της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Δυσεύρετα και μοναδικά ανόητα πλάσματα. Κυκλοφορούν κυρίως σε χλιδάτες συνοικίες, εκεί που δεν ξεχωρίζεις λόγω μυαλού. Προσέχουν την ομορφιά τους. Στολίζουν το κορμί τους με επώνυμα ρούχα και αξεσουάρ.
Τα περιφέρουν με στόμφο και καμαρώνουν την μοναδικότητά τους. Μπλουζάκι, γυαλιά ήλιου, ρολόι και παπούτσι. Τα φυσάν τα λεφτά ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να φανεί. Μόνο η ψυχή τους ξέρει τα γιαουρτάκια ,τα κουλούρια και τα τυποποιημένα μαγειρευτά που σερβίρουν στον εαυτό τους. Όταν ξεχνάνε ότι είναι γκουρμέ. Δεν καταθέτουν τα όπλα τους και ας ψωμολυσσάνε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα τους είναι οι διακοπές. Δεν έχουν λεφτά για Μύκονο ή Σαντορίνη αλλά δεν μπορούν και να αφήσουν τον χρόνο ανεκμετάλλευτο. Ανακαλύπτουν τις ρίζες τους και την λατρεία που έχουν για μία φτωχή πλην δοξασμένη ιστορικά περιοχή. Οσοσδήποτε υφίσταται και μία πολύ μακρινή αλλά σταθερή συγγένεια με κάποιον σπουδαίο άντρα. Στην σκιά του θα στήσουν την προσωπικότητά τους. Δουλεύουν αλλά τις περισσότερες φορές δεν δίνουν πληροφορίες. Για τον χώρο εργασίας τους επειδή ντρέπονται. Το σαφώς κατώτερο των ικανοτήτων τους επίπεδο. Περιφέρονται σε γνωστά μπαράκια και είναι μόνιμα κρεμασμένοι .Στα μανταλάκια της κακής ή καλής επικαιρότητας. Ψοφάνε για μία φωτογραφία στα κακόγουστα σκανδαλιάρικα περιοδικά.
Τα βλήματα κυκλοφορούν σε πολλά μέρη αλλά είναι μοναχικά(δύσκολα να τους κάνεις φίλους) και ανάλογα με τις περιστάσεις μπαίνουν σε μία παρέα. Τα ασυνόδευτα βλήματα αρχίζουν και πληθαίνουν στις συνοικίες μας. Περπατούν πλέον και στα Πατήσια ή στο Περιστέρι αναζητώντας τα πλήθη. Να τραβήξουν την προσοχή. Σκορπάνε ηλιθιότητα και χάρη γεμάτοι φούμαρα και ναρκισσιστικά πρότυπα.¨ Έναν έκανε η μανούλα τους και δεν προβλέπεται, στο επόμενο αιώνα, να ξαναγεννηθεί άλλος. Έχουν εξελιγμένες γνώσεις, που δεν ξεχνάν πότε να τις εκθέσουν. Είτε είναι στην οθόνη των τηλεοράσεων είτε στο περίπτερο για τσιγάρα. Είτε στο καφενείο της πλατείας είτε στην Βουλή αγορεύουν ακούραστα και περιμένουν. Την αναγνώριση τους. Ζουν και δρουν δίπλα μας άφοβα και δυναμικά. Δεν ενοχλούν αλλά βλάπτουν σοβαρά την υγεία μας .Η κοινωνία τους ευνοεί αφού επέτρεψε την γέννηση και τον πολλαπλασιασμό τους. Δεν τους καταλαβαίνεις αμέσως επειδή σε εντυπωσιάζουν. Η ψεύτικη λάμψη της δημοσιότητας σε παρασύρει μέχρι που τους αναγνωρίζεις στο επόμενο δεκάλεπτο. Όταν τσεκάρεις τα λεγόμενα τους. Τα ασυνόδευτα βλήματα δεν βλάπτουν μόνο τον εαυτό τους αλλά και εμάς. Έχουν απρόβλεπτη και επικίνδυνη πορεία όταν πέφτουν πάνω στο άμαχο πληθυσμό. Σκορπάνε φόβο και τρόμο με τις αληθοφανείς φράσεις τους. Ευτυχώς οι ισχυρισμοί τους κατεδαφίζονται στην πρώτη δοκιμή λογικής. Κοσμούν δυστυχώς την καλλιτεχνική και την πολιτική μας ζωή. Κάνουν μεγαλύτερο κακό ,στον εαυτό τους, επειδή δεν έχουν επίγνωση .Της μικρότητάς τους.
Για τι πληθαίνουν ανάμεσα μας; Επειδή τους αφήνουμε και δεν τους διώχνουμε με κλοτσιές μόλις λένε την ανοησία τους. Το φταίξιμο είναι δικό μας. Εύπιστοι αποδεχόμαστε τα λεγόμενα τους μεταφράζοντας την βλακεία τους σε ιδιαιτερότητα πνεύματος και ιδιοφυίας. Δεν βλέπουμε τον λάκκο που προκάλεσαν στην ζωή μας όταν έφεραν στην δημοσιότητα διάφορες θεωρίες. Για την σωτηρία της χώρας μας!
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.