η τρόικα των οικονομικών δολοφόνων
Ø Στάση πληρωμών στους κερδοσκόπους-τοκογλύφους
Ø Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Εθνικοποίηση της ΔΕΗ
Ø Να μην περάσει το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα
Η χώρα οδηγείται σε ένα ασφυκτικό καθεστώς κατοχής. Καταργούνται όλες οι ιστορικές κατακτήσεις της εργαζόμενης κοινωνίας σε εργασιακές σχέσεις, κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατία. Επιχειρούν τη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου που έχει γίνει ποτέ σε βάρος του λαού.
§ Περικόπτουν περισσότερο από 3 μισθούς στις αποδοχές των εργαζομένων (μειώσεις 7% συν 3% στο εφεξής, κατάργηση δώρων, κλπ). Απελευθερώνουν τις απολύσεις. Καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις και γενικεύουν το καθεστώς ελαστικής, κακοπληρωμένης, ανασφαλούς και ανασφάλιστης εργασίας.
§ Συρρικνώνουν δραματικά το εισόδημα της εργαζόμενης οικογένειας και καταστρέφουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις διογκώνοντας την ακρίβεια, την άμεση κι έμμεση φορολογία.
§ Κατεδαφίζουν πλήρως το δημόσιο-κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Κανείς δεν ξέρει πότε και πόση σύνταξη θα πάρει και κυρίως, αν θα την πάρει. Κανείς και καμία δεν θα δουλεύει λιγότερο από 40 χρόνια και δεν θα συνταξιοδοτείται πριν τα 65.
§ Το ΔΝΤ διατάζει: «Πουλήστε τη ΔΕΗ!» ζητούν 17%-34% επιπλέον μετοχοποίηση, Μονάδες 3.000 MW απευθείας στους ιδιώτες. Διάσπαση της επιχείρησης σε τρεις θυγατρικές και πώληση του «φιλέτου» στους ιδιώτες.
Η πολιτική αυτή δεν σώζει τη χώρα από τη δημοσιονομική κρίση και τη χρεοκοπία: Το δημόσιο χρέος της χώρας ανέρχεται σε 298 δις €, δηλ. 124% του ΑΕΠ. Μετά την εφαρμογή των «μέτρων σταθερότητας» θα έχει σκαρφαλώσει στα 350 δις €, δηλ. 135% του ΑΕΠ!!!
Η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη και καταστροφική για το λαό και τη χώρα: Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, οι μειώσεις των μισθών, οι απολύσεις, η φορολογική αφαίμαξη, η καταστροφή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ο στραγγαλισμός της εγχώριας αγοράς θα οδηγήσουν σε μακροχρόνια ύφεση τουλάχιστον 10% και ανεργία 20%!! Μειώνοντας κι άλλο τα δημόσια έσοδα…
Η τρόικα και το ντόπιο πολιτικό τους προσωπικό δεν ενδιαφέρονται να ξεπεράσει την οικονομική κρίση η Ελλάδα, αλλά να προστατεύσουν το ευρώ, τους δανειστές και τα τοκογλυφικά κέρδη τους.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά υποχρέωση να αναγνωρίσουν και να αποπληρώσουν χρέη, που αποτελούν προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας. Τα έχουν ήδη πληρώσει διπλά και τρίδιπλα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πρέπει να σπάσει ο φαύλος κύκλος του χρέους. Η έξοδος της χώρας από την ΟΝΕ και το ευρώ, η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών είναι προϋπόθεση για την άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής σε όφελος του λαού και του τόπου.
Η τριπλή κατοχή της χώρας βάζει το συνδικαλιστικό κίνημα μπροστά σε νέες ευθύνες. Η αναδιανομή του πλούτου σε όφελος των εργαζομένων είναι όρος για την αναζωογόνηση της οικονομίας. Η αποτροπή του εργασιακού μεσαίωνα είναι όρος για τη ζωή των εργαζομένων.
Πρώτος και Κύριος λόγος ύπαρξης των Σωματείων και του συνδικαλιστικού κινήματος είναι η διασφάλιση και διεκδίκηση του μισθού, η κατοχύρωση των ΣΣΕ. Χωρίς αυτά χάνουν κάθε λόγο ύπαρξης.
§ Αυξήσεις με βάση το πραγματικό κόστος ζωής, καμιά μείωση του μισθού και των δώρων.
§ Σταμάτημα εργολαβιών, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα.
