Το βουητό η αλλιώς το κοσμοπολίτικο Cancun
Γράφτηκε από την ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Το Cancun είναι ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά θέρετρα του Μεξικού. Στην στενή λουρίδα γης ,
που ενισχύθηκε από τόνους άμμου, ώστε να αξιοποιηθεί ως τουριστικό προορισμό, ανάμεσα στην λιμνοθάλασσα και την Καραϊβική θάλασσα υπάρχει μία συστάδα από πεντάστερα και λουξ ξενοδοχεία για εκλεκτή και χλιδάτη πελατεία. Το 1970 το κράτος πήρε απόφαση ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος αξιοποίησης της στενής λουρίδας του ,κατά τα άλλα, άχαρου, γεωγραφικού χώρου. Κτίστηκαν τεράστια ξενοδοχεία και αμέτρητα πάρκα και γήπεδα γκολφ για τους τουρίστες και όχι για τους ντόπιους. Ο απλώς και τίμιος πλην φτωχός τουρίστας ουδεμία σχέση έχει με αυτό το μέρος. Τα τουριστικά προγράμματα που προσφέρονται εδώ συμπεριλαμβάνουν εξυπηρέτηση ,επί 24ωρη βάση, για τα πάντα. Τα ξενοδοχεία είναι άτυπα φρούρια στα οποία δεν μπαίνεις παρά αν είσαι ο εκλεκτός του Θεού. Το έζησα όταν τρέχοντας να βρω κάποια φάρμακα ,για την παρέα μου, αντιμετώπισα μόνο περιφρόνηση και απαγόρευση εισόδου άσχετα αν δήλωσα γιατρός και τόνισα ότι ήταν έκτακτη ανάγκη. Η δικαιολογία ήταν ότι το φαρμακείο του ξενοδοχείου ήταν μόνο για τους πελάτες και δεν υπήρχε λόγος να μπω επειδή δεν ανήκα στο κλειστό κλαμπ των πελατών. Έκτος από μία μικρή βόλτα στο Τσιτσεν Ίτζα ,έναν από τα πλουσιότερους και σημαντικότερους χώρους του πολιτισμού των Μάγιας ,δεν έχεις τι άλλο να κάνεις εδώ. Θα περάσεις ώρες ατέλειωτες να λιάζεσαι στον ήλιο και να καταναλώσεις αμέτρητες ποσότητες τεκίλα. Οι δυνατοί άνεμοι θυμίζουν λίγο την Σέριφο και την Μύκονο αλλά στο χειρότερο.
Η επαφή μου με την τουρκουάζ Καραϊβική ήταν συναρπαστική. Η άμμος στην ειδυλλιακή παραλία ,ήταν τόσο χρυσή και λεπτή που ήταν σαν να πατούσες σε λεπτό αλάτι που ο δυνατός άνεμος το σκορπάει απλόχερα στους πέντε δρόμους. Ελάχιστοι μπαίνανε στο νερό είτε επειδή φοβότανε το δυνατό κόμμα αλλά και επειδή ήταν ΄΄ διαβασμένοι ΄΄ .Ήξεραν ότι ποτέ δεν πρέπει να γυρίσεις την πλάτη σου στο κύμα. Το πότε θα σε φέρει τούμπα και θα πνιγείς δεν λέγεται. Τόλμησα ,άντεξα δεκάλεπτο ,και βγήκα τρέχοντας. Οι βουτιές συνεχίστηκαν στις, κατά τα άλλα, ρηχές πισίνες του ξενοδοχείου(1,35 μ) για τί δεν υπήρχε άλλη λύση με τα τριαντάρια που έδειχνε το θερμόμετρο. Το απόγευμα πήραν σειρά τα αξιοθέατα. Τα mall ήταν γεμάτα εκθέματα παραδοσιακής τέχνης αλλά και ακριβά και επώνυμα ρούχα, τσάντες και είδη σπορ. Πάρα πολλά κέντρα διασκέδασης για την ημέρα αλλά κυρίως για την νύχτα. Μόνο ένα μικρό μαγαζί για δίσκους.
Οι Μεξικανοί σου λένε ότι το κοσμοπολίτικο Κανκούν παρέχει τα πάντα στον ταξιδιώτη. Αμφιβάλλω αν ανάμεσα στους τουρίστες υπήρχαν πολλοί μεξικανοί. Ισχυρίζονται ότι χαλαρώνεις ενώ απολαμβάνεις το ποτό σου. Προφανώς αυτό δεν ισχύει για μένα. Έφυγα με τις χειρότερες εντυπώσεις. Το βράδυ αποδείχτηκε βασανιστικό για μένα. Ωραία τα σμαραγδένια νερά, πανέμορφη η χρυσή άμμος αλλά το βουητό της θάλασσας σε τρέλανε και ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός που ξεσήκωνε και πεθαμένους. Πως να χαλαρώσεις όταν δίπλα σου σαν να είχε ξεσπάσει θύελλα και τα κύματα ήταν δέκα μέτρα και βάλε; Το βουητό και ο δυνατός άνεμος, που ξεσηκώνει τα πάντα, σε κάνανε να παραπατάς. Δύο μαξιλάρια και δύο ωτασπίδες αποδείχτηκαν εντελώς άχρηστα μπροστά στην δύναμη της φύσης. Απόρεσα όταν μου είπαν ότι τους ντόπιους και τους ξένους δεν τους ενοχλεί .Το βουητό όχι μόνο ξεγνοιασιά δεν έφερνε αλλά μία τέτοια αναστάτωση που χρειάστηκα ημέρες για να συνέλθω.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.