της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Τώρα έχεις την ζωή κάτι πρέπει να κάνεις αλλιώς η ζωή περνά και όλα θα τα χάσεις
Η ζωή είναι γλυκιά και αξίζει να την ζήσεις. Τα καλά και τα δύσκολα την κάνουν ένα μαγευτικό μείγμα που καλούμαστε να το βιώσουμε.Μερικοί είναι βιαστικοί άλλοι πάν αργά για να απολαύσουνε περισσότερα. ¨Όλοι μας, λίγο ή πολύ, κάνουμε όνειρα για μας και για τα αγαπημένα πρόσωπα μας. ¨Όνειρα γεμάτα αισιοδοξία και θετική έκβαση. Στα όνειρα μας όλα είναι καλά και ρόδινα άσχετα αν ξέρουμε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Φυσικά δεν ήμαστε έξυπνοι και δεν ξέρουμε πολλά. Ούτε συμβόλαια υπογράφουμε. Πως θα πορευτούμε, πότε θα ηρεμήσουμε από τα διάφορα οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα μας; Πώς θα αποφύγουμε τα δύσκολα σημεία της πορείας μας στον χρόνο; Πώς θα βγούμε αλώβητοι από το βασανιστικό αγώνα της καθημερινότητας; Θα δράσουμε ή θα αφεθούμε στην μοίρα και την άδικη κοινωνία; Το κόστος των επιλογών μας, μας βαραίνει αποκλειστικά. Θα προφυλαχτούμε ή θα βγούμε στους δρόμους; Συνήθως λίγοι παίρνουν το ρίσκο και οι περισσότεροι δεν τολμάνε αφήνοντας την ζωή να περνά από δίπλα τους. Πιο γρήγορα ή πιο αργά ;Αυτό είναι ανάλογα με την πορεία μας στην ζωή και κυρίως με την συμμετοχή μας σε διάφορες δραστηριότητες. Το μόνο σίγουρο είναι ότιέτσι όπως κάποτε εμφανιστήκαμε κάποτε θα φύγουμε από αυτό το μάταιο κόσμο..
¨Όλες αυτές οι σκέψεις προέκυψαν όταν, μετά από μία βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, όπου συγκέντρωσα μορφασμούς και έντονη νευρικότητα για ταπεινές καθημερινές δραστηριότητες. Από το τίποτα προέκυψε αγένεια, βρισίδι και όρεξη για καυγά. Μία ερώτηση κάνεις και αντί να σου απαντήσουν μόνο που δεν σε δέρνουν. Η τρίχα γίνεται τριχιά και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Στην Θράκη λέμε ΄ άπλωσες το ζωνάρι σου΄΄ μία φράση που σχετίζεται με τέτοιες καταστάσεις. Όταν κάποιος έχει πολλά νεύρα και δεν μπορεί να μαλώσει απλώνει το μακρύ ζωνάρι του (συνήθως 1,5 μέτρα) στο δρόμο και περιμένει. Όλο και κάποιος θα περάσεις και έτσι θα έχει το πρόσχημα για καυγά και για εκτόνωση και όποιον πάρει ο Χάρος. Οι Έλληνες έχουν όμως ένα μεγάλο καλό. Μόλις ξεθυμάνει η οργή και ο θυμός τους εξανεμίζεται γίνονται καλοί και ευγενικοί. Θυμούνται ξαφνικά ότι και τρόπους έχουν αλλά και ήθος. Μπόρα ήταν και πέρασε.
Το μέλλον μας δεν είναι ρόδινο και ούτε ανθηρό αλλά εμείς το καθορίζουμε!. Μας πλάκωσε η απαισιοδοξία και η μοιρτολατρεία.Βυθιστήκαμε στην γκρίνια και στην κακομοιριά. Η οικονομική κρίση μας έχει σφραγίσει βαθειά ,είτε μας αρέσει είτε όχι, και έχει επηρεάσει οριστικά τους τρόπους και την κοινωνική μας συμπεριφορά. Κρίνουμε πρόχειρα και ορμάμε εύκολα επειδή τίποτα δεν μας αρέσει. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Γίναμε πικραμένοι, δύσπιστοι και καχύποπτοι. Μόλις ακούμε ότι επαγγέλλεται κάποιος πολιτικός βλέπουμε μίζες και διαφθορά. Μόλις αντικρίζουμε ένα αντικείμενο αξίας υπολογίζουμε πως και με ποιά μέσα ανήθικα αποκτήθηκε. Κανείς, στα μάτια μας , δεν είναι τίμιος και άξιος! Στο μυαλό πολλών ακόμα και ο Θεός είχε κάποιο συμφέρων για να πλάσει το μάταιο τούτο κόσμο.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.