Η ηλεκτρική ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η «απελευθερωμένη» αγορά δεν έφερε ούτε φθηνό ρεύμα, ούτε ανάπτυξη, ούτε επενδύσεις. Για να λειτουργήσει «ομαλά» απαιτεί σήμερα, μέσα σε αυτή την κρίση, αυξήσεις 50%-105% στην τιμή της Kwh!! Ήταν και είναι το όχημα για τη διάλυση της επιχείρησης του ελληνικού λαού!
Οι εργαζόμενοί της βλέπουν τη ΔΕΗ να κομματιάζεται, το ασφαλιστικό τους να χάνεται, το μισθό τους να πετσοκόβεται, την εργασιακή τους σχέση να υπονομεύεται, τη θέση εργασίας τους να τίθεται υπό αμφισβήτηση. Δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχτούν τη συνέχιση αυτής της αδιέξοδης και καταστροφικής πολιτικής.
Οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα στη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας πρέπει να αντιπαραθέσουν την μοναδική λύση που εξυπηρετεί τις ανάγκες τους και τα συμφέροντα του λαού και του τόπου. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την Επανεθνικοποίηση του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας σε μία 100% δημόσια επιχείρηση με αποκλειστικότητα σε Παραγωγή, Μεταφορά, Διανομή ηλεκτρικής ενέργειας. Μια ΔΕΗ ενιαία, καθετοποιημένη, αμιγώς κρατική που θα λειτουργεί με στόχο την ευημερία του λαού και την ανάπτυξη του τόπου. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί να εγγυηθεί φθηνό ρεύμα για το λαό, στρατηγική στήριξη της εθνικής παραγωγής, αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας με σεβασμό στο περιβάλλον, θέσεις εργασίας με δικαιώματα σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Η επίσημη αποτίμηση των παγίων της ΔΕΗ Α.Ε. είναι σήμερα 13,2 δις €. Η ενσωματωμένη σε αυτά ασφαλιστική περιουσία των εργαζομένων της είναι 11,9 δις €. Αν η πλειοψηφία των μετοχών ή οι Μονάδες Παραγωγής ξεπουληθούν στους ιδιώτες, χάνεται κι η τελευταία ανάμνηση αυτής της περιουσίας. Η πάλη για Εθνικοποίηση της ΔΕΗ και η ασφαλιστική περιουσία μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Όσοι συνεχίζουν να αποδέχονται «καλές και κακές απελευθερώσεις», όσοι μιλούν για «εξαιρέσεις» εξαπατούν συνειδητά τους εργαζόμενους. Είναι εξίσου συνένοχοι με αυτούς που το 1999 διέλυσαν το ασφαλιστικό μας για να ανοίξει ο δρόμος της «απελευθέρωσης» και των μετοχοποιήσεων. Ο εγκλωβισμός των αγώνων στο αδιέξοδο της «εξαίρεσης», τους υπονομεύει ανοικτά, εξασφαλίζει την ήττα τους. Κανένας νόμος, κανένα άρθρο και καμία κυβέρνηση δεν μας εξαίρεσε από την αύξηση των ορίων, τη μείωση των συντάξεων, την υποβάθμιση των υγειονομικών παροχών, τη συγχώνευση του ΟΑΠ.
Η ζωή απέδειξε ότι η υπεράσπιση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης έχει αποτέλεσμα μόνο στη βάση του κοινού αγώνα των εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για κατοχύρωση των ασφαλιστικών κατακτήσεων και εξίσωση παροχών προς τα πάνω.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι ανάγκες μας πρέπει να εκφραστούν με Αγώνες. Πολύμορφους, μαζικούς, μαχητικούς Αγώνες κι Απεργίες για: Την απαλλαγή της χώρας από το φαύλο κύκλο του χρέους και την παραγωγική της ανασυγκρότηση, την εθνικοποίηση της ΔΕΗ και την ανάπτυξη του ηλεκτρενεργειακού τομέα, τη στήριξη των εργασιακών δικαιωμάτων και του λαϊκού εισοδήματος, την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, την κατοχύρωση κι επέκταση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Είναι αγωνιστικά αιτήματα που απαντούν στις ανάγκες μας και συσπειρώνουν τους εργαζόμενους. Που συγκινούν όλους τους εργαζόμενους της χώρας. Που δένονται με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, που εξασφαλίζουν Ενότητα, Δύναμη και Αποτέλεσμα. Αυτοί οι αγώνες δεν πάνε ποτέ χαμένοι!
Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, στη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας μπορούν και πρέπει να μπουν μπροστά! Να ανοίξουμε το δρόμο για κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων ενάντια στις πολιτικές που μας συνθλίβουν, για ένα εξασφαλίσουμε τη ζωή μας και το μέλλον της χώρας μας.