της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
<<να αγαπάς τον πλησίον σου, όπως τον εαυτό σου».
¨Ένας ταξιδιώτης ήταν άτυχος. Τον ληστέψανε ,τον ξεγυμνώσανε και τον αφήσανε μισοπεθαμένο στο δρόμο. Δύο άτομα τον προσπεράσανε αδιαφορώντας. Ο τρίτος ,ο Καλός Σαμαρείτης
τον λυπήθηκε. Περιποιήθηκε τα τραύματα του, τον ανέβασε πάνω στο γαϊδουράκι του. Τον μετέφερε σε ένα πανδοχείο όπου τον τάισε και πλήρωσε για να τον προσέξουνε για λίγες ημέρες. Το μήνυμα είναι σαφές. Θα σε σώσει μόνο κάποιος που θα σε νοιώσει και θα καταλάβει τις ανάγκες σου. Η αγάπη προς τον πλησίον είναι η σφραγίδα της γνησιότητας μας, η βασική προϋπόθεση της σωτηρίας μας.
Η υπάλληλος, στο κρύο προποτζίδικο, είχε πιάσει στασίδι κάτω από το κλιματιστικό. Προσπαθούσε να ζεσταθεί στα διαλείμματα εξυπηρέτησης των πελατών. Μέσα στην κρίση πολλοί άνθρωποι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην Θεά Τύχη. Νευρικοί βρίζανε ανάμεσα στα δόντια τους απαιτώντας άμεση εξυπηρέτηση. Μόνο ένας παρατήρησε ότι η κοπέλα έτρεμε. Από το κρύο. Μελαμψός, μάλλον ινδικής καταγωγής ,την κοίταξε προσεκτικά και την ρώτησε αν ήταν άρρωστη .Αυτή του ευχαρίστησε και του εξήγησε ότι ,μέσα στην βιασύνη της, το πρωί δεν είχε ντυθεί καλά. Ανεπαρκής αφού έξω η θερμοκρασία ήταν κάτω του μηδέν. Ο άνθρωπός δεν είπε τίποτα, μάζεψε το δελτίο του και έφυγε βιαστικά. Σε ένα τέταρτο ήρθε κρατώντας μία ολοκαίνουργια φανέλα βαμβακερή με μακριά μανίκια. Την έδωσε στην κοπέλα αρνούμενος κατηγορηματικά να πάρει λεφτά. Δύσπιστη αρνήθηκε το δώρο. Εξήγησε ότι στο κατάστημα με ρούχα όπου δουλεύει έκανε συνεννόηση με το αφεντικό του ότι αυτά που παίρνει για τον εαυτό του δεν τα πληρώνει. Σε λίγο η κοπέλα ,χαρούμενη, με το ζεστό ρούχο πάνω της, του ευχαρίστησε. Ήταν το ωραιότερο δώρο που πήρε ποτέ. Στην ζωή της. Κάποιος την σκέφτηκε και την βοήθησε. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που περνούν δύσκολα και δεν έχουνε πολλά. Να δώσουν. Αναρωτιέμαι ποιός άλλος θα έκανε αυτή την πράξη σε μια κοινωνία όπου οι περισσότεροι λειτουργούν εγωιστικά και μνησίκακα.
Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη έχει ουσία και βάρος τις ημέρες μας. Ο ταξιδιώτης (η Ελλάδα μας) είχε την ατυχία να τον ληστέψουν (υπερχρέωση) έμεινε άφραγκος(κρίση), γυμνός (χωρίς καμιά υποστήριξη) και μισοπεθαμένος( δουλεύουμε 242.οοο ώρες /χρόνο) στο δρόμο. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των τριών μνημονίων. Ο ένας ιερέας(Ε.Κ.), τον είδε, τον προσπέρασε. Κάποιος λευίτης αδιαφόρησε ( ΔΝΤ) και ο τρίτος ο Σαμαρείτης τον είδε και τον σπλαχνίστηκε. Εμάς μας έχουν ληστέψει, μας έχουν ξεγυμνώσει και κοροϊδέψει και ΄΄οι φίλοι΄΄ μας αρνούνται να μας απλώσουν χέρι βοήθειας. Απέναντι μας έχουμε μία σταθερή και σαφέστατη αρνητική στάση της Ευρώπης. Που θα βρεθεί ο Καλός Σαμαρείτης; Σίγουρα δεν είναι ο Αρτέμης Σώρρας! . Θα μπορέσουμε μόνοι μας να σωθούμε;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.