της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Όλες οι θρησκείες είναι αληθινές, όσο και αν εναντιώνονται η μία στην άλλη. Πρόκειται για διαφορετικά σύμβολα της ίδιας πραγματικότητας.
Σαν μία ίδια φράση ειπωμένη σε διαφορετικές γλώσσες .Με αποτέλεσμα να μην καταλάβουν οι μεν τους δε. ,αν και λένε το ίδιο πράγμα, (Φ.Πεσόα-Η ώρα του διαβόλου)
Από το πρωί οι καμπάνες χτυπούσανε χαρμόσυνα και ρυθμικά ξεσηκώνοντας τους πιστούς. Η μεγάλη γιορτή της Θεοτόκου. .Οι γιαγιάδες και οι παππούδες ήταν ήδη μέσα ,μπροστά στις εικόνες, και λέγανε τα δικά τους .Περιγράφανε τα βάσανα τους , ζητώντας την χάρη της για την επίλυση των . Οι δύο ψάλτης ,δύο γυναίκες και ο παπάς έφεραν σε πέρας με μεγάλη επιτυχία την λειτουργία και τα μεγάφωνα ξύπνησαν και τους πιο υπναράδες του χωριού. Ο Πάρνωνας και η πράσινη βουνοπλαγιά ,ο αιώνιος μάρτυρας της ιστορίας του τόπου, καμάρωνε σιωπηλά τα γεγονότα και η γιορτινή ατμόσφαιρα εξέπεμπε μία ατελείωτη ηρεμία και γαλήνη.
Οι νέοι είχαν κάνει άλλες επιλογές. Η παραλία γέμισε από τις φωνές των παιδιών και των παραθεριστών. Ανθρώπων που δεν είχαν καμία διάθεση να χάσουν μία ημέρα για να εξασκήσουν τα θρησκευτικά τους πιστεύω. Ο παφλασμός των κυμάτων συνόδευε αρμονικά την φασαρία. Τα τραπέζια της καφετέριας του Κοσμά ήταν γεμάτα και η μουσική ολοκλήρωνε την εικόνα των καλοκαιρινών διακοπών. Κανένας δεν έπληττε όλοι ήταν χαλαροί και ήρεμα περίμεναν να συμπληρωθούν οι ώρες για το εύγευστο μεσημεριανό .Οι δύο κοντινές ταβέρνες περίμεναν με υπομονή και με πλούσιο μενού τους πεινασμένους. Το απόγευμα οι ξέγνοιαστοι παραθεριστές ξαναγύρισαν στην παραλία. Μερικοί κάθισαν μέχρι αργά. Οι βιαστικοί πήγαν στα σπίτια τους για να προλάβουν να σουλουπωθούν και να επισκεφτούν τους εορτάζοντας. Φορτωμένοι με δώρα και ποτά ,χαμογελαστοί και σίγουροι ότι θα περάσουν καλά. Η οικογενειακή ατμόσφαιρα της παραλίας, οι φιλίες που δένανε για χρόνια τους ντόπιους με τους ξένους επισκέπτες και η σιγουριά ότι τίποτα κακό δεν μπορεί να συμβεί δικαιολογούν απόλυτα την επιλογή ,χρόνια τώρα, της συγκεκριμένης τοποθεσίας από τους χιλιάδες επισκέπτες της. Μου έκανε πολύ καλή εντύπωση όχι μόνο το γέλιο και τα φιλικά πειράγματα ανάμεσα τους αλλά και το ότι τα περισσότερα αυτοκίνητα ήταν παρκαρισμένα με ανοικτά παράθυρα. Ποιός θα τολμούσε να το κάνει αυτό στην Αθήνα; Επίσης όταν στο σούρουπο είδα μία οικογένεια συγκεντρωμένη γύρω από τον άρρωστο παππού του έκαναν βόλτα με το αναπηρικό αμαξίδειο του. Το βράδυ μαζεμένοι γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι ολοκληρώσαμε την επίσκεψη μας δοκιμάζοντας τα καλούλια του τόπου και την παραδοσιακή μαγειρική .
Η γιορτή της Παναγιάς συγκέντρωσε πλήθος κόσμο στα Πούλιθρα. Στην όμορφη, ηλιόλουστη και φιλήσυχη παραλία της. Ντόπιοι και ξένοι ,θρησκευόμενοι και άθρησκοι εθισμένοι στην πανέμορφη ελληνική φύση, ερωτευμένοι με τον απόλυτο συνδυασμό θάλασσα-βουνό.Έτοιμοι να ενδώσουν στους πειρασμούς της καρδιάς και της κοιλιάς. Μία μικρή όαση 500 κατοίκων στην Αρκαδία, κοντά στο Λεωνίδιο..Αποφασισμένοι να μην ξεχωρίσουν τα χωράφια τους ανάλογα με την πίστη τους στο θεό αλλά να ενωθούν για να θαυμάσουν και να χαρούνε την αθάνατη ελληνική ομορφιά.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.