της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Από μικρή ηλικία είχα μία σχέση αγάπης και στοργής με τα ταξίδια. Σε χρόνο ρεκόρ συγκέντρωνα δύο ρούχα και ήμουνα στην πόρτα έτοιμη να δω, να γνωρίσω και κυρίως να ανακαλύψω καινούργιους τόπους και καινούργιες καταστάσεις.
Με την ελπίδα ότι θα ζήσω από κοντά λίγα από τα θαύματα, θα γευτώ την ιδιαίτερη κουζίνα και φυσικά θα ακούσω καινούργιες μελωδίες. Θα επισκεφτώ αρχαιολογικούς χώρους και θα ''πάρω'' λίγα μυστικά. Δεν διακατέχομαι από την αγωνία να αγοράσω και να συμπληρώσω με καινούργιες γκαρνταρόμπες τα ήδη φορτωμένα ντουλάπια μου. Αν θα προκύψει καλός ειδάλλως τα ψώνια δεν αποτέλεσαν ποτέ το κίνητρό μου να επισκεφτώ μία ξένη χώρα. Από τα 17 μου, ο πατέρας μου μου επέτρεψε να κάνω πολυήμερα ταξίδια και στα 20 μου πήγα 3 εβδομάδες στην Δρέσδη. Ταξίδεψα με το τραίνο μόνη μου και μάλιστα έκοψα και δύο ημέρες στην Λειψία. Στα 23 πρωτοείδα την Ελλάδα και στα 25 πλέον είχα αλωνίσει όλη την Ρουμανία. Στα 27 μου πήγα πρώτη φορά στο Παρίσι και από τότε και μέχρι σήμερα παραμένει η αγαπημένη μου πόλη και την επισκέπτομαι τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Σιγά, σιγά μεγάλωσα και φυσικά και οι αποστάσεις που έπαιρνα από την Ελλάδα για τα ταξίδια μου. Το αποτέλεσμα είναι ότι στην Ευρώπη μου έχουνε μείνει 3-4 χώρες που δεν έχω επισκεφτεί και έχω φτάσει σε σχεδόν όλους τους ηπείρους στον κόσμο. Ακόμα διψάω να γνωρίσω καινούργιους πολιτισμούς και να δω καινούργιους λαούς με την παράδοση και την ιστορία τους.
Ταξιδιώτης ή τουρίστας; Τι είναι πιο σωστό για κάποιον που έχει την περιπέτεια στο αίμα του; Όλοι κάνουνε ταξίδια. Εντός η εκτός μιας επικράτειας. Με η χωρίς αποσκευές. Με ή χωρίς συγκεκριμένο σκοπό. Οι ταξιδιώτες πριν να ξεκινήσουν ψάχνονται, φτάνοντας επιλέγουν και κυρίως ακολουθούν κάποιες αόρατες γραμμές ''ψυχαγωγίας'' στους προορισμούς τους. Φεύγοντας παίρνουν μαζί τους αξέχαστε αναμνήσεις. Αυτή είναι η ομορφιά ενός ταξιδιού!. Πολιτισμός, ιστορία, παράδοση και ψυχαγωγία. Στοιχεία που τους γεμίζουν και που δικαιολογούν τους ψυχικούς, οικονομικούς και κυρίως σωματικούς κόπους που καταβάλουνε στα ταξίδια τους. Δίπλα τους υπάρχουν οι τουρίστες. Αυτοί κάνουν μόνο τουρισμό. Ο τουρισμός είναι ένας πολύ διαδεδομένος τρόπος ψυχαγωγίας, ειδικά στον Δυτικό Κόσμο ενώ παράλληλα αποτελεί μια πολύ μεγάλη βιομηχανία και σημαντικότατη πηγή εσόδων για παραδοσιακά τουριστικές χώρες όπως την Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και την Ελλάδα. Πρόσφατα χάρη στην μεγάλη μείωση του κόστους ταξιδιού και της πτώσης του Τείχους, υπάρχουν ανερχόμενοι τουριστικοί προορισμοί όπως Τσεχία, Ουγγαρία, Κροατία, Τουρκία, Αίγυπτος, που προσελκύουν κάθε χρόνο και περισσότερους τουρίστες με όπλο τις χαμηλές τιμές και την καλή εξυπηρέτηση. Θρησκευτικό, παραδοσιακό, ιστορικό, θεραπευτικό (ιαματικό). Ήρθαν, είδαν και απήλθαν χωρίς να συγκρατήσουνε ,στο μυαλό τους κάτι από τον τόπο αλλά μόνο για τον σκοπό . Αυτοί που συμπληρώνουν στο προσωπικό τους χάρτη την καινούργια ΄΄ κατάκτηση ΄΄ τους αλλά σε λίγες ημέρες δεν θυμούνται παρά μόνο αυτά που απέκτησαν( αγοράσανε) και σχεδόν τίποτα από αυτά που είδαν την ιστορία και την παράδοση, το χρώμα και την μουσική της χώρας που επισκεφτήκαν.
Αυτά σκέφτομαι όταν βλέπω στο Face book πολλές φωτογραφίες χωρίς σχόλιο .Όταν θυμάμαι ότι πάντα στις παρέες των ομαδικών ταξιδιών μερικοί αναλύονται με φωτογραφίες συνέχεια δίχως να χαρούνε αυτά που βλέπαμε. Ούτε να ακούσουνε και ούτε να νοιώσουνε την ιδιαίτερη μυρωδιά των ταξιδιών. Μετά, στα σπίτια τους, θα βλέπανε χωρίς να θυμηθούνε τι έκαναν εκείνη την στιγμή και πως γνώρισαν την καινούργια χώρα. Φωτογραφίες μπορείς να δεις και στο σπίτι σου χωρίς να έχεις κουνηθεί από το σκαμνί σου αλλά πότε θα νοιώσεις την μαγεία του πραγματικού ταξιδιού;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.