της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ο χρόνος κυλάει γρήγορα η αργά ανάλογα με τον φόρτο εργασίας που έχουμε και φυσικά και με τις συνθήκες στις οποίες λειτουργούμε.
Η ψυχική διάθεση διογκώνει η μειώνει την αξία των εμποδίων και φυσικά δεν είναι για όλες τις δουλειές η ίδια. Με χαρά ασχολείσαι με την κηπουρική στο μπαλκονάκι σου και με νεύρα στην σειρά στην εφορία που για πολλοστή φορά χτυπάς το κεφάλι σου στο ντουβάρι της αδιαφορίας και της παραπομπής σε ηλεκτρονική διεκπεραίωση του προβλήματος σου.
Οι πενήντα ημέρες της καραντίνας μας έβαλαν σε άλλη τροχιά, αναγκαστήκαμε να περιορίσουμε την ελευθερία κινήσεων και σεβαστήκαμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Μέχρι τώρα όλα φαίνονται καλά αλλά είναι έτσι; Στην ερώτηση αν πάμε καλά όλοι θα απαντήσουν ότι δεν πάμε. Οι πρώτοι και οι περισσότεροι που πλήττονται από την κρίση είναι οι μικρομεσαίοι και φυσικά ο απλώς ο λαός. Δυσκολίες απρόβλεπτες και ανυπέρβλητες μας βάζουν τρικλοποδιές όσο και αισιόδοξοι να ήμαστε. Εκεί που δεν σηκώνει αμφισβήτηση ,για την κρίση που διανύουμε ,είναι η αίσθηση ότι η χώρα μας είναι μία σκουριασμένη και κουρασμένη μαούνα που επιπλέει σε μία κρίση (θάλασσα θολή σε τρικυμία και με πολλά μποφόρ)και η πορεία της έχει απρόβλεπτες εκτάσεις και συνέπειες.
Οι φορολογικές δηλώσεις μας αγχώνουν επειδή δεν βλέπουμε μπροστά μας παρά θολά νερά. Τα δικαιώματα μας συρρικνώνονται και για άλλες τις μειώσεις υπάρχει η δικαιολογία ότι άλλοι φτενέ και όχι η τωρινοί. Δεν εμπιστευόμαστε τίποτα από αυτά που ακούμε στα ΜΜΕ. .Κουραστήκαμε τις δημοσκοπήσεις που βγάζουν μόνιμα γαλάζιους νικητές Ξέρουμε το παιχνίδια των εντυπώσεων, βλέπουμε ότι η ανεργία κινείται σε διψήφια ποσοστά. Βρώμικα ηθελημένα ή τυχαία;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.