Ο Ελληναράς (Homo Ellinarus Cafrus)
Γράφτηκε από την ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥτης Ευγενίας Ηλιοπούλου
· Θεωρεί αυτονόητο τον σεβασμό σου αλλά ο ίδιος σου το στερεί. Μπαίνει πριν από εσένα στο ασανσέρ μόλις ανοίγεις την πόρτα.
Περνάει θριαμβευτικά μπροστά σου ξεχνώντας να πει ευχαριστώ θεωρώντας αυτονόητο να του κρατάς την πόρτα
· Μεγαλόφωνα (για να τον ακούσουν και οι δικοί του)ρωτά τον γιατρό αν τον χρειάζεται για να θεραπεύσει σωστά τον άρρωστό ενώ στερείται γνώσεων .Δηλώνει μετά ότι ΄΄ τα είπανε ΄΄ με τον γιατρό και αναφωνεί ΄΄ τον σώσαμε ΄΄!
· Ακολουθεί τον πιο ηλίθιο άτομο για ηγέτη (φτάνει να είναι πλούσιος και διάσημος) απλώς επειδή πληροί τις προϋποθέσεις να αναρριχηθεί κοινωνικά. Με τέτοιο πρότυπο στο μυαλό και στην ψυχή του δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα ανθρωπάκια και τον απλό κοσμάκη.
· Μόλις δεν κάνεις αυτό που θέλει και ΄΄ εδώ και τώρα ΄΄ επειδή βιάζεται ανεβάζει τα ντεσιμπέλ, αμφισβητεί τις αρμοδιότητες σου και ανακαλύπτει ότι η μόνη λύση στο πρόβλημα είναι η απειλή (θα πάω στα κανάλια) ή θα απευθυνθεί στον προϊστάμενο σου αφού εσύ είσαι ανάξιος να τον εξυπηρετήσεις.
· Δεν κρατεί τα προσχήματα. Δεν λέει μπανάλ πράγματα όπως καλημέρα ή καλησπέρα, μπαίνει κατευθείαν στο ψητό. Ζητάει και σου φωνάζει στο διάδρομο της κλινικής σαν να είσαι ο μικρός της παρέας. Μόλις του υπενθυμίζεις την ιδιότητα και την θέση που κατέχεις και τονίζεις ότι πρέπει να τηρήσει την διαδικασία (εισιτήριο η ραντεβού στα Εξωτερικά ιατρεία κάτι δηλαδή που κάνουν όλοι οι άλλοι οι ασθενείς) σε βρίζει και σε απειλεί ότι θα σε μηνύσει και εσύ θα είσαι ο υπεύθυνος αν θα πεθάνει. Η δε φράση ΄΄ εγώ σε πληρώνω ΄΄ ή ΄΄θα σε πετάξω έξω από το νοσοκομείο ΄΄ όταν απευθύνεσαι σε κάποιον που παλεύει να σώσει τον ασθενή σου θυμίζει θέατρο του παραλόγου. Πως μπορείς να ζητάς βοήθεια από κάποιον που δεν σέβεσαι και τον βρίζεις και τον απαξιείς ;
· Όποτε θέλει κατηγορεί το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ότι υπολειτουργεί και ΄΄ τα παίρνει ΄΄ ενώ ο ίδιος είναι λαμόγιο και τεμπέλης
· Περηφανεύεται πως ζει στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου και κάνει τα αδύνατα δυνατά για να την ασχημύνει. Τα αποτσίγαρα του γεμίζουν τον διάδρομο και η μυρωδιά του ιδρώτα του σε κάνει να λιποθυμήσεις ,όταν περνά από δίπλα σου, αλλά σου σχολιάζει την καθαριότητα της κλινικής. Όλα του μυρίζουν και όλα τον ενοχλούν.
· Αλλάζει συμπεριφορά ανάλογα με τα συμφέροντα του. Τον τσαμπουκά τον έχει στο τσεπάκι και όποτε βρίσκει το κατάλληλο έδαφος το βάζει σε εφαρμογή. Θα είναι ευγενικός μόνο με τον διευθυντή και απαξιεί τον ειδικευόμενο τον οποίο αποκαλεί αγοράκι ή κοριτσάκι. Θεωρεί αυτονόητη την εξυπηρέτηση του ξεχνώντας ότι στην κλινική υπάρχουν και άλλοι ασθενείς. Δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούν με κάποιον άλλο επειδή αυτός προηγείται στα πάντα.
Είναι αυτός που χάρη σου κάνει που υπάρχει και πρέπει να ευχαριστήσεις τον Θεό που γεννήθηκε και μεγαλουργεί. Πολλά είναι τα παραδείγματα για τον Ελληναρά αλλά το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτό το είδος αντί να είναι υπό εξαφάνιση ευδοκιμεί, αναπαράγεται με απίστευτους γοργούς ρυθμούς και αποτελεί πρότυπο για την νέα γενιά.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.