Η μεθυσμένη γυναίκα η αλλιώς Le buveuse d'absinth
Γράφτηκε από την ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Η κατανάλωση αποκλειστικά από γυναίκες ενός απαγορευμένου αλκοολούχου ποτού (γίνεται με αψίνθιο (αρτεμισία) και άλλα βότανα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά χρόνια για τους ζωγράφους.
Ξεχωρίζουν τα έργα των Pablo Picasso 1901, Ε.Degas 1876, Félicien Rops1865, Ed.Manet 1859, Leon Spilliaert 1907 και φυσικά πολλών άγνωστων καλλιτεχνών. Τα βυθισμένα στο ψεύτικο κόσμο του ποτού γυναικεία πρόσωπα ήταν όμορφα (Ed.Manet) ή κακάσχημα και αποκρουστικά (Pablo Picasso) κάνοντας όμως μοναδικά, αυτά τα έργα, στο κόσμο
Το ποτό είναι επίσης γνωστό ως La Fee verte (η πράσινη νεράιδα) επειδή προκαλούσε φαντασιώσεις. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ήταν πολύ δημοφιλές στην κεντρική Ευρώπη, αν και τελικά απαγορεύτηκε. Τώρα η αληθινή αψέντι είναι νόμιμη και υπάρχουν πολλά τελετουργικά γύρω από την παραγωγή της. Το γλυκάνισο και ο μάραθος , τα βότανα. που του ΄΄ δανείζουν ΄΄ την γεύση του προσθέτουν και την λεύκανση σε επαφή με το νερό (louche από την καταβύθιση των φυτικών αιθέριων ελαίων).Μερικοί προσθέτουν γλυκόριζα. Το χλωμό-πράσινο χρώμα των τυπικών υψηλής ποιότητας αψέντι οφείλεται στην χλωροφύλλη των φυσικών βοτάνων. Η ζάχαρη χρησιμοποιείται παραδοσιακά μόνο για να εξισορροπήσει την πικρή γεύση της
Το θέαμα μοναχικής μεθυσμένης γυναίκας, κάπου σε ένα μπαρ δεν είναι πάντα αποκρουστική. Δεν έχει σημασία τι πίνει αλλά το ότι είναι μόνη της. Παροδική ή συστηματική η κατανάλωση ποτού, στα πλαίσια κάποιας συναισθηματικής φόρτισης, δικαιολογείται εν μέρει. Προκαλεί ερωτηματικά και έχει λίγες απαντήσεις. Πώς εκτροχιάστηκε τόσο εύκολα μία ψυχή; Κάτι που επιτρέπεται άνετα στον άντρα είναι κατακριτέο στην γυναίκα! Τι την έκανε να ξεπεράσει τα όρια, πόση απογοήτευση η δυστυχία το προκάλεσε αυτό; Πως τολμάει και εκτίθεται έτσι; Τι την έκανε να ξεπεράσει τα όρια αντοχής της; Πως έχασε τον αυτοέλεγχο της; Βλέποντας την σε κατακλύζει η θλίψη αλλά όχι η απόρριψη. Όλα είναι στο πρόγραμμα της ζωής !
Βιώνουμε την ισότητα των δύο φύλων όμως διαφέρει η στάση μας απέναντι σε μία μοναχική μεθυσμένη γυναίκα. Σεβόμαστε την στιγμή αλλά την κατακρίνουμε αμέσως; Το ποτό δεν της δίνει λύσεις ,για τα προβλήματα της, αλλά είναι επιλογή της. Σε μία γυναίκα , που την κυριεύει το ποτό ,σκεφτόμαστε αμέσως την διάσταση της μητρότητας και όχι του πόνου της. Σε έναν μεθυσμένο άντρα δεν μας ανησυχεί η εικόνα του κακού παραδείγματος ως πατέρας. Για τι επιβάλλεται σε μία γυναίκα να δρα υπεύθυνα; Πως τολμάει να καταστρέφει το πρότυπο της μάνας; Θλίβομαι όταν αντικρίζω μεθυσμένους ανθρώπους αλλά δεν τους διαχωρίζω σε καλούς ή κακούς. Έχουν το ίδιο δικαίωμα στην δυστυχία.
Έχουν επίσης δικαίωμα στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Αρκεί να τους αρέσει και να μην καταστρέφουν την ζωή τους και των γύρω τους. Αναζητούν έναν άλλο φανταστικό ,εξωπραγματικό κόσμο .Θέλουν να ξεχάσουν την σκληρή πραγματικότητα .Με το ποτό εύκολα θα ξεχάσουν τα βάσανά τους. Μετά όταν θα ξυπνήσουν ;Άλλο ο μπεκρής(μάγκας και νταής) και άλλο η μπεκρού! Ανθρώπινα τα λάθη. Μία γυναίκα ,όσα βάσανα και να τραβάει ,δεν πρέπει να είναι επιρρεπής στο ποτό και να εκτίθεται δημόσια. Δεν επιτρέπεται να δείξει αδυναμία δημόσια. Σπίτι της ας κάνει όσα μεθύσια θέλει!. Δεν κάνει να χαλάσει την εικόνα της ήσυχης και ενάρετης γυναίκας!
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.