της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Τα ψάρια και τα λεφτά τρώγονται φρέσκα (λαϊκή ρήση)
Από την ιταλική γλώσσα δανειστήκαμε την λέξη fresco (δροσερό, νωπό, φρέσκο, νωπογραφία) μας άρεσε πολύ και έκατσε
για τα καλά στην γλώσσα μας. Η χρήση αυτής της λέξης δεν περιορίζεται σε μία κατηγορία και επιτρέπει πολλές ερμηνείες.
Τα ψάρια και τα λεφτά τρώγονται φρέσκα! Όταν μιλάμε για τρόφιμα εννοούμε κάτι που δεν έχει υποστεί έντονη επεξεργασία, δεν έχει διατηρηθεί
για μεγάλο χρονικό διάστημα σε συνθήκες συντήρησης και υπονοούμε ότι δεν έχει αλλοιωθεί ούτε η σύστασή του και ούτε η υγιεινή του κατάσταση(φρέσκο ψάρι, τυρί, γάλα, γιαούρτι, αβγό).Για οικονομικούς λόγους παρερμηνεύεται η έννοια του φρέσκου! Έχουμε χάσει τα αυγά και τα καλάθια σε ότι αφορά στην κατηγοριοποίηση του φρέσκου(κάποτε 3 ημερών ,μετά 5 ημερών και τώρα 10 ) γάλακτος! Ούτως ή άλλως, ο όρος ήδη χρησιμοποιείται ελαφρώς καταχρηστικά, με την έννοια ότι το γάλα έχει αρμεχθεί τουλάχιστον δύο μέρες πριν φτάσει στο ράφι. Παρ’ όλα αυτά, αν η συσκευασία παραμείνει κλειστή μέσα στο ψυγείο, δεν χάνονται τα θρεπτικά συστατικά του. Σε ότι αφορά τα λεφτά εννοούμε κάτι που μπήκε ανέλπιστα εύκολα στην τσέπη μας και ίσως και δεν υπολογίζαμε ότι θα βελτιώσουν κάποιους δείκτες στην άχαρη ζωή μας! Easy comes easy goes! Όπως μπήκαν φρέσκα δεν θα προλάβουν να μπαγιατέψουν.
Φυσικά σε ότι αφορά τις ιδέες εννοούμε οπωσδήποτε κάτι που πρωτοεμφανίζεται σε μία ένωση θεμάτων. Όταν αποτυπώνονται ξεχωρίζουν αμέσως ακριβώς επειδή κανένας άλλος δεν το έχει καταφέρει! Το φρέσκο άτομο δεν σημαίνει υποχρεωτικά και νέος! Η αναφορά σε φρέσκα άτομα γίνεται για να ξεχωρίσουμε κάποιους, στο πλήθος των ανθρώπων, εννοώντας ότι είναι αναζωογονητικοί, καθαροί και δροσεροί. Το φρέσκος δεν σημαίνει υποχρεωτικά μοναδικός .Αύριο θα είναι κάποιος άλλος στην ίδια θέση. Η φρεσκάδα προσάπτει συνήθως και το τεκμήριο της αθωότητας. Φρέσκος ,ανόθευτος θα είναι έντιμος και αξιόλογος.
Στην πολιτική ζωή εμφανίζονται συχνά φρέσκα πρόσωπα. Άτομα που υπερθεματίζουν στο καινούργιο και ανόθευτο, στο πρωτοεμφανιζόμενο και απονήρευτο, στο γεμάτο με όρεξη για καινούργιες διαδρομές στρωμένες με αισιοδοξία και τιμιότητα !Αυτά είναι προσόντα που σπανίζουν στα παλιά πολιτικά άτομα που έχουν την τάση να κατσικοθούν σε μία καρέκλα με τις ίδιες σκουριασμένες ιδέες. Παριστάνουν τους φρέσκους αλλά στην ουσία είναι παλιοί. Η φρεσκάδα όμως για να διατηρηθεί χρειάζεται φροντίδα, προσοχή, ψυγείο ,μία ζωή γεμάτη δράση και εφικτά όνειρα. Οι φρέσκοι ΄΄χαλάνε΄΄ γρήγορα. Μάλλον δεν ξέρουν ότι το φρέσκο θα διατηρηθεί μόνο στο ψυγείο του ήθους, της δράσης και της αποτελεσματικότητάς .Χάνουν την φρεσκάδα τρέχοντας για τα χαλασμένα ψυγεία της ενημέρωσης, τα στασίδια ΜΜΕ ενώ δεν έχουν δείξει έργο. Ανησυχούν να μην χάσουν παράθυρο και σταθμό ραδιοφωνικό για να διαλαλήσουν το ΄΄φρέσκο΄΄ πολιτικό τους πρόσωπο. Ξεχνάνε φυσικά ότι η πολύ μεγάλη έκθεση τους στον ΄΄ ήλιο ΄΄ της δημοσιότητας θα τους ΄΄κάψει΄΄ Άλλωστε κρινόμαστε από τις πράξεις μας και όχι από την φρεσκάδα μας.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.