ΤΗς ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Με τον όρο κλιματική αλλαγή αναφερόμαστε στη μεταβολή του παγκοσμίου κλίματος και ειδικότερα σε μεταβολές των μετεωρολογικών συνθηκών που εκτείνονται σε μεγάλη χρονική κλίμακα.
Λογικό ήταν πως πάνω στην κλιματική αλλαγή κτίστηκαν και κτίζονται καριέρες. Πολιτικές, ακαδημαϊκές, δημοσιογραφικές. Τώρα όλοι μιλούν για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Για το λιώσιμο των πάγων με τις καταστροφικές συνέπειες και για τις πυρκαγιές που θα δοκιμάζουν όλον τον κόσμο. Ο καύσωνας χτύπησε αλύπητα όλη την Ευρώπη και φυσικά πέρασε και από την αυλή μας.
Η πολιτεία πρέπει να πάρει μέτρα προστασίας για αυτούς που εργάζονται μέσα σε ένα τοξικό μείγμα (περιβάλλον χημικό, ηχητικό και κυρίως θερμικό) και κυρίως αποφυγή έκθεσης για πιθανή θερμοπληξία. Δεν το έκανε !Η θερμική εξάντληση σε συνδυασμό με την χοντρή σκόνη από την αποψίλωση της ασφάλτου για την τοποθέτηση οπτικών ινών στην περιοχή μου θα προκαλούσε ,ίσως, την απόρριψη σχεδίου και προγραμματισμού της βελτίωσης των τηλεπικοινωνιών στην Αθήνα. Δεν έγινε! Με βάση την απουσία πολιτών λόγω διακοπών και καύσωνα. Έδωσαν μάχη με την κλιματική αλλαγή σε μία πυρωμένη Αθήνα. Δίχως προστασία ,ενάντια στις υψηλές θερμοκρασίες και τοξικότητας αέρος, αυτοί οι ήρωες, οι εργαζόμενοι, βγήκαν νικητές .Καταδικασμένοι στην δεδομένη θυσία. Για μία εβδομάδα δουλέψανε σε απάνθρωπες συνθήκες χωρίς να διαμαρτυρηθούν. Εμείς ,μακριά από την σκόνη και την ζέστη, και δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε .Αυτοί ; Οι επιπτώσεις, στην υγεία τους θα φανούν στο μέλλον.
Πολλές φορές, στην ζωή μας την πεζή, κάνουμε συγκρίσεις. Ανάμεσα σε εμάς και τους άλλους. Δεν ήμαστε αντικειμενικοί. Συνήθως τον εαυτό μας το χαϊδεύουμε. Τον κανακεύουμε. Θέλουμε να τον προστατέψουμε. Με τους άλλους ήμαστε σκληροί. Αυτοί φταίνε που στερούντα δικαιωμάτων. Ξέρουμε ότι οι επιλογές μας έχουν αντίκτυπο στους άλλους σε μικρό η μεγάλο βαθμό. Εμείς χαιρόμαστε το γρήγορο ιντερνέτ και αυτοί θα δεινοπαθήσουν με συχνές επισκέψεις στους γιατρούς λόγω σκόνης που εισέβαλε στους πνεύμονες τους προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες και πολλά άλλα παθολογικά προβλήματα. Άδικη κοινωνία με μερικούς που πανηγυρίζουν πάνω στην τεχνολογία και άλλους που γύρισαν σε συνθήκες σκλαβιάς και γαλέρας! Θαυμάσαμε τις αντοχές των εργαζομένων στο Γολγοθά της καθημερινότητας τους, αναγνωρίζουμε ότι εμείς δεν θα αντέχαμε και δεν θα το κάναμε! Εμείς ήμαστε οι τυχεροί και αυτοί οι αδικημένοι.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.