Οι καλές και οι κακές συνήθειές μας!
Γράφτηκε από την ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥτης ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Οι Έλληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ευρώπη. Το 11,2% των εργαζομένων δουλεύουν 60 ή και περισσότερες ώρες την εβδομάδα στο κύριο επάγγελμα που ασκούν. Μετά από εμάς είναι μόνο οι εργαζόμενοι (κατά σειρά) σε Νότια Αφρική, Ινδία, Ινδονησία, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Κολομβία, Νότια Κορέα και Τουρκία.
Οι Τούρκοι εργαζόμενοι κυριολεκτικά «λιώνουν» στη δουλειά καθώς το 23,3% του εργατικού δυναμικού δουλεύει περισσότερες από 60 ώρες εβδομαδιαίως. ( στοιχεία του ΟΟΣΑ του 2015).
Γεννήθηκα μακριά από την Ελλάδα αλλά την λάτρευα πριν την γνωρίσω. Την ερωτεύτηκα όταν την αντίκρισα και δεν θέλω ποτέ να την εγκαταλείψω. Ως γυναίκα κουβαλάω πολλά στην πλάτη μου. Ως άνθρωπος είμαι προικισμένη με καλές και κακές συνήθειες. Αυτό το μείγμα με χαρακτηρίζει και δικαιολογεί το συναίσθημα που προκαλώ στους διπλανούς μου. Συμπάθεια και φιλία ή αντιπάθεια και απόρριψη. Όλα είναι στο πρόγραμμα και ως έξυπνη δέχομαι όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν θέλω να αλλάξω. Σε όσους αρέσω για άλλους δεν θα μπορέσω!
Πάντα πίστευα ότι οι Έλληνες είναι διαφορετικοί από τους άλλους Ευρωπαίους. Ξεχωρίζουμε λόγω συνηθειών μας. Των καλλών (αγωνιστές σε πολλά επίπεδα, κέφι για ζωή ,όρεξη για γλέντια, αγάπη και στοργή για την οικογένεια, σεβασμός και προστασία για τους γέρους μας ,φιλότιμο) και των κακών (ξερόλες, πεπεισμένοι ότι όλοι μας χρωστάνε επειδή η υφήλιος πατάει πάνω στο δικό μας ένδοξο παρελθόν ,ζήλια για τα υπάρχοντα του διπλανού μας, υπερφίαλοι με τα υπαρκτά και ανύπαρκτα επιτεύγματα μας, υπερβολικοί στα εφικτά και ανέφικτα πλάνα και σχέδια μας, αλαζόνες σχετικά με το μέλλον μας, νάρκισσοι με την ντυμένη ή γυμνή ομορφιά μας),¨Ήμαστε θερμοί και ζεστοί ,στις κοινωνικές μας επαφές αλλά και ευερέθιστοι. Παίρνουμε φωτιά με την πρώτη έτοιμοι να σφαχτούμε για ένα πολιτικό χρώμα ή για μία ποδοσφαιρική ομάδα. Δεμένοι υπερβολικά με τον τόπο και την ιστορία μας όσο και να ταξιδεύουμε το μυαλό και η καρδιά μας είναι καθηλωμένη στην ομορφιά της χώρας μας. Ικανοί να πλάσουμε κάτι που αξίζει να ζήσεις με την προϋπόθεση ότι θα είναι σε ελλαδικό έδαφος.
Πολλοί ήμαστε γραφικοί, ολιγομίλητοι ή φαφλατάδες. Αξιαγάπητοι ή αποκρουστικοί αλλά όλοι ήμαστε έλληνες! Το κοινό σημείο μας η ανασφάλεια για το μέλλον . Είναι η αβεβαιότητα για το αύριο; Είναι η αγωνία για το τι θα γίνει με εμάς και την οικογένεια μας; Η ανησυχία για την πορεία της χώρα μας Όλα μαζί και το κάθε ένα χόρια . Δουλεύουμε 60 και περισσότερες ώρες την εβδομάδα επειδή μόνο έτσι θα επιβιώσουμε. Είλωτες με όνειρα ,αγωνιστές με μόνιμο σκοπό την απελευθέρωση μας από τα μνημόνια και τους εφιάλτες της οικονομικής κρίσης. Αισιόδοξοι ότι κάποτε θα βγούμε από το λούκι
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.